Μην ανησυχείτε! Επειδή πολλά γράφονται περί δήθεν αποσύνθεσης και διάλυσης του πολιτικού μας συστήματος, σας ενημερώνω ότι είναι όλα ανακρίβειες. Μέσα στην καταιγίδα των εξελίξεων, υπάρχουν κάποιοι φωτεινοί φάροι που κρατούν ψηλά τα λάβαρα του μεταπολιτευτικού μας καθεστώτος. Πρώτος από όλους τιμά τον κορυφαίο θεσμικό του ρόλο ο Πρόεδρος της Βουλής.
Ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ η χώρα ετοιμάζεται για εκλογές, ενώ η πολιτική ατμόσφαιρα όζει από καταγγελίες, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν αμέλησε τις παραδόσεις και με μια συγκινητική κίνηση έδειξε πως πάνω από όλα είναι Άνθρωπος:
Με απόφασή του, πλήρως ενταγμένη στο πνεύμα των Χριστουγέννων, ενέκρινε επιχορήγηση ύψους 150.000 ευρώ προς τον Σύλλογο των Υπαλλήλων της Βουλής, το σύλλογο που εκπροσωπεί τους βαρύτερα πληγέντες από την κρίση Έλληνες, εκείνους που έναντι ψυχίων δίνουν νυχθημερόν τη μάχη για τον κορυφαίο θεσμό του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, εκείνους που προέταξαν τα στήθη και προσφέρθηκαν να υποβληθούν οι ίδιοι σε οικονομικές θυσίες προκειμένου να απαλυνθεί το βάρος για άλλους συνανθρώπους. Και όλα αυτά ενώ γνωρίζουμε ότι είναι οι μόνοι που προσελήφθησαν με απόλυτα διαφανή αξιοκρατικά κριτήρια.
Ευτυχώς, ο Πρόεδρος της Βουλής δεν λησμόνησε και έσπευσε, από το υστέρημα των φορολογουμένων, να ενισχύσει ιερούς σκοπούς: την αγορά χριστουγεννιάτικων δώρων για τα παιδιά των μελών του Συλλόγου, τη βράβευση των αριστούχων εξ αυτών και άλλες δράσεις «που εντάσσονται στον κοινωνικό ρόλο του Συλλόγου».
Γιατί πάνω απ' όλα είναι τα δώρα, τα βραβεία και ο κοινωνικός μας ρόλος! Και με λιγότερα από 150 χιλιάρικα δεν μπορείς να υπηρετήσεις τέτοιους υψηλούς σκοπούς.
Οι υπάλληλοι της Βουλής δεν είναι όμως η μόνη δοκιμαζόμενη κοινωνική ομάδα. Υπάρχουν και οι τέως βουλευτές και ευρωβουλευτές, ο σύλλογος των οποίων (κορυφαίος θεσμός της Δημοκρατίας και αυτός) έχει σοβαρές ανάγκες. Και αυτές τις ανάγκες έσπευσε να τις καλύψει ο Πρόεδρος της Βουλής, έστω και με ένα πενιχρό τριαντάρι. Μακάρι να μας περίσσευαν, να δίναμε περισσότερα για την κάλυψη των λειτουργικών τους δαπανών. [Αινιγματικό το «τους»: τίνος είναι οι δαπάνες, της Ένωσης ή των τέως βουλευτών και ευρωβουλευτών;]
Μη νομίσετε όμως ότι πρόκειται απλώς για μία πράξη ανθρωπιάς της στιγμής. Είναι όλα εγγεγραμμένα τακτικά και όπως πρέπει στον προϋπολογισμό της Εθνικής Ημών Αντιπροσωπείας από πέρυσι, διότι χωρίς σύστημα και προνοητικότητα ανθρωπιά δεν γίνεται, διότι χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε η Δημοκρατία μας να φθάσει στην κορύφωση που όλοι ζούμε και απολαμβάνουμε.
Τίποτε άλλο πέρα από ένα μεγάλο «εύγε» στον Βαγγέλη, που δείχνει να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των περιστάσεων και τη σημασία των συμβολισμών, που δεν επιτρέπει στη μικροπολιτική να τον εκτρέπει από το θεσμικό του ρόλο όπως τον όρισαν οι μεταπολιτευτικές μας δομές και παραδόσεις.
Εύγε και πάλι εύγε!