Σε ηλικία 89 άφησε την τελευταία του πνοή ο ηθοποιός και τραγουδιστής Νίκος Ξανθόπουλος, ο οποίος νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Δημοφιλής κυρίως τη δεκαετία του 1960, οπότε πρωταγωνίστησε σε πολλές δραματικές ταινίες, έγινε γνωστός ως «Το παιδί του λαού», λόγω των κινηματογραφικών ρόλων του φτωχού και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού, μέσα από τους οποίους καθιερώθηκε και αγαπήθηκε.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1934 στη Νέα Ιωνία της Αθήνας. Παιδί ποντίων προσφύγων, μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του, που τον μεγάλωσε ουσιαστικά μόνη της, καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ο πατέρας του δούλευε περιστασιακά ως τσαγκάρης και ψαράς, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε για την αντιστασιακή δράση του. Στα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Μεγαλώνοντας, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ως ίνδαλμά του είχε τον Μάνο Κατράκη.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και η πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση στο θέατρο έγινε το 1957, με τον Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί «Βιργινία». Εως τα μέσα της δεκαετίας του 1960 είχε παίξει διάφορους ρόλους, μεταξύ των οποίων τον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, ενώ συνεργάστηκε και με τον θίασο του Μάνου Κατράκη στο «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης, εμφανίστηκε για λίγο στο μουσικό θέατρο. Συμμετείχε συνολικά σε 24 θεατρικές παραγωγές. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον κερδίζει ο κινηματογράφος. Η πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού «Το Εισπρακτοράκι», στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου. Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 έως το 1971, σε δραματικές ταινίες. Σε ταινία της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ συμμετείχε πρώτη φορά το 1963: στις «Πληγωμένες καρδιές» και στον ρόλο του κακού κουνιάδου.
Η τυποποίησή του ως παιδί του λαού άρχισε έναν χρόνο αργότερα, με την ταινία «Αγάπησα και πόνεσα». Σε αυτές τις ταινίες ο Νίκος Ξανθόπουλος συνήθιζε να τραγουδά, ενώ σημαντικοί λαϊκοί συνθέτες, όπως ο Απόστολος Καλδάρας, έγραψαν τραγούδια γι’ αυτόν. Η παρουσία του στη δισκογραφία περιλαμβάνει εννιά δίσκους 33 και 45 στροφών. Εμφανίστηκε ως τραγουδιστής σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα και πραγματοποίησε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό, στα κέντρα της ελληνικής διασποράς. Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση την έκανε το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο».
Στα τέλη του 2005 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Οσα θυμάμαι και όσα αγάπησα». Παντρεύτηκε δύο φορές και είχε τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.
Τηλεόραση και βιντεοκασέτες
Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973, στη σειρά «Αγρίμια». Οκτώ χρόνια μετά, το 1981, συμμετείχε στο σίριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού«, όπου υποδυόταν έναν καπετάνιο που ήθελε να μπαρκάρει και δεν έβρισκε κάπου να αφήσει τον γιο του. Το 1994 έπαιξε στην τηλεοπτική δραματική σειρά «Στην κόψη του ξυραφιού».
Το 1989 συνεργάστηκε με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλη στο «Μινόρε μιας καρδιάς«, που κυκλοφόρησε σε τρεις βιντεοκασέτες και κατόπιν παίχτηκε στην ΕΡΤ, σε 16 επεισόδια. Ακολούθησε το «Η αγάπη που δεν γνώρισε σύνορα», με γυρίσματα σε Αθήνα, Κωνσταντινούπολη και Παρίσι. Κυκλοφόρησε σε δύο κασέτες και αργότερα προβλήθηκε σε οκτώ επεισόδια στο MEGA.
Ακολούθησαν άλλες δύο βιντεοπαραγωγές, «Η καρδιά του πατέρα» και «Ερωτας στο περιθώριο», που παίχτηκε και στην τηλεόραση, απότο κανάλι ΑΝΤ1, το 1992.
Λαϊκός τραγουδιστής
Για τις ανάγκες των ταινιών, ο Νίκος Ξανθόπουλος έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Μετά το 1971 σταμάτησε τις εμφανίσεις στον κινηματογράφο και μεταπήδησε στο λαϊκό τραγούδι. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια, τα οποία υπογράφουν, μεταξύ άλλων, οι Ακης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος κ.ά.
Κατά το διάστημα της μακράς αποχής του από κινηματογράφο και τηλεόραση είχε την ευκαιρία να περιοδεύσει σε ΗΠΑ, Αυστραλία και σε όλη, σχεδόν, την Ευρώπη, γνωρίζοντας πάντα την αποθέωση από την ελληνική ομογένεια.