Η Νίκη Γουλανδρή σε εκδήλωση το 2008 | ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΙΑΟΥ
Επικαιρότητα

Νίκη Γουλανδρή: η ζωγράφος που ήθελε να είναι «χρήσιμη»

«Υπήρξε μια προαίρεση μέσα μου. Να είμαι χρήσιμη στα χρόνια που θα ζήσω» είχε πει. Και το έκανε πράξη. Μια μοναδική Ελληνίδα, ένας θαυμάσιος άνθρωπος που μαζί με τον σύζυγό της Αγγελο δημιούργησαν μεταξύ άλλων το Mουσείο Φυσικής Ιστορίας το οποίο έγινε ένας φάρος για τη διάσωση του περιβάλλοντος
Protagon Team

Διεθνούς φήμης ζωγράφος, φιλάνθρωπος, μια σπάνια γυναίκα. Η Νίκη Γουλανδρή δεν είναι πια κοντά μας. Αφησε την τελευταία της πνοή τα ξημερώματα του Σαββάτου, σε ηλικία 94 ετών…

«Υπήρξε μια προαίρεση μέσα μου. Να είμαι χρήσιμη στα χρόνια που θα ζήσω. Το ίδιο πίστευε και ο άντρας μου» είχε πει κάποτε. Και μαζί με τον Αγγελο Γουλανδρή το είχαν κάνει πράξη.

Η Νίκη Γουλανδρή είχε γεννηθεί το 1925. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, στην Πολιτειολογία και στην Φιλοσοφία με τους φιλοσόφους Χορκχάιμερ και Αντόρνο.

Παράλληλα ασχολήθηκε με την ζωγραφική απεικόνιση της ελληνικής χλωρίδας και ήταν διεθνώς αναγνωρισμένη βοτανική ζωγράφος, αφιερωμένη στη διάσωση της ελληνικής χλωρίδας.

«Τίποτα δεν μοιάζει με τη λαμπρότητα και την ομορφιά της γης. Εχουμε χαλάσει τον πλανήτη. Οι επιστημονικές κατακτήσεις δεν είναι προς όφελος του ανθρώπου και της ζωής. Τα πάντα έχουν εξαθλιωθεί εν ονόματι του καταναλωτισμού. Μια κοινωνία προσανατολισμένη στα περισσότερα και ακόμη περισσότερα. Με τα σημερινά αποτελέσματα», είχε πει σε μια συνέντευξή της στο «Κ» της «Καθημερινής της Κυριακής το 2011.

Μαζί με το σύζυγό της Αγγελο Γουλανδρή δημιούργησαν το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας το 1964 και το Ίδρυμα ΓΑΙΑ. Το Μουσείο έγινε κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης ενώ οι ιδρυτές του τέθηκαν επικεφαλής της μάχης για τη διάσωση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Οι μεγάλοι σταθμοί του βίου της:

1964: Με τον σύζυγό της Άγγελο Γουλανδρή, ίδρυσαν το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Το Μουσείο αποτελεί σήμερα σημαντικό κέντρο οικολογικής έρευνας και εκπαίδευσης.

1974-1975: Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην κυβέρνηση Καραμανλή με ιδιαίτερη αποστολή την μέριμνα των 200.000 προσφύγων της Κύπρου.

1975-1981: Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.

1989-1991: Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.

1980- 2002: Πρόεδρος του Σωματείου “Σώστε τα Παιδιά”.

1992- 1995: Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Ερευνών Διεθνούς Ανάπτυξης (IDCR) του Καναδά.

1992: Μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπίας στη Συνδιάσκεψη του Ρίο.

1993- 96: Μέλος της 12μελούς Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Ανάπτυξη, υπό την Προεδρία του Πέρεζ ντε Κουεγιάρ.

Μία εκτεταμένη παρουσίαση του έργου της Επιτροπής εκδόθηκε με τον τίτλο «Οur Creative Diversity» (1996) και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

1996: Πρόεδρος του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

2003: Μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας της Διάσκεψης του Γιοχάνεσμπουργκ.

Το έργο της είχε αναγνωρισθεί πολλαπλώς:

– Τιμητική διάκριση της Ακαδημίας Αθηνών.
– Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας του Λινναίου.
– Μέλος του τιμητικού καταλόγου των Ηνωμένων Εθνών “Global 500”
– Εξελέγη Γυναίκα της Ευρώπης 1991 από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα
– Επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, του Τμήματος Γεωπονίας, και του Τμήματος Βιολογίας.
– Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, του Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης, του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και του Τμήματος Ειδικής Αγωγής.
– Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Uppsala.
– Αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών.
– Μέλος της Academia Europea.
– Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα από την Ελληνική Πολιτεία.
– Παράσημο της “Legion d’ Honneur” (officier).
– Παράσημο Τιμής, Σταυρός Α΄ Τάξεως του Τάγματος της Αξίας από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Η κηδεία της θα τελεστεί την Τρίτη, στις 12:00, στον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς.