«Η Μεσόγειος έχει ήδη αυξήσει τη θερμοκρασία της κατά ενάμιση βαθμό Κελσίου. Είναι η δεύτερη περιοχή της Γης η οποία θερμαίνεται ταχύτερα, με πρώτη την Αρκτική. Μάλιστα η ταχύτητα θέρμανσής της είναι 20% μεγαλύτερη από τον παγκόσμιο μέσον όρο. Και τα νερά της είναι αυτά που ζεσταίνονται περισσότερο επίσης».
Ο ιταλός αντιπρόεδρος της υπό τον ΟΗΕ «Ενωσης για τη Μεσόγειο» Γραμμένος Μαστρογιένι μίλησε στην Corriere della Sera βασισμένος στις ανησυχητικές προβλέψεις της έκθεσης mar1: «250 εκατομμύρια άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα λειψυδρίας μέσα σε 15 χρόνια, ενώ θα υπάρξει και ταχεία άνοδος της στάθμης της θάλασσας, έως και ένα μέτρο, μέχρι το τέλος του αιώνα – η άνοδος των υδάτων κατά 20 εκατοστά θα συντελεστεί πολύ πιο νωρίς».
Ο συντάκτης της ιταλικής εφημερίδας ψέλλισε ότι αυτό το σενάριο τού «φαίνεται… κάπως», ωστόσο ο Μαστρογιένι του υπενθύμισε τι συμβαίνει στη Βενετία και σε άλλες περιοχές της Ιταλίας, όπως στη Σικελία, τις πλημμύρες δηλαδή, και αναφέρθηκε σε «αλάτωση» όλων των «παράκτιων εδαφών όπου είναι συγκεντρωμένη η γεωργία». Κατά τον ειδικό για τη Μεσόγειο, το κρίσιμο σημείο βρίσκεται στο Δέλτα του Νείλου, αφού εκατομμύρια άνθρωποι εκεί ζουν εργαζόμενοι αποκλειστικώς στον πρωτογενή τομέα.
«Ε, και τι μπορεί να συμβεί με λίγη άνοδο της στάθμης των υδάτων» ρώτησε ο συντάκτης. Ο ειδικός του είπε ότι μιλάμε για «τεράστια αλλαγή σκηνικού» σε ένα μέρος που ανέκαθεν υπήρξε «σταθεροποιητής του κλίματος» και «όλα τα καιρικά ήταν περισσότερο προβλέψιμα». Η θερμότερη Μεσόγειος δεν διαταράσσει απλώς την όλη λειτουργία του συστήματος, την αντιστρέφει. Ετσι «το πρώην σταθερό και ήπιο κλίμα γίνεται χαοτικό και πιο βίαιο».
O Μαστρογιένι θεωρεί ότι οι επιπτώσεις από την κλιματική κρίση στις οικονομίες των χωρών της Μεσογείου θα είναι μεγάλες και αποσταθεροποιητικές για τις κοινωνίες τους. Το απρόβλεπτο κλίμα θα αποδιοργανώσει και τον κοινωνικό ιστό: «Το ρολόι της φύσης δεν θα μας λέει πια πότε θα έρχονται τα φρούτα» είπε χαρακτηριστικά, εννοώντας ότι εποχές όπως τις γνωρίζουμε δεν θα υπάρχουν στο μέλλον.
Το συμπέρασμα του ειδικού είναι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μείνουμε κάτω από την αύξηση των δύο βαθμών Κελσίου, αν δεν προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε την κατάσταση. Αν καταρρεύσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες ελέγχουν πάνω από το 70% της επιφάνειας της Γης, θα υπάρξει γενική καταστροφή.