Οι περισσότεροι χρήστες κινητών τηλεφώνων είναι εξοικειωμένοι με το Angry Birds, ένα ψηφιακό παιχνίδι με πουλιά που πετούν στον αέρα, το οποίο ήταν πολύ δημοφιλές προ εικοσαετίας και μετατράπηκε σε σειρά ταινιών κινουμένων σχεδίων. Τώρα ήρθε η ώρα, από αντικείμενο παιχνιδιών και ταινιών, τα ξέφρενα πουλιά να γίνουν χρήστες ηλεκτρονικών εφαρμογών.
Οι επιστήμονες σκέφτονται σοβαρά το ενδεχόμενο να αναπτύξουν εφαρμογές για οικόσιτα πουλιά, καθώς μια νέα έρευνα αποκάλυψε ότι οι παπαγάλοι φαινόταν να απολαμβάνουν τα παιχνίδια σε οθόνη αφής. Η μελέτη καταλήγει ότι οι εφαρμογές για ταμπλέτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία εκμάθησης εφόσον προσαρμοστούν στη βιολογία τους, αναφέρει δημοσίευμα των Times του Λονδίνου.
Τα ευρήματα προέκυψαν από τη συνεργασία της δρ Ρεμπέκα Κλάινμπεργκερ, επίκουρης καθηγήτριας στο Northeastern University της Βοστώνης, η οποία ερευνά τον τεχνολογικό εμπλουτισμό των ζώων του ζωολογικού κήπου, με την Ιλιένα Χίρσκι-Ντάγκλας, η οποία διευθύνει το εργαστήριο αλληλεπίδρασης ζώων και υπολογιστών στο πανεπιστήμιο της Γλασκόβης.
«Πολλές έρευνες για τα ζώα και την τεχνολογία αφορούν στη διερεύνηση των ικανοτήτων τους» λέει η Κλάινμπεργκερ στους Times. «Αυτό που προσωπικά προσπαθώ πάντα να κάνω είναι να ανακαλύψω τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για αυτά. Πώς μπορούμε να κάνουμε την τεχνολογία πιο λειτουργική για τις ανάγκες τους».
Η ομάδα της δημιούργησε ένα προσαρμοσμένο παιχνίδι εφαρμογών για τάμπλετ, για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο… ιπτάμενος χρήστης αλληλεπιδρά με την οθόνη αφής. Το παιχνίδι εμφανίζει μια σειρά από κόκκινους κύκλους, τους οποίους τα πουλιά πρέπει να χτυπήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με ακρίβεια.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ιδιοκτήτες 20 κατοικίδιων παπαγάλων ενθάρρυναν τα πουλιά να χτυπούν με τα ράμφη τους τους κύκλους, επιβραβεύοντας τη συμπεριφορά τους με σνακ, όπως φυστικοβούτυρο ή κουκουνάρι – αν και ένα συγκεκριμένο πουλί ανταποκρινόταν περισσότερο στις επευφημίες και στον έπαινο, όπως σημειώνει η επιστήμων.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από τις επιδόσεις και τις συμπεριφορές αφής των παπαγάλων μόλις κατάλαβαν τους κανόνες του παιχνιδιού. Διαπίστωσαν ότι, αν και οι παπαγάλοι ήταν λιγότερο ακριβείς από τους ανθρώπους, είχαν εξαιρετικές επιδόσεις και δεν χτυπούσαν τυχαία την οθόνη με τα ράμφη τους.
Τα πουλιά επέδειξαν την τάση να χρησιμοποιούν και τη γλώσσα τους, ώστε να χτυπούν γρηγορότερα και επανειλημμένα τον ίδιο κύκλο στην οθόνη – γεγονός που οδήγησε την Κλάινμπεργκερ στη σκέψη ότι ίσως οι παπαγάλοι εφάρμοζαν τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονταν τους σπόρους της τροφής τους.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι τα πουλιά χρησιμοποιούσαν ελαφρύτερη πίεση από τους ανθρώπους, και συχνά έσερναν τα αγγίγματα τους, αντί να σηκώνουν τη γλώσσα και το ράμφος τους από την οθόνη πριν χτυπήσουν μια διαφορετική περιοχή. Οι παπαγάλοι απογοητεύονταν όταν το λογισμικό δεν κατέγραφε τα χτυπήματά τους – αισθάνονταν ότι έγλειφαν άσκοπα την οθόνη.
Συνολικά, η έρευνα έδειξε ότι οι παπαγάλοι είχαν μεγαλύτερη καθυστέρηση μεταξύ των χτυπημάτων κάθε στόχου, ακόμη και όταν οι κύκλοι πλησίαζαν ο ένας τον άλλον – κάτι που οδηγεί τους ανθρώπους να χτυπούν την οθόνη πιο γρήγορα. Τα βίντεο έδειξαν ότι οι παπαγάλοι έτειναν να χτυπούν και να υποχωρούν, τραβώντας τα ράμφη τους μακριά από την οθόνη, πριν αγγίξουν τον επόμενο στόχο.
Η Κλάινμπεργκερ ερμήνευσε αυτή τη συμπεριφορά ως κίνηση που αφορά τη φυσιολογία των πουλιών. Τα μάτια των παπαγάλων είναι πολύ κοντά στη γλώσσα τους, οπότε μάλλον χρειάζονται μια απόσταση ώστε να εστιάσουν την όρασή τους μετά το χτύπημα στον κάθε στόχο.
Πολλοί από τους ιδιοκτήτες παπαγάλων ανέφεραν ότι τα πουλιά τους φαινόταν να απολαμβάνουν το παιχνίδι, αλλά κάποιοι είπαν ότι έμοιαζαν να χάνουν το ενδιαφέρον τους με την πάροδο του χρόνου. Η Κλάινμπεργκερ πιστεύει ότι οι παπαγάλοι μάλλον απολαμβάνουν καλύτερα το λογισμικό που έχει σχεδιαστεί ειδικά για αυτούς, όπως παιχνίδια που είναι «φτιαγμένα για να γλείφονται».
Η μελέτη δεν είναι η πρώτη ένδειξη ότι τα ζώα συναρπάζονται με τις οθόνες αφής. Πέρυσι, ο ζωολογικός κήπος του Τορόντο ανέφερε ότι ένας 14χρονος γορίλας από τις δυτικές πεδινές περιοχές, ονόματι Μασίρ –ένας έφηβος «εργένης»– δεν μπορούσε να πάρει το βλέμμα του από τις εικόνες και τα βίντεο που του έδειχναν οι επισκέπτες πίσω από το γυαλί προστασίας.
Ο ζωολογικός κήπος τοποθέτησε πινακίδες για να αποτρέψει τους επισκέπτες από το να μοιράζονται βίντεο κλιπ με το ζώο, προειδοποιώντας ότι κινδυνεύει η υγεία του γορίλα, καθώς ένας πιθανός εθισμός στις εικόνες μπορεί να τον καταστήσει αντικοινωνικό προς τα άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά.