Τον Φεβρουάριο του 2017 ο καθηγητής του Τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αγγελος Συρίγος, έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από εξωπανεπιστημιακούς επειδή τόλμησε να τους επιπλήξει που λέρωναν με σπρέι τους φρεσκοβαμμένους τοίχους του πανεπιστημιακού ιδρύματος (χωρίς φυσικά να τους ενοχλεί κανείς άλλος).
Η υπόθεση έφθασε στα δικαστήρια και την Τρίτη 12 Μαρτίου 2024 –έπειτα από έξι αναβολές, οι τρεις εκ των οποίων λόγω απεργίας/αποχής– έκλεισε οριστικά το δικαστικό σκέλος της επίθεσης σε βάρος του καθηγητή και πρώην υπουργού, καθώς από το Ε’ Τριμελές Εφετείο εκδικάστηκε η έφεση που είχε ασκήσει ο ένας εκ των δύο δραστών.
Οπως και πρωτοδίκως, το δικαστήριο τον καταδίκασε για επικίνδυνη σωματική βλάβη χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών στοιχείων και του επέβαλε ποινή 12 μηνών με τριετή αναστολή.
Στην πρώτη δίκη ο δράστης είχε καταδικαστεί και για φθορά ξένης περιουσίας λόγω της αναγραφής συνθημάτων στον τοίχο του Παντείου. Λόγω της αλλαγής του Ποινικού Κώδικα το 2019 από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, το αδίκημα έπαψε πλέον να υφίσταται. Ο έτερος δράστης της επίθεσης στον κ. Συρίγο έχει επίσης καταδικαστεί πρωτοδίκως και στο Εφετείο.
Αφορμή, όπως προαναφέρθηκε, για την επίθεση που δέχθηκε ο καθηγητής ήταν η παρατήρηση που έκανε σε νεαρούς που έγραφαν με σπρέι συνθήματα σε φρεσκοβαμμένο τοίχο του Παντείου.
«Βγαίνοντας από τη σχολή», περιέγραφε τότε ο κ. Συρίγος στην κατάθεσή του, «είδα έναν νεαρό να βάφει τον τοίχο με σπρέι. Τον ρώτησα γιατί το κάνει αυτό και με ρώτησε “τι σε νοιάζει εσένα, δικός σου είναι;”».
«Στην αρχή συζητούσαμε ήρεμα. Μετά όμως πλησίασαν άλλα δύο άτομα, και ο ένας μου είπε να φύγω. Ο νυν κατηγορούμενος ήταν από τα δεξιά μου. Δέχτηκα σπρώξιμο από τον φίλο του, και μετά ένιωσα ένα δυνατό χτύπημα με το σπρέι από τη δεξιά μεριά. Ο κατηγορούμενος κατάφερε το χτύπημα, είναι βέβαιο. Στη συνέχεια με χτύπησαν και οι τρεις με κλωτσιές στο κεφάλι», ανέφερε για όσα έζησε εκείνη την ημέρα στο Πάντειο.
Και μετά την τελεσίδικη απόφαση, σε δήλωσή του στην «Καθημερινή», θέλησε να ευχαριστήσει τόσο τους φοιτητές του, που δέχονταν τα υποτιμητικά σχόλια των «γνωστών» εκπροσώπων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στο Ιδρυμα (και όχι μόνο), όσο και την οικογένειά του που άντεξε στην απόπειρα κατατρομοκράτησης που ακολούθησε της μηνυτήριας αναφοράς του (σ.σ. μετά το ξύλο οι «αφισοκολλητές» τον είχαν μάλιστα επικηρύξει με νέες αφίσες):
«Είχα εμποδίσει τότε τον βανδαλισμό χώρων του δημόσιου πανεπιστημίου από τρία εξωπανεπιστημιακά άτομα. Ευχαριστώ και χαιρετίζω τους φοιτητές και τις φοιτήτριές μου, αυτούς που η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά αποκαλούσε υποτιμητικά “τα φυτά του Συρίγου”. Εμαθαν τι σημαίνει μαχόμενη δημοκρατία. Στάθηκαν έμπρακτα απέναντι στην ψευδο-επαναστατική υποκουλτούρα της βίας που υποτίθεται ότι συμβολίζει αντίσταση, ανατροπή και επανάσταση. Με τη στάση τους έδειξαν πώς θέλουν να είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο, πώς θέλουν να είναι το μέλλον τους.
»Ευχαριστώ και την οικογένειά μου που πέρασε κάποιες πολύ δύσκολες ημέρες ψηλαφίζοντας την απειλή της τρομοκρατίας στο σπίτι μας. Στέκομαι ιδίως στην Ειρήνη που θεωρούσε αδιανόητο το, για κάποιους, αυτονόητο και δεν μου είπε: “Τι κάνεις εκεί; Εχουμε τρία παιδιά!”. Μαζί περπατήσαμε αυτόν τον δύσβατο δρόμο», τόνισε ο Αγγελος Συρίγος παρότι πέρασαν επτά ολόκληρα χρόνια για να καταδικαστούν τελεσίδικα –έστω και με αναστολή– οι θρασύδειλοι που τον ξυλοκόπησαν την 15η Φεβρουαρίου 2017.