Ηταν Αύγουστος του 1951, όταν δύο Αμερικανίδες, συναντήθηκαν εντελώς τυχαία στο χολ ενός φτηνού ξενοδοχείου στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Η μία, ήταν η Ρουθ Ορκιν, μία πολλά υποσχόμενη 29χρονη φωτογράφος, η οποία αναζητούσε το ιδανικό μοντέλο για ένα γυναικείο περιοδικό. Θέμα της, οι γυναίκες που ταξιδεύουν στο εξωτερικό μόνες-κάτι πολύ σπάνιο για εκείνη την εποχή.
Η συνάντησή της με τη Νίναλι Αλεν, μια περιπετειώδη 23χρονη που είχε αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο και ταξίδευε μόνη επί μήνες, ήταν καρμική. Νωρίτερα είχε επισκεφθεί τη Γαλλία, την Ισπανία και τώρα ήταν η σειρά της Ιταλίας.
«Ηταν όμορφη, λαμπερή και σε αντίθεση μ’ εμένα, πολύ ψηλή» είχε πει σε συνέντευξή της στους New York Times η Ορκιν για το φωτογενές μοντέλο της. Η ενθουσιώδης Αλεν συμφώνησε αμέσως να γίνει η μούσα της Ορκιν, χωρίς βέβαια να μπορεί να προβλέψει, πόσο εμβληματική θα γινόταν η φωτογραφία με τίτλο «American girl in Italy» (Μια Αμερικανίδα στην Ιταλία).
Οσο μεγάλωνε σε ηλικία, με όψη όμως που μαρτυρούσε την αλλοτινή αψεγάδιαστη ομορφιά της, η Νίναλι θα πόζαρε υπερήφανη μπροστά σε εκείνη την ασπρόμαυρη εικόνα, λέγοντας με ενθουσιασμό «εγώ είμαι αυτή!».
Πέθανε στα 90 της, κερδίζοντας μια θέση στην αιωνιότητα για το πόσο χειραφετημένη και ανοιχτόμυαλη ήταν σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν έκαναν πολλά βήματα έξω από το σπίτι, μακριά από τον άντρα τους. Την ίδια στιγμή, εκείνη είχε αποφασίσει να εξερευνήσει την Ευρώπη.
Εκείνο το καλοκαίρι του 1951 λοιπόν, οι δύο γυναίκες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Φλωρεντίας. Για να μπει στο πνεύμα της φωτογράφισης, όπως εξηγεί και το δημοσίευμα της Washington Post, η Αλεν φαντασιωνόταν ότι είναι ηρωίδα στη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη.
Περπατούσε αγέρωχη, ανάμεσα σε τόσους άνδρες που ξεροστάλιαζαν θαυμάζοντάς την. Η φωτογράφος βρισκόταν πιο μπροστά και τράβηξε μία μόνο φωτογραφία. Μετά της φώναξε να ξαναπάει και να ξεκινήσει από το ίδιο σημείο. Τράβηξε άλλη μία εικόνα και αυτό ήταν. Μέσα σε 35 δευτερόλεπτα ήταν έτοιμη μια εικόνα που έμελλε να διαρκέσει για πάντα.
Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Cosmopolitan» στο πλαίσιο ενός αφιερώματος με τίτλο «Οταν ταξιδεύεις μόνη…» και περιελάμβανε χρήσιμες συμβουλές σχετικά με θέματα χρημάτων, ανδρών και ηθικής, προκειμένου «να έχετε ένα χαρούμενο και ασφαλές ταξίδι».
Η λεζάντα που συνόδευε τη φωτογραφία ήταν «Δημόσιος θαυμασμός», καθώς οι μεσογειακοί Ιταλοί έδειχναν το ενδιαφέρον τους με λιγότερο φινετσάτο τρόπο απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει οι Αμερικανίδες.
Εκτοτε, η φωτογραφία τυπώθηκε σε εκατοντάδες αντίγραφα, κρεμάστηκε σε φοιτητικά δωμάτια, φιλοξενήθηκε σε ημερολόγια, ανατυπώθηκε σε καρτ-ποστάλ. Για πολλούς, έγινε συνώνυμο της γυναικείας χειραφέτησης, αλλά για κάποιους άλλους, αποτέλεσε εικονογράφηση της σεξουαλικής παρενόχλησης που μπορεί να υποστεί μια ωραία γυναίκα όταν περπατά μόνη στον δρόμο.
Ενας άνδρας στη φωτογραφία μάλιστα, απαθανατίστηκε να αγγίζει τα γεννητικά του όργανα στη θέα της θεάς Νίναλι. Ο συγκεκριμένος, σβήστηκε με photoshop από πολλά αντίτυπα της φωτογραφίας.
«Αχ κι εκείνος ο καημενούλης που χαϊδευόταν; Ημουν συνηθισμένη σε αυτό», είxε πει η Αλεν σε συνέντευξή της στον Guardian το 2015. «Μια τέτοια χειρονομία στην Ιταλία ήταν τόσο συνηθισμένη, όσο στην Αμερική να κάνουμε το σήμα της νίκης. Οταν πρωτοεκδόθηκε η φωτογραφία, συνήθως τον έσβηναν, αλλά εγώ προσωπικά, δεν το θεώρησα ποτέ ως χυδαίο ή αποτρόπαιο».
Το 2017, ένα εστιατόριο στη Φιλαδέλφια των ΗΠΑ κατέβασε τη φωτογραφία από τον τοίχο του ως ένδειξη συμπαράστασης στο επερχόμενο κύμα-κίνημα του #Metoo.