Να παραμείνει ελεύθερος μέχρι το Εφετείο αποφάσισε για τον Πέτρο Φιλιππίδη το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο υιοθετώντας την πρόταση της εισαγγελέως που ζήτησε να έχει αναστελλουσα δύναμη η έφεση του καταδικασθέντος σε ποινή κάθειρξης οκτώ ετών για δύο απόπειρες βιασμού ηθοποιού.
Παράλληλα, το ΜΟΔ όρισε περιοριστικούς όρους για τον κ. Φιλιππίδη επιβάλλοντας απαγόρευση εξόδου από την χώρα και υποχρέωση εμφάνισης ανά τακτά διαστήματα στο Αστυνομικό Τμήμα του τόπου κατοικίας του.
Η εισαγγελική πρόταση που αποδέχθηκαν οι δικαστές θεώρησε ότι αρκούν οι περιοριστικοί όροι για να διασφαλιστεί η παρουσία του Φιλιππίδη στο δεύτερο βαθμό.
«Δεν είναι ύποπτος φυγής, δεν είναι φυγόδικος ,δεν είναι φυγόποινος και δεν είναι επικίνδυνος για την τέλεση αξιόποινων πράξεων. Οι καταγγελομενες πράξεις είχαν ως κοινό παρονομαστή το θέατρο και την τηλεόραση που δεν είναι φιλικό πλέον προς αυτόν», ανέφερε η κυρία Στέλλα Στόγια η οποία συμπλήρωσε πως απολογούμενος και ο ίδιος ο ηθοποιός δήλωσε στην απολογία του πως δεν επιθυμεί να ξαναβρεθεί σε αυτούς τους χώρους.
«Οι περιοριστικοί όροι είναι αρκετοί, δεν βρίσκεται σε θέση ισχύος για να εκμεταλλευτεί τη θέση του. Να δώσει (σ.σ.: το δικαστήριο) ανασταλτική δύναμη στην έφεση», κατέληξε η εισαγγελέας.
Νωρίτερα το δικαστήριο είχε ανακοινώσει την ομόφωνη, και ως προς τα δύο σκέλη, απόφασή του, να κρίνει ένοχο τον κ. Φιλιππίδη για τις δύο πράξεις απόπειρας βιασμού σε βάρος των δύο συναδέλφών του που τον κατήγγειλαν, αλλά αθώο για την πράξη του βιασμού κατ’ εξακολούθηση σε βάρος της πρώτης καταγγέλλουσας, σε συμφωνία με την εισαγγελική πρόταση.
Απόρριψη ελαφρυντικών
Αφότου έγινε γνωστή η ετυμηγορία του ΜΟΔ και προτού ανακοινωθεί η ποινή, το δικαστήριο είχε απορρίψει, επίσης ομόφωνα, το αίτημα της υπεράσπισης του κ. Φιλιππίδη για την αναγνώριση ελαφρυντικών, υιοθετώντας και πάλι τη σχετική πρόταση της εισαγγελικής λειτουργού.
Η κυρία Στόγια είχε ζητήσει να μην αναγνωρίσουν οι δικαστές ούτε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη, ούτε του σύννομου βίου που αιτήθηκε ο καταδικασθείς.
Αναφερόμενη στο πρώτο ελαφρυντικό, η κυρία Στόγια σημείωσε:
«Για την αναγνώριση της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη απαιτείται θετική συμπεριφορά του δράστη για μεγάλο διάστημα. Πρέπει να έχει τέτοια συμπεριφορά ώστε να δημιουργείται στους τρίτους απορία σχετικά με το πώς αυτός ο άνθρωπος τέλεσε αδίκημα. Δεν αρκεί η μη τέλεση από τον κατηγορούμενο αξιόποινων πράξεων, αλλά απαιτείται η τέλεση θετικών περιστατικών που να δηλώνουν αρμονική και ομαλή κοινωνική συμβίωση.
»Αναφέρθηκε από την υπεράσπιση όλως αορίστως ότι από το 2014 και έπειτα (χρόνος τέλεσης της μίας από τις πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκε) δεν ακούστηκε τίποτα σε βάρος του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος επικαλείται περιστατικά της συνήθους συμπεριφοράς και ότι δεν ακούστηκε κάτι σε βάρος του. Αυτό όμως δεν είναι ακριβές κατά την κρίση μου, και επικαλούμαι την κατάθεση του στελέχους του AΝΤ1 για παρενόχληση το 2016 και την κατάθεση της κυρίας Δροσάκη για περιστατικά το 2014».
Η εισαγγελέας ζήτησε να απορριφθεί και το ελαφρυντικό του σύννομου βίου, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος διαθέτει λευκό ποινικό μητρώο δεν αρκεί από μόνο του. Οι πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος δεν ήταν “παραφωνίες” στην υπόλοιπη ζωή του. Ο κατηγορούμενος, λέει η υπεράσπιση, έχει λευκό ποινικό μητρώο και ήταν ελεήμων. Ο ισχυρισμός προβάλλεται αορίστως κατά τη γνώμη μου. Η συμπεριφορά του κατηγορουμένου δεν ήταν παραφωνία ή έκπληξη σε σχέση με την προηγούμενη ζωή του. Είχε προηγηθεί αντικοινωνική συμπεριφορά από μέρους του και ενδεικτικά αναφέρω όσα κατέθεσε η Εβελίνα Παπούλια για περιστατικά το 1996».