Ο τσετσένος ηγέτης Ραμζάν Καντίροφ «λέγεται ότι πάσχει από ανίατη νόσο». Αν πεθάνει, οι «ισορροπίες τρόμου» στον Καύκασο θα διαταραχθούν, συνεπώς ο Πούτιν «πρέπει να κινηθεί στρατιωτικά» – αυτά, εν συντομία, υποστήριξε ο ρωσολόγος καθηγητής Μαρκ Γκαλεότι σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στους λονδρέζικους Times.
Η λογική του αρθρογράφου βασίστηκε σε δύο υποθέσεις: πρώτον, ότι ο Καντίροφ είναι ετοιμοθάνατος, και, δεύτερον, ότι ο λαός της Τσετσενίας είναι δυσαρεστημένος με το Κρεμλίνο, αν όχι με την ίδια τη ρωσική ομοσπονδιακή διοίκηση – έτσι προέκυψε και η τρίτη υπόθεση, για την Τσετσενία της επαύριον.
Την πρώτη υπόθεση, περί επικειμένου θανάτου του τσετσένου αρχηγού, υποστηρίζουν οι πληροφορίες της ουκρανικής κατασκοπείας και κάποιες δηλώσεις «ρώσων παραγόντων». Από τι ακριβώς νοσεί του θανατά ο Καντίροφ; «Διαγνώστηκε με παγκρεατική νέκρωση το 2019. Η υγεία του επιδεινώθηκε σοβαρά πέρυσι. Στις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του μπερδεύει τα λόγια του και έχει πρησμένα το πρόσωπο και την κοιλιά. Το βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και τον δείχνει να ασκείται, είναι παλιό».
Τη δεύτερη υπόθεση, ότι οι Τσετσένοι ασφυκτιούν μέσα στη Ρωσία, ο Γκαλεότι την υποστήριξε ως εξής: «Η Τσετσενία είναι εδώ και πολύν καιρό αγκάθι για τη Μόσχα. Κάθεται ήσυχη μόνο λόγω της ακραίας καταστολής και της δωροδοκίας της τσετσενικής ελίτ. Η σταθερότητα εξαγοράστηκε μετά τον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας (1999-2009) με τεράστιες ομοσπονδιακές επιδοτήσεις, ενώ έχει επιβληθεί ισορροπία τρόμου μεταξύ αντιπάλων ομάδων, οπλισμένων, οι οποίες υποσχέθηκαν πίστη στον Καντίροφ μεν, ωστόσο ουδείς εμπιστεύεται ουδένα».
Η τρίτη υπόθεση αφορά το μετέπειτα του θανάτου του Καντίροφ. Ο Γκαλεότι έγραψε ότι στη μάχη της διαδοχής η τσετσενική ελίτ θα διασπαστεί και οι τριβές θα εξελιχθούν σε εμφύλιο πόλεμο. Τέτοια κατάσταση θα δημιουργήσει «τρομερό δίλημμα για τον Πούτιν, και μάλιστα τη χειρότερη στιγμή». Ποιο θα είναι αυτό το δίλημμα; «Θα απαιτηθεί επέμβαση της Ρωσίας. Ο Πούτιν μπορεί να στραφεί πρώτα στην παραστρατιωτική Εθνοφρουρά, η οποία είναι ουσιαστική και καλά οπλισμένη, αλλά λίγη για την περίσταση. Ετσι, θα αναγκαστεί να επιλέξει ανάμεσα σε δύο εξίσου δύσκολες επιλογές.
»Ή θα πάρει στρατεύματα από την Ουκρανία για να εξασφαλίσει την Τσετσενία ή θα διατηρήσει τις δυνάμεις του στην Ουκρανία αλλά θα ρισκάρει την απώλεια της Τσετσενίας και την αποσταθεροποίηση σε όλον τον Βόρειο Καύκασο». Μάλιστα, ο αρθρογράφος σχολίασε ότι πολλοί Ρώσοι προτιμούν να απαλλαγούν από την Τσετσενία, όμως ο Πούτιν δεν θέλει να τη χάσει. Εξάλλου «το σύστημά του βασίζεται στην ενοικίαση της πίστης των ελίτ, προσφέροντάς τους ευκαιρίες για πλουτισμό μέσω διαφθοράς και υπεξαίρεσης».
Ο Γκαλεότι υπαινίχθηκε ότι πλέον λεφτά… δεν υπάρχουν ώστε να μπορεί το Κρεμλίνο να δένει με χρυσά σκοινιά τα χέρια των ελίτ και να κοιμάται ήσυχος ο Πούτιν, ενώ παρατήρησε ότι έπειτα από την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα «ηγέτες περιοχών με μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό προειδοποίησαν για τον κίνδυνο να στραφούν οι θυμωμένοι ντόπιοι στον τζιχαντισμό σε περίπτωση διακοπής της οικονομικής βοήθειας». Σημειωτέον ότι, βάσει των στοιχείων που επικαλέστηκε το άρθρο, οι ομοσπονδιακές επιδοτήσεις στην Τσετσενία αντιπροσωπεύουν το 80% του Προϋπολογισμού της.
Οι διάδοχοι είναι έτοιμοι
«Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις άλλες κρίσεις που αντιμετώπισε, ο Πούτιν θα προσπαθήσει να κανονίσει ομαλή διαδοχή στην Τσετσενία. Ο Καντίροφ, ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του, ήλπιζε να χτίσει μια δυναστεία χρίζοντας διάδοχό του τον μεγαλύτερο γιο του, τον Αχματ. Ωστόσο, αυτός είναι μόλις 18 ετών, ενώ ο νόμος ορίζει ότι ο αρχηγός της Τσετσενικής Δημοκρατίας πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 ετών.
»Το χρίσμα μάλλον πηγαίνει στον υποστράτηγο Απτι Αλαουντίνοφ, που είναι διοικητής του μισθοφορικού στρατού της Τσετσενίας στην Ουκρανία. Η Μόσχα τον θεωρεί ικανό να συνεργαστεί μαζί της, αλλά κάποιοι πιο κοντινοί στον Καντίροφ προβάλλουν τις δικές τους αξιώσεις. Λόγου χάρη, ο εξάδελφός του, Ανταμ Ντελιμχάνοφ, εκπροσωπεί στη Δούμα την Τσετσενία και διαθέτει δικό του στρατό».