Hταν αυτός που οδήγησε εξαρχής τα 12 παιδιά της ομάδας των «Αγριόχοιρων» μέσα στη σπηλιά όπου παρέμειναν 17 ημέρες. Και ήταν ο τελευταίος που αποχώρησε από αυτήν, πριν από μερικές ώρες, όταν τελείωσε με αίσιο τρόπο η περιπέτεια των αγοριών. Ωστόσο, όπως σημειώνει η ιταλική Corriere, η δική του προσωπική περιπέτεια αναμένεται να ξεκινήσει τώρα με τη Δικαιοσύνη, καθώς ενδέχεται να του απαγγελθούν κατηγορίες για πλημμελή φύλαξη ανηλίκων.
O προπονητής κατηγορείται ότι, παρά τον άσχημο καιρό και τις προειδοποιητικές όσον αφορά τους κινδύνους πινακίδες στην είσοδο του σπηλαίου, εκείνος επέλεξε να συνεχίσει την περιήγηση της ομάδας μέσα στο σπήλαιο.
Προτού γίνει προπονητής, ο Εκαπόλ Τσανταγουόνγκ έζησε αρκετά χρόνια ως βουδιστής μοναχός και έμαθε πολλές τεχνικές διαλογισμού, τις οποίες σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, δίδαξε και στα παιδιά μέσα στη σπηλιά. Αυτός ήταν και ένας βασικός παράγοντας που βοήθησε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν τον εγκλωβισμό τους στο σκοτεινό σπήλαιο όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Ωστόσο ποτέ δεν έπαψε να κατηγορεί τον εαυτό του για την περιπέτεια στην οποία τα ενέπλεξε. Με επιστολή που έστειλε στους γονείς μέσα από το σπήλαιο, μέσω των δυτών, ζήτησε «συγγνώμην», καθώς εκείνος ήταν ο υπεύθυνος που οδήγησε τα παιδιά μέσα στο σπήλαιο.
«Υπόσχομαι ότι θα φροντίσω τα παιδιά όσο καλύτερα μπορώ» τους έγραψε και ευχαρίστησε για την ηθική υποστήριξη που έλαβε. Οι γονείς των παιδιών με τη σειρά τους τον καθησύχασαν, λέγοντας πως δεν ήταν θυμωμένοι μαζί του και να μην κατηγορεί τον εαυτό του γιατί δεν ήταν αυτός υπεύθυνος για την αγωνία τους. Ο Εκαπόλ κάθισε μέσα στη σπηλιά μέχρι τέλους, μέχρι και τη διάσωση του 14χρονου Αντούλ.
«Ελα Αντούλ, είναι η σειρά σου, ανέβα» είπε στο τελευταίο αγόρι που διασώθηκε από τους δύτες και μετά παρέμεινε μέσα στο σκοτεινό σπήλαιο περιμένοντας τη δική του σειρά να βγει – ο τελευταίος, όπως είχε ο ίδιος ζητήσει να συμβεί, παρ’ όλο που η υγεία του δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση. Και αυτό γιατί ήταν ο πιο αδύναμος, καθώς δεν είχε φάει καθόλου από το φαγητό που είχαν μαζί τους, προσφέροντας το μερίδιό του στα παιδιά.
«Στα 25 του χρόνια, ο Εκαπόλ ένιωσε όπως τότε, στα 12 του χρόνια, που μέσα σε μια στιγμή έχασε και τους δυο γονείς του και τον μικρό του αδελφό κι έμεινε ορφανός. Ορφανός ξανά, χωρίς ομάδα, χωρίς φως να βλέπει και, το κυριότερο, χωρίς καμιά ένδειξη για τη ζωή που τον περίμενε πλέον εκεί έξω, αν ποτέ έβγαινε» σημειώνει η Corriere.
«Ενας ανεύθυνος παρανοϊκός που αποφάσισε να κλείσει τόσα παιδιά σε μια σπηλιά» έγραφαν κάποια ταϊλανδικά ΜΜΕ, ενώ κάποια άλλα τον εγκωμίαζαν ως «ηρώα που τα κράτησε στη ζωή με τα λόγια και τις πράξεις του».
Διχασμένες και οι Αρχές της χώρας, πλέον αντιμετωπίζουν το δίλημμα «να του απαγγείλουν κατηγορίες ή όχι;» Πρέπει να δικαστεί ή να συγχωρεθεί για τις όποιες αμελείς πράξεις του;
Για τους γονείς των παιδιών, η απόφαση είναι ξεκάθαρη: να συγχωρεθεί. «Αν δεν υπήρχε ο Εκαπόλ, δεν θα ήταν δυνατό να παραμείνει ζωντανός ο γιος μου» λέει η μητέρα ενός εκ των διασωθέντων παιδιών.
Γιατί τα μαθήματα που έλαβαν οι νεαροί ποδοσφαιριστές μέσα στη σπηλιά μέσω του διαλογισμού, να αγνοούν δυσάρεστες καταστάσεις όπως η πείνα ή ο φόβος και να διατηρούν την ψυχραιμία τους, είναι αυτά που εν τέλει τους κράτησαν στη ζωή.
Και τα μετέτρεψαν, εν μιά νυκτί, από παιδιά σε άντρες.