Την τελευταία του πνοή, μία μόλις ημέρα μετά τα 99α γενέθλιά του, άφησε την Παρασκευή ο Ζάχος Χατζηφωτίου, δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Πριν λίγες εβδομάδες ο Ζάχος Χατζηφωτίου είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ και νοσηλευόταν σε σοβαρή κατάσταση.
Πέρα από τη συγγραφική και δημοσιογραφική του δραστηριότητα, ο Χατζηφωτίου υπήρξε η ενσάρκωση του έλληνα bon viveur. Κοσμοπολίτης και κομψός, πολύγλωσσος και ευπροσήγορος –σύμβολο του αθηναίου αστού από την εποχή που κάτι τέτοιο δεν αναγνωριζόταν εύκολα ως έννοια.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου γεννήθηκε στην Πλάκα στις 28 Σεπτεμβρίου του 1923.
Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην κατοχή, σε ηλικία 17 ετών, απέδρασε στην Αίγυπτο, όπου έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, πρώτα ως στρατιώτης στους Ποντικούς της Ερήμου, στην πολιορκία του Τομπρούκ, και μετά συμμετέχοντας στην ΙΙΙη Ορεινή Ταξιαρχία – Ρίμινι, η οποία μπήκε πρώτη στο Ρίμινι, όπου και παρασημοφορήθηκε.
Πολέμησε και στα Δεκεμβριανά: κατά τις διηγήσεις του ίδιου, μια ταξιαρχία υπό τις διαταγές του ανέλαβε την εκδίωξη μικρού θύλακα του ΕΑΜ που είχε καταφύγει κοντά στο ρεύμα του Αρδηττού –μια μάχη χωρίς θύματα.
Μετά το τέλος του πολέμου και την επιστροφή του εργάστηκε στις επιχειρήσεις της οικογένειάς του (βιομηχανία και εμπόριο υφασμάτων) μέχρι το 1956. Από το 1956 και μέχρι το 1962 διετέλεσε διευθυντής εκδοτικού οίκου στο Παρίσι. Την περίοδο 1962-1970 δραστηριοποιήθηκε στη ναυτιλία και από το 1970 εμφανίζεται πλέον ως συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Χρονογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1974-1977), στον «Ταχυδρόμο» με το ψευδώνυμο «Ίακχος» από το 1975 και στα «Νέα» ως «ο Διακριτικός» από το 1977. Εργάστηκε στην τηλεόραση και έγινε γνωστός από την εκπομπή «Το πεντάλεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου».
Υπήρξε συγγραφέας των βιβλίων «Τα εν οίκω… εν Δήμω», «Πωλείται Συνείδησις», «Συννεφιάζει και στη Μύκονο», «Πάντα την Κυριακή», «Ο Ίακχος κι εγώ», «100 εκπομπές», «Χιούμορ και ζωγραφική», «Τα Μονοπάτια του Πολέμου» και άλλα.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου έγινε ευρύτερα γνωστός από το τηλεοπτικό πεντάλεπτο κοινωνικής κριτικής και ως κοσμικογράφος, ένας «μπον βιβάν» με πολλές αναμνήσεις της αθηναϊκής ζωής. Αλλωστε υπήρξε μέρος της, ως ένας σχεδόν μυθιστορηματικός πρωταγωνιστής της.
Ο Χατζηφωτίου παντρεύτηκε συνολικά, πέντε φορές.
Ο πρώτος του γάμος ήταν με μια Γαλλίδα, κόρη στρατηγού με την οποία χώρισε όταν ο πατέρας της είπε στον Χατζηφωτίου να τον βάλει στον γαλλικό στρατό.
Επειτα, παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, τη Δανάη Σωσσίδη, γόνο της οικογένειας Κύρου, της εφημερίδας «Εστίας», με την οποία έφεραν στον κόσμο την κόρη τους Μανίτα.
Ο επόμενος γάμος ήταν πάλι στο Παρίσι με μια Γαλλίδα, την Ιρέν, η οποία δούλευε στον οίκο Dior.
O τέταρτος γάμος του Ζάχου Χατζηφωτίου ήταν με τη διάσημη ηθοποιό Τζένη Καρέζη.
Η ίδια είχε περιγράψει τη γνωριμία τους, σε συνέντευξή της, αμέσως μετά τον γάμο. «Μου τον σύστησαν σε ένα ελληνικό σπίτι. «Χαίρω πολύ» είπαμε αμφότεροι. Ξανασυναντηθήκαμε λίγο μετά, την Πρωτοχρονιά, εδώ στην Αθήνα, που ο Ζάχος ήρθε για διακοπές. Ξαναχαρήκαμε πολύ. Και ένα μήνα αργότερα, κεραυνοβόλα, βιαστικά, αμερικάνικα αν θέλετε, το συναποφασίσαμε να χορέψουμε στη Φιλοθέη».
Μετά από πέντε χρόνια κοινής ζωής αποφάσισαν να χωρίσουν, κάτι που έκαναν με διακριτικότητα και χωρίς ακρότητες.
Μετά την Καρέζη, παντρεύτηκε στη Μύκονο την Κατερίνα Παπαδημητρίου, τέως Μις Ελλάς.