Ηταν μία ιδέα που γεννήθηκε ένα βράδυ σε ένα μπαρ: Οι μελισσοκόμοι των νησιών Σίλι, που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό άκρο της χερσονήσου της Κορνουάλης, στη Μεγάλη Βρετανία, αποφάσισαν να βάλουν σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα το οποίο ονόμασαν «Game of Drones» (το παιχνίδι των πετούμενων) για να αποδείξουν ότι οι κηφήνες, οι αρσενικές μέλισσες δηλαδή, που ζουν στα μέρη τους, πετούν πάνω από το νερό.
Η άποψη που επικρατεί είναι ότι τα –πολύ χρήσιμα στη φύση– έντομα, δεν ταξιδεύουν στη θάλασσα, εκείνοι όμως είναι πεπεισμένοι ότι οι δικές τους αρσενικές μέλισσες πηγαίνουν από νησί σε νησί του Αρχιπελάγους, αναζητώντας μια «παρθένα βασίλισσα» για να γονιμοποιήσουν.
Ετσι, λοιπόν, κατέστρωσαν ένα σχέδιο. Πήραν μη τοξικούς μαρκαδόρους (με βάση την κιμωλία) και μάρκαραν τους κηφήνες στον θώρακα με διαφορετικά χρώματα, που το καθένα υποδήλωνε τα πέντε κατοικημένα νησιά: με μπλε χρώμα για το Μπρίερ, πορτοκαλί για το Σεντ Αγκνες, κόκκινο για το Σεντ Μάρτιν, πράσινο για το Σεντ Μέρι και μοβ για το Τρέσκο. Αν διαπίστωναν ότι μια μέλισσα με διαφορετικό χρώμα από ό,τι έχει το νησί στο οποίο «ανήκει» βρισκόταν να πετάει σε άλλο νησί, οι μελισσοκόμοι θα είχαν την απόδειξη στα χέρια τους: οι αρσενικές μέλισσες είναι «γυριστρούλες».
H Τζίλι Χάλιντεϊ, πρώην ανθοπώλισσα, που παρακολούθησε μαθήματα μελισσοκομίας πριν από περίπου δέκα χρόνια, υποστηρίζει ότι οι μέλισσες φοβούνται να πετάξουν πάνω από το νερό. «Η εύρεση αποδείξεων ότι όντως πετούν πάνω από τη θάλασσα θα ήταν τεράστια γνώση για εμάς», είπε στους Times.
Η Χάλιντεϊ πέρασε πολλές μέρες επιθεωρώντας τις κυψέλες, αναζητώντας ενδείξεις και αποδείξεις για το πείραμα. «Ο Χένρι, ο λιμενάρχης που είναι συνταξιούχος τώρα και δούλευε στο νησί Τρέσκο, γνωρίζει εκπληκτικές ιστορίες για τις μέλισσες», είπε. Εκείνος υποστηρίζει ότι «φυσικά και οι μέλισσες περνούν τα υδάτινα σύνορα και ταξιδεύουν πάνω από το νερό. Τον καιρό που δούλευα με τη βάρκα μου, οι μέλισσες χτυπούσαν το παρμπρίζ καθώς διέσχιζα το Αρχιπέλαγος και έπρεπε να ανοίξω το παράθυρο για να τις αφήσω να περάσουν».
Για τις θηλυκές μέλισσες, τις εργάτριες δηλαδή, θεωρείται δεδομένο ότι ταξιδεύουν σε πιο μακρινά μέρη για να αναζητήσουν τροφή, αυτό, όμως, που δεν είναι γνωστό είναι το αν οι κηφήνες είναι επίσης… ταξιδιάρηδες.
Ο Νικ Μπένθαμ-Γκριν, διαχειριστής του ιδρύματος για την προστασία και την αναπαραγωγή της μέλισσας «Bee Improvement and Bee Breeders Association» (Bibba) δήλωσε στους Times: «Γνωρίζουμε ότι αυτό συμβαίνει, είμαστε απολύτως σίγουροι για αυτό. Ολοι λένε ότι οι μέλισσες δεν κάνουν δρομολόγια πάνω από το νερό. Εμείς προσπαθούμε να αποδείξουμε μια και για πάντα –όχι με ιστορίες που λέει ο καθένας, αλλά με επιστημονικό τρόπο– ότι οι μέλισσες, ναι, πετούν στη θάλασσα». Είπε, μάλιστα, ότι «ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις μακριά από την αποικία τους αναζητώντας παρθένες βασίλισσες».
Οι αποστάσεις μεταξύ των Νήσων Σίλι, που βρίσκονται 40 χιλιόμετρα (περίπου 25 μίλια) από το Λαντς Εντ (παραλίες της δυτικής Κορνουάλης της Αγγλίας), ποικίλλουν από 500 μέτρα έως μερικά χιλιόμετρα. Εχουν βρεθεί στοιχεία ότι οι μέλισσες «παρασύρονται» και βρίσκονται σε ξένες κυψέλες στο ίδιο νησί, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιωθεί αν ταξιδεύουν σε άλλα νησιά.
Οι μελισσοκόμοι πάντως, «οπλισμένοι» με φιλικούς προς το περιβάλλον μαρκαδόρους, έχουν βάλει σκοπό να διαψεύσουν την άποψη ότι «οι μέλισσες δεν πετούν πάνω από το νερό» και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να αποδείξουν ότι τα αρσενικά, τουλάχιστον, έντομα φεύγουν για άλλες… πολιτείες, προκειμένου να βρουν θηλυκά.