Ο Ρικ Πιτίνο δεν συνηθίζει να επιστρέφει στις παλιές του ομάδες. Στα 43 του χρόνια ως προπονητής, στο κολλεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ και στο ΝΒΑ, το έκανε μόνο μια φορά. Ούτε. Διότι στην πρώτη του θητεία στους Νιου Γιορκ Νικς (1983-1985) ήταν ασίσταντ, κι όχι χεντ-κόουτς όπως στη δεύτερη (1987-1989). Φαίνεται πως στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, τα αισθήματα είναι αμοιβαία.
Εχοντας καθαρίσει το όνομά του από το ένα εκ των δύο σκανδάλων στα οποία είχε εμπλακεί, ο 67χρονος τεχνικός θέλει να αποδείξει σε όλους ότι δεν «ξόφλησε». Αυτή η επιθυμία τον είχε φέρει στην Αθήνα την πρώτη φορά (στις 26 Δεκεμβρίου 2018, τότε που κανείς δεν πίστευε πως ο «Hall Of Famer» Ιταλοαμερικανός θα καταδεχόταν να κοουτσάρει τον Παναθηναϊκό), αυτή τον ξαναφέρνει και τώρα στον πάγκο του «Εξάστερου».
Ο μίνι άθλος του στην Ευρώπη είχε κάνει κρότο. Ακούστηκε και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού. Ο Πιτίνο είχε παραλάβει τον Παναθηναϊκό με ρεκόρ 8-12, σχεδόν αποκλεισμένο, όμως κατόρθωσε να τον οδηγήσει στα πλέι-οφ με ένα φοβερό σερί οκτώ νικών στα δέκα τελευταία παιχνίδια της κανονικής περιόδου. Τώρα αναζητεί στην Ελλάδα ακόμη ένα παράσημο καριέρας, και μάλιστα με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Διότι, πλέον, δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Αλλά και γιατί το «Τριφύλλι» βρίσκεται σε πολύ καλύτερη μοίρα: έχει ρεκόρ 5-4 (που θα γίνει 6-4, εάν την Παρασκευή νικήσει την Μπάγερν στο Μόναχο), είναι στην «οκτάδα», κι έχει χάσει τρία ματς «στον πόντο».
Ο Πιτίνο δεν γυρίζει πίσω για να κατακτήσει τον (βέβαιο) τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. Ούτε για… τις σπανακόπιτες, όπως αστειεύτηκε στη σύντομη συνέντευξη που έδωσε στον Βασίλη Παπαθεοδώρου, στην οποία χαρακτήρισε τον Παναθηναϊκό ως «πεπρωμένο» του. Ερχεται για την Ευρωλίγκα, ένα τουρνουά που το έχουν σε μεγάλη υπόληψη στη χώρα του. Είναι η σπουδαιότερη σκηνή στην οποία μπορεί να «παίξει» τούτη την εποχή. Κι όπως όλοι οι σούπερ-σταρ, έχει ανάγκη από το χειροκρότημα.
Η είδηση της επιστροφής του προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού. Στους έξι μήνες που έζησε στην Ελλάδα, πρόλαβε να αγαπηθεί από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού σχεδόν όσο και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που έμεινε εδώ για πολλά χρόνια. Οχι μόνον επειδή σέρνει πίσω του μεγάλη ιστορία, ούτε γιατί είναι χαρισματικός στην επικοινωνία του με τους ανθρώπους. Γοήτευσε το κοινό, γιατί μέσα σε ελάχιστο χρόνο βελτίωσε θεαματικά την ομάδα, και κάθε παίκτη της ξεχωριστά. Ταίριαξε αμέσως με τον «Εξάστερο», και τον έκανε να παίξει μπάσκετ υψηλής ποιότητας.
