Οι ηγέτες των ριζοσπαστικών και μετριοπαθών αριστερών κομμάτων της Γαλλίας τσακώνονται για την επιλογή πρωθυπουργού, καθώς ο πρόεδρος Μακρόν αρνείται να αποδεχθεί οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση που θα περιλαμβάνει τη ριζοσπαστική πτέρυγα της συμμαχίας τους.
Οι Times του Λονδίνου σημειώνουν ότι τα τέσσερα αντιμαχόμενα κόμματα της αυτοσχέδιας αριστερής συμμαχίας του Νέου Λαϊκού Μετώπου, επιθυμούν να παρουσιάσουν μια κυβέρνηση μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης – αλλά όχι και της κυβερνητικής πλειοψηφίας– πριν αναλάβουν την πρωτοβουλία οι δεξιοί και οι κεντρώοι βουλευτές.
Οι συζητήσεις της Ανυπότακτης Γαλλίας, του λαϊκιστικού κόμματος του αντισυστημικού Ζαν-Λικ Μελανσόν –που συγκέντρωσε οριακά τον μεγαλύτερο αριθμό αριστερών εδρών– με τους κεντροαριστερούς Σοσιαλιστές του Ολιβιέ Φορέ, βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Οι Σοσιαλιστές υποστηρίζουν ότι μια κυβέρνηση στην οποία θα κυριαρχούν οι ριζοσπάστες, θα αποξένωνε άλλα αριστερά κόμματα τόσο έντονα, που θα έπεφτε με την πρώτη κοινοβουλευτική ψηφοφορία σε μια πρόταση δυσπιστίας. Οι μικρότεροι σε αριθμό βουλευτών, Πράσινοι, και οι Κομμουνιστές, προτείνουν τους δικούς τους υποψηφίους ως συμβιβαστική λύση.
Ο πρόεδρος Μακρόν, του οποίου το κεντρώο κόμμα, Αναγέννηση, κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις εκλογές, είπε στους Γάλλους την Τετάρτη ότι ο μόνος αποδεκτός συνασπισμός θα προερχόταν από τα μετριοπαθή κόμματα της Αριστεράς, του Κέντρου και της Δεξιάς. Απέκλεισε το κόμμα του Μελανσόν, καθώς και την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν, η οποία βρέθηκε στην τρίτη θέση του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών.
Τα σχέδια της ριζοσπαστικής Αριστεράς να επιβάλει τιμωρητικούς φόρους δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ θεωρούνται «τρελά» από τον πρόεδρο και την ομάδα του. Εχοντας τρία ακόμα χρόνια στην προεδρία, ο Μακρόν επιχειρεί να αποφύγει μια «συγκατοίκηση» με μια κυβέρνηση που θα αντιπολιτεύεται τις πολιτικές του. Ενας συνασπισμός που θα περιλαμβάνει και το κόμμα του, θα του πρόσφερε έναν βαθμό ελέγχου.
Για να δημιουργηθεί μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία τουλάχιστον 289 εδρών στο κοινοβούλιο των 577 εδρών, ένας συνασπισμός «μετριοπαθών» θα πρέπει να περιλαμβάνει τους Σοσιαλιστές, την Αναγέννηση και ένα μεγάλο τμήμα των κεντροδεξιών Ρεπουμπλικανών. Ωστόσο, τόσο οι Σοσιαλιστές όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν αποκλείσει οποιοδήποτε τέτοιο σενάριο.
Ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ, που προέρχεται από το κόμμα του Μακρόν, υποσχέθηκε να «προστατεύσει τον γαλλικό λαό από οποιαδήποτε κυβέρνηση που θα περιείχε υπουργούς από την Ανυπότακτη Γαλλία, ή την Εθνική Συσπείρωση». Ο 35χρονος Ατάλ, πρώην σοσιαλιστής που διαφώνησε με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών από τον πρόεδρο, ηγείται της προσωρινής κυβέρνησης, αλλά τελεί μονίμως υπό παραίτηση – την οποία, προς το παρόν, ο Μακρόν δεν αποδέχεται.
Το αδιέξοδο που προκάλεσε η επιλογή-σοκ του Μακρόν για πρόωρες εκλογές, έχει δημιουργήσει βαθιά αβεβαιότητα δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού – αβεβαιότητα που μπορεί να συνεχιστεί μέχρι και το φθινόπωρο, σύμφωνα με την άποψη πολιτικών και αναλυτών. Η ηγέτιδα των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ, δηλώνει ότι η Γαλλία «δεν μπορεί να περιμένει όλο το καλοκαίρι», και χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Ατάλ ως «παράνομη».
Οι Σοσιαλιστές αποκλείουν οποιαδήποτε ρήξη με τη ριζοσπαστική Αριστερά για να ενταχθούν σε έναν συνασπισμό εμπνευσμένο από τον Μακρόν, επιμένοντας ότι η Αριστερά πρέπει να ηγηθεί μιας κυβέρνησης αντιπολιτευτικής προς τον πρόεδρο. Κάποιοι από τους «υπολοχαγούς» του Μελανσόν αμβλύνουν τις διεκδικήσεις τους, λέγοντας ότι το κόμμα τους θα μπορούσε υπό συνθήκες να δεχθεί έναν σοσιαλιστή πρωθυπουργό μιας αριστερής κυβέρνησης συνεργασίας.
Το 60% των Γάλλων δηλώνουν δυσαρεστημένοι με τη σύγχυση που επέφεραν τα αποτελέσματα των εκλογών, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Le Figaro. Η λιγότερο αντιδημοφιλής λύση θα ήταν μια κυβερνητική συμμαχία μεταξύ των κεντρώων του Μακρόν και της μετριοπαθούς αριστεράς, εξαιρουμένης της Ανυπότακτης Γαλλίας, σύμφωνα με την έρευνα.
