Στον αέρα, πριν καν πάρει μια επίσημη απάντηση για το κατά πόσο είναι εφικτό να υλοποιηθεί, είναι το αίτημα της Βρετανίας να υπάρξει μια παράταση τριών μηνών στην έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Μετά από δύο βαριές κοινοβουλευτικές ήττες, η Τερέζα Μέι υποχώρησε στις πιέσεις και ζήτησε από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ να μετατεθεί η ημερομηνία της εξόδου στις 30 Ιουνίου, αντί της προγραμματισμένης για τις 29 Μαρτίου.
Οπως εξηγεί στην επιστολή που απέστειλε την Τετάρτη «στον αγαπητό Ντόναλντ», μέχρι τότε οι βρετανοί βουλευτές θα έχουν αρκετό χρόνο για να ψηφίσουν τη συμφωνία εξόδου ώστε να μην αποχωρήσει άτακτα η Βρετανία, όπως είναι η γραμμή του Λονδίνου.
Παράλληλα, κατά την «Ωρα του Πρωθυπουργού» την Τετάρτη στο βρετανικό Κοινοβούλιο, η πρωθυπουργός Μέι είπε ότι μια παράταση μεγαλύτερη από τρεις μήνες θα σημάνει την αποτυχία να εκπληρωθεί αυτό που ζήτησε ο λαός με το δημοψήφισμα του 2016.
Εάν περάσει το σχέδιο με την τρίτη ψηφοφορία, θα υπάρχει αρκετός χρόνος για να υλοποιηθεί σωστά, είπε ακόμη στους βουλευτές. Αν όχι, το Κοινοβούλιο και πάλι θα κληθεί να αποφασίσει τι θα πράξει, αν και δεν διευκρίνισε τι θα είναι αυτό.
Αυτό που σίγουρα δεν επιθυμεί –και το γράφει και στην επιστολή στον Τουσκ- η πρωθυπουργός είναι τη διεξαγωγή ευρωεκλογών στη Βρετανία, «οι οποίες δεν θα είναι προς το συμφέρον» ούτε της μίας ούτε της άλλης πλευράς.
Παρά ταύτα, η Ευρώπη δεν φαίνεται διατεθειμένη να παραχωρήσει όσο χρόνο ζητά η βρετανή πρωθυπουργός.
Το Reuters μεταδίδει ότι η Κομισιόν δεν φαίνεται διατεθειμένη να παρατείνει τη διαδικασία μετά τις ευρωεκλογές για νομικούς και πολιτικούς λόγους. Ετσι οι ηγέτες κατά τη σύνοδο Κορυφής αύριο Πέμπτη και την Παρασκευή θα έχουν δύο επιλογές παράτασης, μια σύντομη ως τις 23 Μαΐου είτε μια μακράς διαρκείας ως το τέλος του 2019.
Στην πρώτη περίπτωση η Βρετανία θα έχει βγει από την ΕΕ πριν από τις ευρωεκλογές και δεν θα χρειαστεί να ορίσει εκπροσώπους για τις θέσεις που κατέχει. Εξάλλου οι 27 χώρες αναμένουν ως τα μέσα Απριλίου να μάθουν για το πώς θα μοιραστούν οι θέσεις που θα αφήσει κενές η Βρετανία.
Στην δεύτερη θα διεξαγάγει ευρωεκλογές αλλά είναι με το ένα πόδι μέσα στην ΕΕ, αλλά θα κληθεί να δείξει ένα είδος «δημιουργικής αποχής», μη λαμβάνοντας μέρος σε αποφάσεις για κρίσιμα ζητήματα.