Επικαιρότητα

Πανωλεθρία για τους εκλεκτούς του Μαξίμου εν όψει Συνεδρίου – Το μήνυμα της βάσης

Εκτός Συνεδρίου θα μείνουν αρκετοί υπουργοί, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσωπα που έχουν την εύνοια του Αλέξη Τσίπρα, καθώς στις ψηφοφορίες των τοπικών οργανώσεων για την εκλογή συνέδρων τα μέλη εκφράζουν τη βαθιά απογοήτευσή τους προς την κυβέρνηση
Protagon Team

Πώς θα μπορούσε να εκφραστεί με τον πλέον προφανή τρόπο η απόσταση και η διαφορά πολιτικής και κομματικής οπτικής που υπάρχει μεταξύ κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ και της κομματικής βάσης; Μια εξαιρετική αφορμή είναι το επικείμενο Συνέδριο του κόμματος, αλλά -πριν από αυτό- τα πρώτα εμφατικά μηνύματα στάλθηκαν από τον… λαϊκό ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση, σκιαγραφώντας τον δυισμό που ελλοχεύει μέσα στο ίδιο κόμμα.

Το πρώτο «καμπανάκι» ήχησε από το «Βατερλώ» που περίμενε τους εκλεκτούς της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της οργάνωσης Πειραιά, για την ανάδειξη των συνέδρων του κόμματος. Τα λίγα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν απομείνει ενεργά στις διαδικασίες – ψήφισαν μόλις 61 – έστειλαν ηχηρό μήνυμα στο Μαξίμου και στις κυβερνητικές πολιτικές, αλλά και σε πρόσωπα για τις επιλογές που έκαναν, ψηφίζοντας για τους οκτώ συνέδρους που δικαιούται η οργάνωση. Σε αυτή την ψηφοφορία ο -άλλοτε κραταιός- Θοδωρής Δρίτσας, ο υπουργός Ναυτιλίας και βουλευτής αλλά και επί σειρά ετών υποψήφιος δήμαρχος και επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «Λιμάνι της αγωνίας», βγήκε έκτος μεταξύ των οκτώ, με μόλις 12 ψήφους στους 61 ψηφίσαντες! Και μιλάμε για τρισταυρία, όχι μονοσταυρία! Δηλαδή, 61 μέλη είχαν τρεις επιλογές και οι 49 δεν είχαν μέσα σε αυτές τον υπουργό Ναυτιλίας. Ακόμα συζητάνε στο Λιμάνι για τον κόλαφο του κ. Δρίτσα. Ακριβώς στην ίδια ψηφοφορία, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ «εκτέλεσαν» και τους άλλους δύο βουλευτές που έθεσαν υποψηφιότητα για το Συνέδριο: Η Ελένη Σταματάκη έλαβε 6 ψήφους, ενώ ο Κώστας Δουζίνας… μόλις τρεις. Σε άλλη περίπτωση, εκτός συνεδρίου και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Μαντάς από την οργάνωση των Ιωαννίνων. Εκτός και η διευθύντρια του γραφείου της αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας Σίας Αναγνωστοπούλου και συντονίστρια της νομαρχιακής οργάνωσης της Αθήνας και μέλος των «53+», Ζαχαρούλα Νταλέ.

Οριακά, επίσης, εκλέχθηκαν ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής στην Αγία Παρασκευή και αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Δημήτρης Βίτσας στην Ελευσίνα.

Μέχρι εδώ ήταν οι απώλειες για το κυβερνών κόμμα; Οχι. Η ισχυρότερη, η πιο ηχηρή, ακούστηκε σε ένα γραφείο μέσα στο Μαξίμου και, συγκεκριμένα, σε εκείνο του συμβούλου του Πρωθυπουργού και υπεύθυνου στρατηγικού σχεδιασμού στο επιτελείο του, του Νίκου Καρανίκα, δια χειρός οργάνωσης Παγκρατίου. Σκεφτείτε τον συμβολισμό: ο Καρανίκας, που με κάθε τρόπο προβάλλεται από τα Μέσα, είτε αρνητικά είτε θετικά, ο φίλος του Αλέξη Τσίπρα, η προσωπική του επιλογή, δεν λαμβάνει το «πράσινο φως» από τη βάση του κόμματος. Η όλη κατάσταση, πάντως, σώζεται από το γεγονός ότι ο κ. Καρανίκας έχει «εξασφαλισμένη» την παρουσία του στο Συνέδριο, ως μέλος της απερχόμενης Κεντρικής Επιτροπής. Αλήθεια, σώζεται;

Και στο Ηράκλειο Κρήτης, όμως, τα αποτελέσματα της εσωκομματικής διαδικασίας αποδείχθηκαν απογοητευτικά για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δύο (Μιχελογιαννάκης, Ηγουμενίδης) δεν έθεσαν καν υποψηφιότητα, ενώ ο τρίτος, ο Σωκράτης Βαρδάκης, ο οποίος ήταν υποψήφιος στην ΤΟ Αγίου Ιωάννη, δεν κατάφερε να εκλεγεί.

Τα παραπάνω μηνύματα ήταν ιδιαίτερα ηχηρά, αν σκεφτεί κάποιος ότι σε μία εποχή δύσκολη, σχεδόν όλα τα μέλη που ψήφισαν πλήρωσαν 12€ για να -ουσιαστικά- καταψηφίσουν τους βουλευτές. Είναι δεδομένο ότι τo «άνοιγμα στην κοινωνία» δεν έχει έρθει, η «ήττα» τού μεγάλου συμβιβασμού μετά το ανεπιτυχές σκίσιμο των Μνημονίων παραμένει ιδεολογικά μη διαχειρίσιμη, ενώ -εσχάτως- τα αρνητικά μηνύματα των δημοσκοπήσεων εντείνουν τις προσωπικές στρατηγικές και τους διαγκωνισμούς.

Με άλλα λόγια, το κλίμα με το οποίο οδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο Συνέδριό του φέρει εμφανώς πια τις φθορές του κόμματος εξουσίας και τη σκιά του τρίτου Μνημονίου, και βρίσκει σε θέσεις – υπόγειας, προς το παρόν – μάχης κορυφαία στελέχη, υπουργούς, πρόσωπα και ομάδες. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ τιμώρησαν τις ήξεις-αφίξεις των βουλευτών δείχνοντας ότι το κόμμα, εάν θέλει να παραμείνει στην εξουσία, πρέπει να στηρίξει τις κοινωνικές ομάδες που τον στήριξαν. Τους νέους, τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους.