Παγκόσμια πρεμιέρα για το ροκ μιούζικαλ του Ραέντ Γιασίν στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση

Ένα ροκ μιούζικαλ μαύρου χιούμορ κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση.

Στις 20 Δεκεμβρίου 2020, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζει ψηφιακά το συγκλονιστικό The Sea between My Soul (Η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου) του Λιβανέζου εικαστικού και μουσικού Raed Yassin, σε μουσική του Αμερικανού Alan Bishop. Ταριχευμένα ζώα καταλαμβάνουν τη σκηνή και τραγουδούν για τη μακρά ιστορία θανάτων και φόνων στη Μεσόγειο. Μπορεί το παράλογο τραγούδι τους να αποκαλύψει κάτι για τον κόσμο γύρω μας;

Το The Sea between My Soul αφηγείται ιστορίες της Μεσογείου, καλώντας μας να στοχαστούμε πάνω στο σύγχρονο «εδώ και τώρα». Ποιος είναι πιο κατάλληλος να μιλήσει για τον θάνατο από κάποιον που έχει ήδη πεθάνει; Ζώα που ταριχεύθηκαν –μετά τον φυσικό θάνατό τους– αφηγούνται, σε ρόλο ερμηνευτών, την ιστορία τους. Μια πολυαισθητηριακή θεατρική παράσταση, που μετατράπηκε σε κινηματογραφικό θέαμα, υπόσχεται να υπερβεί τα όρια μεταξύ εγκατάστασης, θεάτρου και μουσικής, ζωής και θανάτου. Τα ταριχευμένα ζώα, που εμφανίζονται να τραγουδούν επί σκηνής εμψυχωμένα από τη φωνή του Άλαν Μπίσοπ, δρουν ως μάρτυρες του θανάτου τους και ως αφηγητές της αδιάκοπα βίαιης πραγματικότητας. Τα ψεύτικα μαρμάρινα μάτια τους και η άψυχή τους γούνα μετουσιώνουν ένα δραματικό όραμα για την περιοχή της Μεσογείου.

Το έργο αποτελεί έναν στοχασμό πάνω στην πολυετή ιστορία θανάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα. H νευρική φωνή του Άλαν Μπίσοπ (από τους Sun City Girls) προσθέτει μια άλλη διάσταση στο εσχατολογικό σενάριο για τον σημερινό κόσμο.

Η παραγωγή ήταν προγραμματισμένη να κάνει πρεμιέρα στις 13 Μαρτίου 2020 και αναβλήθηκε λόγω της απαγόρευσης θεαμάτων με φυσική παρουσία θεατών. Τον Σεπτέμβριο του 2020 ξαναστήθηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης και κινηματογραφήθηκε, ειδικά για προβολή στο ψηφιακό περιβάλλον. Στην κινηματογράφηση χρησιμοποιήθηκαν αναμορφικοί φακοί για να ζωντανέψουν οι πρωταγωνιστές και να ακουστεί καλύτερα η φωνή τους. Επιλέχθηκε αργή κίνηση κάμερας, για να δοθεί έμφαση στην «ακινησία» της σκηνής, αλλά και μια σινεμασκόπ ψευδαίσθηση.

Ο Ράεντ Γιασίν (γενν. 1979, Βηρυτό Λιβάνου) ζει και εργάζεται στη Βηρυτό και το Βερολίνο. Αποφοίτησε από το Θεατρικό Τμήμα του Ινστιτούτου Καλών Τεχνών της Βηρυτού το 2003 και το 2015 έλαβε μια ερευνητική υποτροφία από την Akademie der Künste der Welt της Κολονίας. Από τους οργανωτές του Irtijal Festival –φεστιβάλ πειραματικής σύγχρονης μουσικής στη Βηρυτό–, ο Γιασίν έχει κυκλοφορήσει επίσης αρκετά μουσικά άλμπουμ, ενώ το 2009 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Annihaya.

Το έργο του, ως εικαστικού καλλιτέχνη και μουσικού, πηγάζει από μια εξέταση των προσωπικών του αφηγήσεων και της θέσης τους στη συλλογική ιστορία, μέσα από τον φακό της καταναλωτικής κουλτούρας και της μαζικής παραγωγής.
Έχει παρουσιάσει εκθέσεις και περφόρμανς του σε αναρίθμητα μουσεία, φεστιβάλ και καλλιτεχνικές αίθουσες, ανάμεσά τους στα: Borderline Festival (Στέγη, Αθήνα, 2019), MaerzMusik (Βερολίνο, 2018), Nottingham Contemporary (Νότιγχαμ, 2017), Solomon R. Guggenheim Museum (Νέα Υόρκη, 2016), Leighton House Museum (Λονδίνο, 2015), Akademie der Künste der Welt (Κολονία, 2015), Kunsthalle (Βιέννη, 2015), Stedelijk Museum (Άμστερνταμ, 2014), ICA (Λονδίνο, 2014), Gwangju Museum of Art (Νότια Κορέα, 2014), Castello di Rivoli (Τορίνο, 2014), Fondation Boghossian – Villa Empain (Βρυξέλλες, 2013), Mori Art Museum (Τόκιο, 2012), New Museum (Νέα Υόρκη, 2012), Sharjah Biennial 9 & 10 (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, 2009 & 2011), Centre Georges Pompidou (Παρίσι, 2011) και Delfina Foundation (Λονδίνο, residency 2010-11 & 2014). Ο Γιασίν έχει λάβει επίσης διάφορες υποτροφίες και τιμητικές διακρίσεις: Sharjah Art Foundation Project Fund (2014), Abraaj Group Art Prize (2012), Fidus Prize (2009), AFAC grant for production (2010-2018), YATF grant for production (2008 & 2012) και Cultural Resource grant for production (2008). Εκπροσωπείται από την Kalfayan Galleries (Αθήνα), την γκαλερί Isabelle van den Eynde (Ντουμπάι) και τη Marfa’ projects (Βηρυτός).