Ολοι πιστεύουν ότι στη δεύτερη θητεία του θα ζήσουν ακόμη περισσότερες χαρές. Και η πεποίθηση αυτή δεν είναι αβάσιμη. Την ομάδα τη γνωρίζει, πλέον, πολύ καλά. Θα συναντήσει επτά παίκτες (Καλάθης, Τόμας, Μήτογλου, Παπαγιάννης, Παππάς, Παπαπέτρου, Βουγιούκας) με τους οποίους είχε συνεργαστεί και πριν από μερικούς μήνες. Επιπλέον, σε αντίθεση με την πρώτη φορά, θα βρει σε αυτήν δύο παίκτες που ήταν δικές του επιλογές: τον Τζίμερ Φρεντέτ και τον Τζέικομπ Ουάιλι.
Για τον Φριντέτ είχε μιλήσει πολλές φορές πέρυσι. Οχι ονομαστικά, αλλά για το πόσο πολύ έλειπε από τον Παναθηναϊκό ένας σκόρερ με τα δικά του χαρακτηριστικά. Πλέον, θα έχει στα χέρια του αυτό το «όπλο», και θα προσπαθήσει να το αξιοποιήσει – κάτι στο οποίο ο προκάτοχός του απέτυχε παταγωδώς. Οσο για τον Ουάιλι, ο Πιτίνο ήταν αυτός που συνέστησε στη διοίκηση της ομάδας να τον εντάξει στο ρόστερ, προτού αναχωρήσει για τις ΗΠΑ. Τον είχε δει ως αντίπαλο των «Πράσινων» και τον είχε… ερωτευθεί με την πρώτη ματιά.
Με τον Πιτίνο στον πάγκο, ο Τόμας και ο Παπαγιάννης ήταν «άλλοι» παίκτες. Ο Παπαπέτρου είχε βρει τον ρόλο που του ταίριαζε. Κανένας άλλος προπονητής δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα τον Ταϊρίς Ράις. Ή, τον Τζόνσον. Είναι «μανούλα» στο να παίρνει το… 101% από τους παίκτες – «στοιχήματα». Μα, πάνω απ’ όλα, ο Πιτίνο μπορεί να κάνει τον Παναθηναϊκό πιο «σκληρό» – είναι αυτό που χρειάζεται τώρα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ποιος έχει ξεχάσει την άμυνα που έπαιζε η ομάδα από τον Φεβρουάριο κι έπειτα;
Για την Εθνική, επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι. Ο Πιτίνο θα είναι ο προπονητής της στο προ-Ολυμπιακό τουρνουά. Αλλωστε, ο κανονισμός της ΕΟΚ δεν απαγορεύει την παράλληλη απασχόληση του ομοσπονδιακού κόουτς. Απλώς, ο πρόεδρος Βασιλακόπουλος θα νιώθει λίγο άβολα. Γιατί από την εποχή του Παναγιώτη Γιαννάκη, το 2008, επέμενε ότι ο προπονητής του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να εργάζεται, ταυτοχρόνως, στην Εθνική. Γι’ αυτό, άλλωστε, η Ομοσπονδία είχε απορρίψει την ιδέα της συνεργασίας με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Θα πρέπει να ήταν έκπληξη και για τον ίδιο τον Πιτίνο, η επιστροφή του στον Παναθηναϊκό. Στην επίσημη παρουσίασή του από την ΕΟΚ, την προηγούμενη Δευτέρα, διαβεβαίωνε πως καμία ομάδα δεν θα του αποσπούσε την προσοχή από την Εθνική. Μάλλον δεν έλεγε ψέματα. Δεν είχε κατά νου να υποκύψει στο πρέσινγκ του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Υπέκυψε, όμως. Ετσι, δεν θα πηγαίνει στα γήπεδα για να παρακολουθήσει τον Ολυμπιακό ή την ΑΕΚ, όπως είχε εξαγγείλει. Θα τους δει μόνον ως αντιπάλους της ομάδας του. Στην Ευρωλίγκα και την Basket League.