Ο πιο δημοφιλής δυνητικός πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι ο Ραφαέλ Γκλικσμάν, ένας μετριοπαθής σύμμαχος των Σοσιαλιστών, του οποίου το όνομα δεν έχει πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του αριστερού μπλοκ. Ο αρχηγός των Σοσιαλιστών, 55χρονος Ολιβιέ Φορέ, γιος ενός γάλλου εφοριακού και μιας Βιετναμέζας, είναι ένα κομματικό στέλεχος με υπόβαθρο στην τοπική και εθνική πολιτική, που θεωρείται ασφαλής επιλογή.
«Είμαι έτοιμος να αναλάβω αυτόν τον ρόλο», είπε ο Φορέ την περασμένη εβδομάδα. Το πρόβλημα είναι ότι οι μετριοπαθείς σοσιαλιστές δεν τον εμπιστεύονται, καθώς τον θεωρούν πολύ υποχωρητικό στις διαπραγματεύσεις με τη ριζοσπαστική Αριστερά του Μελανσόν – του κυρίαρχου εταίρου της αριστερής συμμαχίας.
Ο 48χρονος Μπορίς Βαλό, κοινοβουλευτικός ηγέτης των Σοσιαλιστών, θεωρείται ως συναινετικό πρόσωπο της Αριστεράς και καλός μάνατζερ στο κόμμα. Πρώην συμμαθητής του Προέδρου Μακρόν στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης –το επίλεκτο κολέγιο δημοσίων υπαλλήλων– έχει αφήσει το στίγμα του ως στοχαστής βαρέων βαρών, σταθερά ταγμένος στην Αριστερά, και όχι στο Κέντρο που εκφράζει ο Μακρόν.
Ο αρχηγός του κράτους δεν τον συγχωρεί που τον έχει χαρακτηρίσει ως «μικρό πρόεδρο», σε συνέντευξή του στα μέσα ενημέρωσης. Ο Βαλό υπηρετούσε στο επιτελείο του προέδρου Ολάντ πριν από μια δεκαετία, και είναι παντρεμένος με τη Ναζά Βαλό-Μπελκασέμ, πρώην υπουργό Παιδείας της κυβέρνησης Μανουέλ Βαλς μέχρι το 2017.
Ο 47χρονος Γκλικσμάν, πρώην δημοσιογράφος και σκηνοθέτης, είναι η πιο δημοφιλής φιγούρα της Αριστεράς στα μάτια του κοινού, μετά την επιτυχημένη εκστρατεία του με τους Σοσιαλιστές στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα. Είναι, όμως, αουτσάιντερ, καθώς ηγείται του Δημόσιου Χώρου – ενός μικρού κινήματος που συμμάχησε με τους Σοσιαλιστές, και ίδρυσε το 2018 ως ευρωβουλευτής.
Ειδικός στις διεθνείς υποθέσεις και γιος του Αντρέ Γκλικσμάν, ενός μοντέρνου φιλοσόφου των τελών του 20ού αιώνα, είναι πιο μετριοπαθής και φιλελεύθερος από τους ηγέτες του σημερινού σοσιαλιστικού στρατοπέδου, επομένως δεν έχει την εμπιστοσύνη πολλών από τους πιο δογματικούς συναδέλφους του.
Η 33χρονη Κλεμάνς Γκιετέ, από τα ανατολικά προάστια του Παρισιού, έχει αναδειχθεί ως μια συμβιβαστική υποψήφια της Ανυπότακτης Γαλλίας για τη θέση της πρωθυπουργού, και προωθείται από τον Μελανσόν ως το ελκυστικό πρόσωπο του νέου γαλλικού αριστερού ριζοσπαστισμού. Ελάχιστα γνωστή εκτός του κόμματος, η Γκιετέ διαχειρίστηκε την προεδρική εκστρατεία του Μελανσόν το 2022, και είναι δημοφιλής ανάμεσα στα μέλη του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Η 37χρονη Μαρίν Τοντελιέ είναι σχεδόν μόνιμη καλεσμένη των πολιτικών τοκ σόου και ηγείται διαδηλώσεων στους δρόμους της Γαλλίας από το 2022, όταν και εξελέγη στη ηγεσία του συνασπισμού Πρασίνων και Ευρωπαίων Οικολόγων – του συχνά διχαστικού κόμματος που προέκυψε από το πολιτικό κίνημα περιβαλλοντολογίας της δεκαετίας του 1970.
«Διαισθητική περιβαλλοντολόγος», σύμφωνα με έναν συνάδελφό της, η Τοντελιέ αφοσιώθηκε στην εκστρατεία ενάντια στο φοινικέλαιο, το ντίζελ, τη ρύπανση του εδάφους και άλλες οικολογικές ανησυχίες, ως φοιτήτρια στη βόρεια Γαλλία. Ζει ακόμα στην περιοχή Πα Ντε Καλέ, στην παλιά βιομηχανική ζώνη της χώρας, όπου υπηρετεί ως περιφερειακή σύμβουλος.
Με κοφτερή γλώσσα και ευφράδεια –παρά το μαθητικό, γρήγορο τρόπο ομιλίας της που υπονομεύει τη βαρύτητα των απόψεών της– η Τοντελιέ είναι σκληρός συζητητής. Φανατική πολέμιος του κεντρώου μπλοκ του Μακρόν, αυτοπαρουσιάζεται ως πιθανή συμβιβαστική φιγούρα, έξω από την τροχιά των συμβατικών επιλογών των Σοσιαλιστών και της Ανυπότακτης Γαλλίας.