Μία από τις μεγάλες, παγκόσμια γνωστές ηθοποιούς του μεταπολεμικού γαλλικού σινεμά, η Ζαν Μορό, πέθανε σε ηλικία 89 ετών.
Η ηθοποιός βρέθηκε νεκρή στην κατοικία της νωρίς τη Δευτέρα με τις πρώτες αναφορές να μιλούν για θάνατο από φυσικά αίτια.
Ηταν μια καλλιτέχνιδα που «ενσάρκωνε το σινεμά στην περιπλοκότητά του, τη μνήμη του και τις απαιτήσεις του», επισήμανε η προεδρία της Γαλλίας σε μήνυμα για την απώλεια της.
Γεννήθηκε το 1928 στο Παρίσι, ενώ λίγο αργότερα η οικογένεια της μετακόμισε στην επαρχία στο Βισύ. Εκεί ανακάλυψε το ενδιαφέρον της το θέατρο, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της.
Εμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1949 και έκτοτε ακολούθησαν πάνω από 130 ταινίες, με ρόλους πολλοί από τους οποίους έμειναν θρυλικοί. Παράλληλα με την ηθοποιία, η Μορό τραγουδούσε.
Την ίδια χρονιά με ντεμπούτο της στο σινεμά, παντρεύτηκε τον ηθοποιό Ζαν-Λουί Ρισάρ, το 1950 έφερε στον κόσμο την κόρη της, αλλά την επόμενη χρονιά χώρισε.
Είχε πρωταγωνιστήσει στο «Ζυλ και Ζιμ» του Φρανσουά Τρυφώ και τους «Εραστές» του Λουί Μαλ, ενώ έκανε καριέρα και στο εξωτερικό, με ρόλους σε ταινίες του Ορσον Γουέλες και του Βιμ Βέντερς. Αλλά και με τον Θόδωρο Αγγελόπουλου στο «Μετέωρο βήμα του πελαργού».
Το 1960 απέσπασε βραβείο στο φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία της στο «Moderato cantabile». Το 1992 είχε βραβευτεί με το Σεζάρ καλύτερης ηθοποιού, ενώ το 1995 και το 2008 έλαβε τιμητικά βραβεία στην ίδια διοργάνωση, την μεγαλύτερη στη Γαλλία. Το 1998 έλαβε και τιμητικό Οσκαρ.
Το 2000, σημειώνει ακόμη η Liberation, έγινε η πρώτη γυναίκα που εκλέχτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ινστιτούτου της Γαλλίας.
Η τελευταία κινηματογραφική εμφάνισή της ήταν το 2015.
O πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν έπλεξε το εγκώμιο της Μορό, ως ηθοποιού με ελεύθερο πνεύμα. Οταν γεννήθηκε ο Μακρόν, η Μορό ήταν ήδη 50 ετών…