Πριν από μερικά χρόνια θα χαρακτηρίζαμε «επιστημονική φαντασία» το ενδεχόμενο να γίνει ψηφιακό, μέσα σε δύο κυβερνητικές θητείες, το «γραφειοκρατικό βασίλειο» της Ελλάδας, παρατήρησε χαρακτηριστικά ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, εκτιμώντας ότι για να γίνει το κράτος πλήρως ψηφιακό, θα χρειαστεί άλλη μία τετραετία.
Οπως είπε ο κ. Πιερρακάκης, μέχρι σήμερα έχουν ψηφιοποιηθεί περί τις 1.500 υπηρεσίες από τις περίπου 5.000 που έχει το κράτος, ενώ από 8,8 εκατ. ψηφιακές πράξεις που είχαν γίνει από τους πολίτες το 2018, πέρυσι φτάσαμε στα 1,2 δισ. – εξαφανίζοντας έτσι τις αντίστοιχες ουρές που θα δημιουργούνταν αν οι εν λόγω συναλλαγές γίνονταν με φυσική παρουσία των πολιτών.
Μεταξύ άλλων, ο υπουργός αναγνώρισε ότι δεν έχει ψηφιοποιηθεί το χαρτί και οι φωτογραφίες, γι’ αυτό υπάρχουν ακόμα στίβες εγγράφων στα υποθηκοφυλακεία και τις πολεοδομίες.
Σε κάθε περίπτωση, τόνισε, υπάρχει πολύ μεγάλη αλλαγή στον τρόπο που εξυπηρετούνται οι πολίτες. Μπορεί να μη φτάσουμε στο 100% της ψηφιοποίησης των κρατικών υπηρεσιών, αλλά όταν θα έχουμε φτάσει στο 99%, πρόσθεσε, θα μπορούμε να πούμε ότι έχει ολοκληρωθεί η στρατηγική ψηφιοποίησης του κράτους.
Οπως επεσήμανε ο κ. Πιερρακάκης στη συνέντευξή του, σε λιγότερο από δυο εβδομάδες το my Health εμπλουτίζεται και γίνεται πρόπλασμα του ιατρικού φακέλου. Στην εφαρμογή αυτή ο πολίτης έχει πρόσβαση στα στοιχεία της συνταγογράφησής του, στα στοιχεία των παραπεμπτικών εξετάσεων, στις ιατρικές διαγνώσεις. Το επόμενο θέμα ήταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Πλέον -εξήγησε- δημόσια νοσοκομεία που έχουν έτοιμα συστήματα, εντάσσονται σε αυτήν την εφαρμογή και τα αποτέλεσμα των εξετάσεών του ο πολίτης θα μπορεί να τα βλέπει εκεί και εντάσσονται και πολλά διαγνωστικά κέντρα.
Αλλά και στο Κτηματολόγιο, εκτίμησε ότι «μέσα στην επόμενη διετία θα έχουμε κτηματογραφήσει το σύνολο της χώρας».
«Κάθε υπηρεσία –υπογράμμισε ο υπουργός– πρέπει να ξανασχεδιαστεί με επίκεντρο τον πολίτη», διότι «το κράτος δεν έχει σχεδιαστεί, έχει προκύψει. Αυτό έχει συμβεί μέχρι σήμερα, έχει προκύψει ως υποπροϊόν διάσπαρτων σχεδιασμών».
«Τώρα –συνέχισε– θα σχεδιαστεί, είναι η πρώτη φορά που πρέπει με έναν κεντρικό τρόπο να πιάσουμε ένα ένα τα γεγονότα της ζωής μας από τη γέννηση μέχρι την απώλεια αγαπημένου μας προσώπου.
»Το ξεκινήσαμε, κάναμε τα προφανή αυτό που γεννούν το μεγαλύτερο κομμάτι της κίνησης εξ ου και το 1,2 δισ. ψηφιακές συναλλαγές και τώρα λείπουν όλα τα πολλά μικρά που όμως ταλαιπωρούν τους επαγγελματίες σε κάθε κλάδο, τους εργαζόμενους και τώρα πιάνουμε στο πλαίσιο αυτής της καταγραφής του ΜΙΤΟΥ όλα αυτά τα γεγονότα για να τα απλουστεύσουμε συστηματικά».
Αναφερόμενος στο σημείο αυτό στο mitos.gov.gr, ο κ. Πιερρακάκης είπε ότι «ξεκινήσαμε να κάνουμε μια διαδικασία καταγραφής όλων των υπηρεσιών του κράτους», καθώς «ό,τι δεν μπορώ να μετρήσω δεν μπορώ να το μεταρρυθμίσω».
Ακολούθως σημείωσε την ίδρυση ατομικής εταιρείας μέσω gov.gr μέσα σε πέντε λεπτά, ενώ τόνισε ότι ένα μεγάλο κονδύλι του ταμείου Ανάκαμψης «πηγαίνει στην ψηφιοποίηση, δηλαδή το χαρτί να γίνει πληροφορία».
