Ηταν εκείνος που έδειξε τη «στρίγγλα» Λιζ Τέιλορ να γίνεται «αρνάκι» από τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, φέρνοντας στη μεγάλη οθόνη τη θυελλώδη σχέση τους. Αλλά και εκείνος που έκανε έκανε δημόσιο θέαμα την ιστορία και τα Πάθη του Ιησού. Υπό αυτήν την έννοια ο Τζιανφράνκο -Φράνκο για τους φίλους του- Τζεφιρέλι ήταν ένας κινηματογραφιστής που υπερέβη την Τέχνη του.
Αυτός ο εμβληματικός Ιταλός έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών —σε ηλικία 96 ετών. Την είδηση μετέδωσαν ιταλικά ΜΜΕ και αναμετέδωσε το BBC, ενώ λίγη ώρα αργότερο επιβεβαίωσε και το Ίδρυμα Φράνκο Τζεφιρέλι.
Ο Τζεφιρέλι «έσβησε ήσυχα μετά από μακρά ασθένεια που είχε επιδεινωθεί τους τελευταίους μήνες» μεταδίδουν πολλά ιταλικά μέσα ενημέρωσης, επικαλούμενα πηγές της οικογένειάς του.
Ο σπουδαίος Ιταλός χάρισε στον παγκόσμιο κινηματογράφο αριστουργήματα, μεταξύ των οποίων το «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι» με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον αλλά και την εμβληματική τηλεοπτική μίνι-σειρά «Ιησούς από την Ναζαρέτ», η οποία κατ’ ουσίαν σφράγισε την καριέρα του καθώς χάρισε στον κόσμο έναν τηλεοπτικό Χριστό.
Επίσης είχε σκηνοθετήσει την ταινία «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» το 1968 για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ.
Ο Τζεφιρέλι έλαβε την διάκριση του ιππότη από την βρετανική κυβέρνηση το 2004 όταν έγινε Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 2009 βραβεύτηκε με το Premio Colosseo.
Εγινε επίσης γερουσιαστής (1994-2001) για το ιταλικό κεντροδεξιό κόμμα Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Δείτε ένα βίντεο από την τελευταία του δημόσια εμφάνιση, πριν από επτά μήνες:
Γεννήθηκε στα περίχωρα της Φλωρεντίας ως Τζιανφράνκο Κόρσι (Gianfranco Corsi). Μητέρα του ήταν η ΑλαΐντΕ Γκαρόσι, σχεδιάστρια μόδας, και πατέρας του ο Οτορίνο Κόρσι, έμπορος μαλλιού και μεταξιού. Οι δυο γονείς του ξαναπαντρεύτηκαν και η Αλαΐντε δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το δικό της επίθετο ή του Κόρσι για το παιδί της. Επέλεξε το επίθετο «Ζeffiretti», λέξη που αναφέρεται στην όπερα του Μότσαρτ «Idomeneo». Ωστόσο, το όνομα αυτό γράφτηκε λάθος στο δημοτολόγιο και έγινε Τζεφιρέλι. Οταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό την φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.
Ιταλοί ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι ο Τζεφιρέλι αποτελεί μέρος μιας ομάδας ανθρώπων που είναι συγγενείς με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ηταν απόγονος ενός από τα αδέρφια του Ντα Βίντσι.
Ο Τζεφιρέλι αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας την συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και τέχνη. Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους. Μετά τον πόλεμο, ξαναπήγε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας για να συνεχίσει τις σπουδές του αλλά όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον «Ερρίκο Δ’» το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ενώ εργαζόταν ως ζωγράφος τοπίου στην Φλωρεντία, προσλήφθηκε από τον Λουκίνο Βισκόντι και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία «La terra trema», που κυκλοφόρησε το 1948. Με τον Βισκόντι συνεργάστηκε και στις ταινίες: «Λεωφορείο ο πόθος» (Ρώμη, 1949) του Τένεσι Ουίλιαμς, «Τρωίλος και Χρυσηίδα» (Φλωρεντία, 1949) του Σαίξπηρ και οι «Τρεις αδελφές» (Ρώμη, 1951), του Τσέχοφ.
Οι μέθοδοι του Βισκόντι είχαν μια βαθιά επιρροή στο μετέπειτα έργο του Τζεφιρέλι. Εργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες όπως ο Αντονιόνι και ο Ροσελίνι. Την δεκαετία του 1960, ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί τις δικές του παραστάσεις στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη και σύντομα μετέφερε τις ιδέες του στον κινηματογράφο.