Εδώ και τρεις δεκαετίες, από τότε που η περιβαλλοντική συνείδηση άρχισε να επηρεάζει τις καθημερινές μας επιλογές, η γενική αντίληψη ήταν πως ο «χύμα» καφές εσπρέσο ήταν περισσότερο ενεργοβόρος από τις αντίστοιχες κάψουλες. Μια νέα έρευνα από τον Καναδά, όμως, αποδεικνύει ότι οι κάψουλες είναι τελικά πιο ευγενείς προς το περιβάλλον.
Η έρευνα του πανεπιστημίου του Κεμπέκ συνυπολόγισε μια σειρά από παραμέτρους που επηρεάζουν το περιβάλλον –από τη διαδικασία παραγωγής μέχρι την κατάληξη του παρασκευασμένου καφέ αφού τον έχουμε καταναλώσει. Το βασικό μειονέκτημα της κάψουλας είναι η αδυναμία ανακύκλωσής της. Αυτό, όμως, αντισταθμίζεται από την κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται για να κατασκευαστεί.
Από την άλλη, ο «χύμα» καφές έχει εδώ και δεκαετίες τη φήμη του φιλικότερου προς το περιβάλλον. Η έρευνα, όμως, έδειξε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που απαιτούνται για την παρασκευή του είναι υψηλότερες από αυτές που απαιτεί η κατασκευή και κατανάλωση του καφέ μέσω κάψουλας. Αυτό συμβαίνει επειδή η ποσότητα του «χύμα» καφέ που χρησιμοποιείται είναι μεγαλύτερη και η ενέργεια που καταναλώνεται για την παρασκευή και την θέρμανσή του είναι υψηλότερη από τις αντίστοιχες της κάψουλας.
Ετσι, η παραγωγή καφέ εσπρέσο με «χύμα» κόκκους είναι η πιο ενεργοβόρος. Κατά μέσο όρο, η διαδικασία που κατέχει τη δεύτερη θέση σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι η παρασκευή γαλλικού καφέ με τη μέθοδο της πρέσας. Τρίτη στη λίστα των πιο ενεργοβόρων μεθόδων παραγωγής καφέ –άρα, τελικά, η πιο οικολογική– είναι αυτή με τις κάψουλες.
Οι πλαστικές ή μεταλλικές κάψουλες, πάντως, έχουν εδώ και χρόνια τους «αρνητές» τους. Η πόλη του Αμβούργου, στη Γερμανία, για παράδειγμα, έχει απαγορεύσει τη χρήση κάψουλας σε όλα τα κυβερνητικά και δημοτικά κτίρια, με την αιτιολογία ότι η αδυναμία ανακύκλωσής τους μολύνει το περιβάλλον.