Yστερα από 17 μέρες, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού —από τις πιο «γεμάτες» και άρτιες διοργανώσεις των τελευταίων δεκαετιών— έριξαν το βράδυ της Κυριακής αυλαία, με την Τελετή Λήξης.
Σε αντίθεση με την πολυσυζητημένη, ανοιχτή στην πόλη και «φλύαρη» Τελετή Έναρξης της 26ης Ιουλίου, η Τελετή Λήξης φιλοξενήθηκε στο «Σταντ ντε Φρανς» και ήταν πολύ πιο σύντομη.
Οχι βέβαια, ότι έλειψαν οι εκπλήξεις και μάλιστα με πολύ ελληνικό ενδιαφέρον, αλλά και με τον χολιγουντιανό σουπερστάρ Τομ Κρουζ να παίρνει στο τέλος τη σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων για να τη μεταφέρει στο Λος Αντζελες για το 2028!
Η γιορτή άνοιξε με την «επιστροφή» των αθλητών στο στάδιο, με την ελληνική ομάδα -παραδοσιακά- να μπαίνει πρώτη με σημαιοφόρους των Εμμανουήλ Καραλή και την Ευαγγελία Πλατανιώτη. Αλλά δεν ήταν αυτό το μόνο ελληνικό· δεν πρέπει να έχει υπάρξει άλλοτε τελετή Ολυμπιακών Αγώνων που να έχει τιμήσει τόσο τη χώρα μας, όσο το Παρίσι 2024.
Η τελετή ξεκίνησε με εικόνες από τη γαλλική πρωτεύουσα, την Τελετή Εναρξης, μεγάλες στιγμές από τούς Αγώνες και το θρυλικό τραγούδι «Sous le ciel de Paris» («Κάτω από τον ουρανό του Παρισιού») ερμηνευμένο από την Ζαχό ντε Σαγκαζάν, με τη Χορωδία της Ακαδημίας Handel-Hendrix, στον Κήπο του Κεραμεικού, όπου βρισκόταν το αερόστατο με την Ολυμπιακή Φλόγα.
Ο Λεόν Μαρσάν, ο «βασιλιάς» της κολύμβησης στο Παρίσι 2024, με πέντε μετάλλια, τέσσερα εκ των οποίων χρυσά, νυτμένος με κοστούμι είναι εκείνος που ανέλαβε να μεταφέρει την Ολυμπιακή Φλόγα στο στάδιο από την καρδιά του Λούβρου.
Μόλις ο γάλλος κολυμβητής πήρε στα χέρια του το φανάρι με την Ολυμπιακή Φλόγα το αερόστατο-βωμός σταμάτησε να λάμπει, μέχρι να λάμψει ξανά για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες (28 Αυγούστου-8 Σεπτεμβρίου).
Κάπου ανάμεσα έγινε και η απονομή των μεταλλίων για τον Μαραθώνιο γυναικών, αγώνισμα που κέρδισε η καταπληκτική Σιφάν Χασάν.
Στη συνέχεια είχε προγραμματιστεί ένα σόου διάρκειας 40 λεπτών που σκηνοθέτησε ο Τομά Ζολί, με την κωδική ονομασία «Ρεκόρ», δίνοντας έμφαση την ενωτική δύναμη του αθλητισμού.
«Είναι μια υπενθύμιση των αξιών του Ολυμπισμού, γενικά μοιρασιά, οικουμενικότητα αλλά και η ευθραυστότητα του κόσμου», όπως είπε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τομά Ζολί.
Περισσότεροι από εκατό ερμηνευτές, ακροβάτες, χορευτές, ερμηνευτές τσίρκου επρόκειτο να μεταμορφώσουν το στάδιο σε μια γιγάντια αίθουσα παραστάσεων, μία γιγάντια σκηνή συναυλιών. Και όντως έτσι έγινε, με πολύ ελληνικό χρώμα μάλιστα, καθώς ο Ζολί παρουσίασε μια εξιστόρηση των Ολυμπιακών Αγώνων μέσα από ένα εντυπωσιακό σόου, που σε άλλες περιπτώσεις θα έμοιαζε με Τελετή Έναρξης.
Ο «χρυσός εξερευνητής», η ελληνική σημαία και ο εθνικός ύμνος
Το «Σταντ ντε Φρανς» βυθίστηκε στο σκοτάδι για την έναρξη της παράστασης «Records», «μεταφέροντας» θεατές και τηλεθεατές σε έναν άλλο κόσμο, με πρωταγωνιστή χαρακτήρα τον «χρυσό εξερευνητή».