Στο ίδιο πλαίσιο, γνωστοποίησε ότι υπάρχει πρόβλεψη να λειτουργήσει «ένα τηλεφωνικό κέντρο για όλο το Δημόσιο όπως υπάρχει το 1555 που δουλεύει πολύ ικανοποιητικά, θα το διευρύνουμε και θα δουλέψει για όλο το Δημόσιο, οποιοδήποτε πρόβλημα έχει κάποιος να καλεί εκεί και να εξυπηρετείται».
«Η στρατηγική της ψηφιοποίησης των υπηρεσιών και του gov.gr επί της ουσίας είναι μια κοινωνική πολιτική», παρατήρησε, «η εξυπηρέτηση είναι μια κοινωνική πολιτική γιατί βοηθά τα άτομα με αναπηρία, τον εργαζόμενο γονιό, το απόδημο, τον φορολογούμενο. Νομίζω ότι με τον τρόπο που τα έχουμε σχεδιάσει δείχνουν ότι έχουν μια πολύ συγκεκριμένη προσέγγιση».
Σε ερωτήσεις ακροατών για την ψηφιακή ταυτότητα (για τις περιπτώσεις και τους λόγους για τους οποίους δεν γίνεται αποδεκτή), ο κ. Πιερρακάκης ξεκαθάρισε πως είναι νόμος του κράτους και πρέπει να αναγνωρίζεται παντού, ωστόσο, όπως είπε, μέχρι αυτό να γίνει κτήμα όλων, χρειάζεται κάποιο διάστημα.
«Ας μη φοβόμαστε το παρελθόν μας»
Στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, ο Κυριάκος Πιερρακάκης κλήθηκε να πάρει θέση και για το θέμα της κηδείας του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου.
«Σε προσωπικό επίπεδο το πρώτο σχόλιο είναι ότι οι ώρες που αφορούν το κλείσιμο ενός βίου, το τέλος μιας ζωής δεν είναι οι ώρες εκείνες που προσφέρονται για διχαστικό λόγο ή για μικρότητες», ξεκίνησε ο υπουργός την τοποθέτησή του, ενώ. σε πολιτικό επίπεδο είχε τρία σχόλια:
«Το πολιτειακό στην Ελλάδα έκλεισε το 1974, έκλεισε με πρωτοβουλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή και με επικύρωση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και έκτοτε η τρίτη ελληνική δημοκρατία απέδειξε ότι είναι ένα πολίτευμα με τεράστιες αντοχές σε πολύ δύσκολες κρίσεις και είναι το πολίτευμα που μας αρμόζει και μας πρέπει.
»Πρέπει να μη φοβόμαστε το παρελθόν κατάματα. Αν πάει κάποιος στην Αυστρία που είναι σε προεδρευόμενη δημοκρατία και έχει αυτοκρατορικό παρελθόν και δει τα παλιά κτίρια της αυτοκρατορίας τους βλέπει ότι δεν φοβήθηκαν το παρελθόν τους.
»Στη δική μας περίπτωση, αν πήγαινε κανείς στο Τατόι, θα διαπίστωνε, μέχρι τις πρωτοβουλίες που πήρε αυτή η κυβέρνηση, ότι είχαμε μια αμηχανία στο πώς μεταβολίζουμε το παρελθόν. Αυτό δεν πρέπει να το φοβόμαστε, έχουμε πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις σε σχέση με το παρελθόν μας οι οποίες ελήφθησαν 50 χρόνια πριν και πρέπει να μπορούμε να μεταβολίζουμε κάθε στιγμή της ιστορίας μας κατάματα. Να μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε και να τα αφουγκραζόμαστε με νηφαλιότητα, γιατί είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος, η καλύτερη καύσιμη ύλη για να πάμε προς το μέλλον. Το παρελθόν κατά βάση αφού το μελετήσεις είναι το πεδίο του ιστορικού, το μέλλον είναι το πεδίο του πολιτικού».
«Η ειδοποιός διαφορά μας με τους αντιπάλους μας -υπογράμμισε- είναι η σύνθεση απέναντι στη διαίρεση, προσπαθούμε να συνθέσουμε απόψεις ανθρώπων οι οποίοι ενδεχομένως έχουν διαφορετικές πολιτικές καταγωγές, η σύνθεση είναι η πράξη που μας πηγαίνει προς το μέλλον. Και αυτή τη χώρα πρέπει να αφορά και ο πολιτικός διάλογος και το είναι της ολοένα και περισσότερο, το λεξιλόγιο του μέλλοντος, και ολοένα και λιγότερο το λεξιλόγιο του παρελθόντος ως προς τον εγκλωβισμό και όχι ως προς τη γνώση, τη γνώση πρέπει να την αποκτήσουμε και να την μεταβολίσουμε».