Την πρώτη φορά που πάτησε το πόδι της σε αεροπλάνο, η Κάρι Αντεργουντ ήταν μια 21χρονη διαγωνιζόμενη στο American Idol και οι παραγωγοί τη μετέφεραν στο Λος Αντζελες από τη φάρμα του πατέρα της στην Οκλαχόμα, υπενθυμίζουν οι Times του Λονδίνου.
Παρά το τρακ της, η τραγουδίστρια αναδείχτηκε νικήτρια του σόου το 2005, προτού μετατραπεί σταδιακά σε σύμβολο της κάντρι μουσικής, κερδίζοντας οκτώ βραβεία Γκράμι και ένα αστέρι στο Hollywood Walk of Fame. Την ερχόμενη Δευτέρα, η κάποτε ντροπαλή Αντεργουντ με το ταπεινό υπόβαθρο θα ερμηνεύσει τον ύμνο «America the Beautiful» στα σκαλιά του Καπιτωλίου των ΗΠΑ, λίγο πριν ορκιστεί πρόεδρος για δεύτερη φορά ο Ντόναλντ Τραμπ.
Θα είναι η κορυφαία στιγμή στην απίθανη «ιστορία Σταχτοπούτας» της τραγουδίστριας, για την οποία ο παρουσιαστής του American Idol Ράιαν Σίκρεστ αστειευόταν κάποτε ότι «είναι πιο συνηθισμένη να ταΐζει αγελάδες με τον πατέρα της παρά να τραγουδά πάνω σε μια σκηνή».
Η 41χρονη σήμερα Αντεργουντ παραλίγο να μη φύγει ποτέ από τη μικροσκοπική γενέτειρά της, την κωμόπολη Τσεκότα – μια κουκκίδα στα λιβάδια της Οκλαχόμα, με λίγο περισσότερους από 3.000 κατοίκους. Η μητέρα της ήταν δασκάλα δημοτικού, ενώ ο πατέρας της εργαζόταν σε εταιρεία χαρτοποιίας. Εξέτρεφαν βοοειδή στο αγρόκτημά τους και τον χειμώνα ο πατέρας τάιζε τα μοσχάρια γάλα.
Η Κάρι τραγουδούσε χριστουγεννιάτικα κάλαντα κάθε χρόνο και εμφανίστηκε για πρώτη φορά σόλο στην εκκλησία της πόλης της σε παιδική ηλικία. Στη συνέχεια σπούδασε δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο, ελπίζοντας να καταλήξει στην τηλεόραση. Το καλοκαίρι πριν από το τελευταίο έτος της είδε ένα ρεπορτάζ στις ειδήσεις σχετικά με τους διαγωνιζόμενους του American Idol. Οι πιο κοντινές σε εκείνη οντισιόν γίνονταν στο Σεντ Λούι του Μιζούρι.
Αν δεν επέμενε η μητέρα της, όπως παραδέχτηκε αργότερα η Αντεργουντ, ίσως να έβρισκε το επτά ωρών ταξίδι πολύ μακρινό. Τελικά πείστηκε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της. «Θα ήταν εύκολο να πω ότι τα υπόλοιπα είναι ιστορία, ότι ήταν γραφτό να γίνει», έγραψε σε ένα δοκίμιο του 2020 για το θρησκευτικό περιοδικό Guideposts, «αλλά δεν ένιωθα έτσι εκείνη τη στιγμή».
«Με τρομοκρατούσε η σκέψη ότι θα περνούσα μια σειρά οντισιόν στο Σεντ Λούι ώστε να πάρω το “χρυσό εισιτήριο” για το Χόλιγουντ – το όνειρο κάθε διαγωνιζόμενου. Κάθε φορά που έπρεπε να τραγουδήσω μπροστά στους κριτές είχα τρακ, όπως στην εκκλησία εκείνη την πρώτη φορά. Τότε έλεγα μια προσευχή και άφηνα την τύχη μου στα χέρια του Θεού».
Τελικά δεν χρειάστηκε θεϊκή παρέμβαση, καθώς κυριαρχούσε στην ψηφοφορία του κοινού κάθε εβδομάδα κατά τη διάρκεια των ζωντανών γύρων του American Idol. Στον τελικό, τον Μάιο του 2005, ψήφισαν 37 εκατομμύρια τηλεθεατές. Και όλοι γνώριζαν ποια θα έβγαινε νικήτρια. Η Κάρι, που είχε ήδη κερδίσει τη συμπάθεια των κριτών, σάρωσε και στην ψηφοφορία του κοινού.
Η καριέρα της είχε ξεκινήσει με κρότο. Χάρη σε τραγούδια όπως τα «Jesus, Take the Wheel» και «Before He Cheats», η Αντεργουντ έχει πουλήσει περισσότερους από 85 εκατομμύρια δίσκους, μπαίνοντας στη λίστα με τους πιο επιτυχημένους κάντρι καλλιτέχνες στην ιστορία. Πέρα από τα βραβεία Γκράμι, έχει κερδίσει 12 Μουσικά Βραβεία Billboard και 17 American Music Awards.
Το 2010 παντρεύτηκε τον πρώην επαγγελματία παίκτη του χόκεϊ Μάικ Φίσερ και απέκτησαν δύο γιους. Δεν αποκαλύπτει τις πολιτικές της προτιμήσεις και αρνείται να απαντήσει αν ψήφισε υπέρ του Τραμπ στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές. Στην αναμέτρηση του μεγιστάνα με την Χίλαρι Κλίντον το 2016 η Αντεργουντ παρότρυνε τους θαυμαστές της να ψηφίσουν, χωρίς να υποστηρίξει δημόσια κανέναν από τους δύο υποψηφίους.
Το 2019 είπε στον Guardian: «Προσπαθώ να μείνω μακριά από την πολιτική όσο είναι δυνατόν, τουλάχιστον δημόσια, γιατί κανείς δεν κερδίζει με την πολιτικοποίηση. Είναι τρελό: όλοι προσπαθούν να συνοψίσουν τα πάντα για σένα και να σε βάλουν σε ένα κουτάκι, λες και όλα είναι άσπρο ή μαύρο. Ενώ δεν είναι έτσι».
Μετά την ανακοίνωση της εμφάνισής της στην ορκωμοσία του Τραμπ προσπάθησε να ξεπεράσει την αναμενόμενη αντίδραση των Δημοκρατικών θαυμαστών της λέγοντας: «Ταπεινά δέχτηκα το κάλεσμα στην ορκωμοσία, σε μια στιγμή που πρέπει όλοι να έρθουμε κοντά ο ένας στον άλλον, με ένα πνεύμα ενότητας, και να κοιτάξουμε το μέλλον μας».