Οι εικόνες από τα επεισόδια της Τρίτης στη Νέα Σμύρνη ήταν βγαλμένες από το παρελθόν. Σαν μια απότομη επιστροφή στα σκηνικά που ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο το 2008, το 2010, το 2011, το 2012 και ίσως και πιο μετά. Στο κυβερνητικό επιτελείο αντιλαμβάνονται ότι κάποιοι φλερτάρουν με την επιστροφή στο παρελθόν και με τη διαμόρφωση «μη κανονικών» συνθηκών στη δημόσια σφαίρα. Συνθήκες, βεβαίως, που μπορεί να εκτραπούν εντελώς, όπως παρ’ ολίγον να γίνει χθες το βράδυ με την επίθεση στον αστυνομικό της ομάδα ΔΡΑΣΗ από είκοσι άτομα.
Η προσπάθεια καλλιέργειας έντασης, να δημιουργηθεί δηλαδή μια κρίση μέσα στην κρίση, είναι εδώ και ημέρες στα σκαριά. Ξεκίνησε να εκδηλώνεται όλο και πιο συστηματικά με τις πορείες για τον Δημήτρη Κουφοντίνα: φαινομενικά, «αθώες» πορείες, υπέρ του δικαιώματος ενός φυλακισμένου απεργού πείνας να επιλέξει πού θα εκτίσει την ποινή του, στις οποίες βεβαίως ακούγονταν τα γνωστά συνθήματα για τους αντάρτες που θα μπούν στην Αθήνα και το Σύνταγμα, που θα μετονομαστεί σε «πλατεία Κουφοντίνα».
Η δεύτερη αφορμή ήταν το περιστατικό αστυνομικής βίας στη Νέα Σμύρνη την Κυριακή, που έδωσε ξανά λόγο ύπαρξης τόσο σε όσους συμμετείχαν στις πορείες για το αίτημα του Κουφοντίνα, οι οποίες είχαν στο μεταξύ ατονήσει, όσο και σε όσους διάκεινται γενικώς αρνητικά απέναντι στην Αστυνομία. Και ενώ η στάση των κομμάτων —της κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένης διά στόματος Μιχάλη Χρυσοχοΐδη—, απέναντι στο περιστατικό αυτό καθ’ αυτό ήταν μια στάση σαφούς καταδίκης του ως αχρείαστης βίας, κάποιοι αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν ως θρυαλλίδα για νέες ασκήσεις επαναστατικότητας, με κορωνίδα το χθεσινοβραδινό αιματηρό ραντεβού στη Νέα Σμύρνη: μια διαδήλωση στην οποία συμμετείχαν και κάτοικοι της πόλης, παρεκτράπη και ακολούθησε τη συνήθη ρουτίνα βίας, για την οποία πολλοί στοιχημάτιζαν και ανησυχούσαν.
Το πολιτικά ενδιαφέρον είναι ότι ενώ, παραδοσιακά, σε τέτοιου είδους κινητοποιήσεις πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν συλλογικότητες παντός είδους, ή και κόμματα όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην εξίσωση μπήκε και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχής γενομένης από τις πορείες για τον Κουφοντίνα, η νεολαία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστω και αν δεν είναι ιδιαίτερα πολυπληθής, εξέδωσε πρόσκληση συμμετοχής. Το ίδιο έγινε και για την πορεία που προηγήθηκε των επεισοδίων στη Νέα Σμύρνη, με τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ Νοτίων Προαστίων να καλεί τους πολίτες σε συμμετοχή στην πορεία. Κατά πληροφορίες, δε, η πρόσκληση της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και αυτή που «χτύπησε καμπανάκια» στο Μέγαρο Μαξίμου, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παρεμβαίνει με γραπτή του δήλωση και να ζητά από τον Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει τις ευθύνες του και να μην υποδαυλίζει την καταστρατήγηση των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Σε κάθε περίπτωση, στην αξιολόγηση του Μαξίμου, όλες αυτές οι ενέργειες των τελευταίων εβδομάδων και ημερών δεν θεωρούνται τυχαίες, αντιθέτως συνδέονται με ένα αδιόρατο νήμα. Κάποιοι επιδιώκουν «πλατείες νεο-αναγανακτισμένων», λένε κυβερνητικά στελέχη, δείχνοντας και προς τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν έχει πάρει σαφή θέση εναντίον των κινητοποιήσεων όλων των προηγούμενων ημερών, κατηγορώντας απλώς τον Πρωθυπουργό ως κατ’ εξοχήν υπεύθυνο για τη βία, μπλέκοντας το lockdown, τα «ανδραγαθήματα» της ΔΙΑΣ, την κούραση των πολιτών, τις λίγες ΜΕΘ, ό,τι υπάρχει εύκαιρο.
Η παρέμβαση του κ. Μητσοτάκη, με τηλεοπτικό μήνυμα, το βράδυ της Τρίτης ήταν και μια δήλωση προθέσεων κόντρα σε αυτή την τάση. Υπενθύμισε όσα είχε πει το βράδυ της εκλογικής νίκης του: «To βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019 τόνισα ότι είμαι εδώ για να εγγυηθώ την ενότητα, την ασφάλεια και την ευημερία όλων των Ελλήνων. Αυτό επαναλαμβάνω και τώρα. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μας διχάσει», είπε.
«Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας γυρίσει πίσω», προσέθεσε. Δεν συμπλήρωσε αυτό που εννοούσε: στο 2008 ή στα πρώτα μνημονιακά χρόνια. Και αυτό γιατί στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι η κοινωνία είναι πλέον… αλλού.
Επόμενο επεισόδιο; Στη Βουλή την Παρασκευή, με την απάντηση του Πρωθυπουργού στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Τσίπρα για την αστυνομική βία.