Κατεβαίνοντας από την οροφή του σταδίου ο «χρυσός εξερευνητής», εμπνευσμένος, από πολλές αναφορές από τη γαλλική ιστορική κληρονομιά, ξεκινώντας από την ιδιοφυΐα της Βαστίλης, καθώς και από πλάσματα της επιστημονικής φαντασίας και βιντεοπαιχνίδια.
Στην εκεί εξερεύνησή του του παραδόθηκε η ελληνική σημαία υπό το άκουσμα του εθνικού μας ύμνου.
«Καθώς η αρχαία Ελλάδα ήταν ένας χώρος ανακάλυψης για τον Πιερ ντε Κουμπερντέν και τους συνεργάτες του όταν ανακάλυψε και αναβίωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έτσι γεννήθηκε η ιστορία μας, ο χαρακτήρας μας βοήθησε άλλους εξερευνητές να ξυπνήσουν τα απομεινάρια των Αγώνων και να τα ξαναχτίσουν, γιατί μια μέρα η ανθρωπότητα δημιούργησε αυτό το μνημείο και αξίζει να συνεχίσουμε να το κρατάμε ζωντανό. Τότε εμφανίστηκε ο τίτλος της τελετής: Ρεκόρ, με την τιμητική έννοια των αθλητικών κατορθωμάτων», ανάφεραν οι διοργανωτές.
Όλα αυτά πριν αποκαλυφθεί στο «Σταντ ντε Φρανς» το… άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης!
Τα αποσπάσματα από το Ολυμπιακό συνέδριο του Παρισιού
Στη συνέχεια ακούστηκαν αποσπάσματα από το Ολυμπιακό συνέδριο του Παρισιού για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, στις 16 Ιουνίου 1894, στη Σορβόννη, με πρωτοβουλία του Πιερ ντε Κουμπερντέν, και από την ανακοίνωση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής τον Οκτώβριο 1894:
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα είναι διεθνείς αγώνες, πραγματικά παγκόσμια πρωταθλήματα, στα οποία θα εκπροσωπούνται όλα τα αθλήματα και οι σωματικές ασκήσεις που ασκούνται σήμερα, όπως οι Ολυμπιάδες της Αρχαίας Ελλάδας. Θέλουμε να πάρουμε από αυτό το μοντέλο των παλαιών αγώνων της Ολυμπίας, τη διπλή αρχή της ομοσπονδίας και της περιοδικότητας. Θα γίνουν το 1896 στην Αθήνα, το 1900 στο Παρίσι και μετά κάθε τέσσερα χρόνια στις διάφορες πρωτεύουσες του Σύμπαντος. Θα θυμόμαστε επίσης ότι δυνάμει ενός νόμου που τηρούνταν πάντα με θρησκευτικό δεσμό, η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν εποχή ιερής εκεχειρίας για όλους τους Έλληνες. Ας συγκεντρώσουμε τα διαφορετικά έθνη για τους φιλικούς αγώνες του αθλητισμού και είθε η πιστή τήρηση των κανόνων που διέπουν τα παιχνίδια μας να ανοίξει τις ψυχές τους σε αυτό το αίσθημα αμοιβαίου σεβασμού, που είναι το πρώτο θεμέλιο της διατήρησης της ειρήνης μεταξύ των λαών!»
Ακολούθησε μια μίνι μουσική συναυλία, που έδωσε τον χαρακτήρα ενός γιγάντιου πάρτι για τους αθλητές και τους θεατές στο «Σταντ ντε Φρανς».
Επειτα σειρά πήρε το πρωτόκολλο, οι ομιλίες και η παράδοση-παραλαβή της σημαίας των Ολυμπιακών Αγώνων από το Παρίσι στο Λος Αντζελες.
Και εκεί κάπου ήρθε η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς: ο Τομ Κρουζ, ο μέγας σταρ του Χόλιγουντ, έπεσε από την οροφή του «Σταντ ντε Φρανς», πέρασε ανάμεσα στους αθλητές και πήρε τη σημαία για να αποχωρήσει από το στάδιο με προορισμό το LA 2028!
O Κρουζ, γνωστός επειδή θέλει να κάνει ο ίδιος τις επικίνδυνες σκηνές και να μη χρησιμοποιεί κασκαντέρ, εμφανίστηκε ως Ιθαν Χαντ, ένας από τους πλέον δημοφιλής ρόλους του από την κινηματογραφική σειρά «Mission Impossible».
Φυσικά φρόντισε να μας στείλει και μια σέλφι από την οροφή του παρισινού σταδίου.