Η Αντζελίνα και η Μάσα περνούν πολλές ώρες την ημέρα σε ιστοσελίδες και εφαρμογές γνωριμιών. Αναζητούν πιθανούς «μνηστήρες», ή συνομιλούν με κάποιους που έχουν ήδη βρει. Και οι δύο έχουν μια ιδιαιτερότητα: δεν τις ενδιαφέρουν καθόλου οι άνδρες με πολιτικά. Στοχεύουν μόνο σε στρατιώτες. Ρώσους στρατιώτες.
Οι δυο κοπέλες, που χρησιμοποιούν αμφότερες ψευδώνυμα, είναι από την Ουκρανία και μιλώντας στους Times αποκάλυψαν το μυστικό τους: χρησιμοποιούν τις online γνωριμίες ως μέσον για να αποσπούν πληροφορίες από τους απελπισμένους ρώσους στρατιώτες που πέφτουν στα δίχτυα τους.
Η Αντζελίνα και η Μάσα έχουν φωτογραφίες στα προφίλ τους δημιουργημένες από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Είναι και οι δύο λίγο πάνω από 20 χρόνων και εργάζονται για τη Molfar, μια ουκρανική εταιρία αξιολόγησης και ανάλυσης κινδύνου, η οποία μετά τη ρωσική εισβολή έχει ανακατευθύνει τις δραστηριότητές της στην προσπάθεια για τη νίκη της χώρας.
Και οι δυο τους έχουν «συνάψει σχέσεις» με πολλούς ρώσους στρατιώτες και αξιωματικούς, από τους οποίους προσπαθούν πλαγίως να μάθουν διάφορες πληροφορίες χρήσιμες για την πολεμική προσπάθεια της χώρας: τον πραγματικό αριθμό των στρατευμάτων σε διάφορες μονάδες, το στρατιωτικό υλικό που έχουν στη διάθεσή τους, τις επιτυχίες και αποτυχίες σε επιθέσεις, τα προβλήματα των Ρώσων με τις προμήθειές τους.
Τα «ορκ» τους, όπως αποκαλούν τα κορίτσια τους άντρες με τους οποίους φλερτάρουν, είναι συχνά πρόθυμα να αποκαλύψουν τέτοιες λεπτομέρειες, αν και οι αξιωματικοί, όπως λένε στους Times, είναι πιο επιφυλακτικοί. Συχνά οι άνδρες τις ερωτεύονται και τους κάνουν πρόταση γάμου μέσα σε λίγες εβδομάδες, λέγοντας ότι θα κάνουν τα πάντα για να φύγουν από το μέτωπο και να τις πάρουν στη Μόσχα.
Η Αντζελίνα έχει χάσει τον αδελφό της, σκοτώθηκε στο μέτωπο τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου. Λέει ότι δεν έχει απολύτως καμία ενσυναίσθηση προς τους άνδρες με τους οποίους συνομιλεί. «Ηρθαν στην πατρίδα μου για να μας σκοτώσουν» εξηγεί.
Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται το φλερτ δεν βοηθάει και πολύ να έχει κανείς ενσυναίσθηση: οι Ρώσοι στέλνουν συχνά στα κορίτσια φρικαλέες εικόνες από τις δραστηριότητές τους· βασανισμούς και δολοφονίες ουκρανών στρατιωτών, τους οποίους περιφέρουν ως τρόπαια, ελπίζοντας με αυτόν τον τρόπο να τις εντυπωσιάσουν και να τις κάνουν να τους ερωτευτούν. Για εκείνες, όσο φρικαλέες κι αν είναι οι εικόνες, πάντα δίνουν κάποια πληροφορία για την τοποθεσία που βρίσκεται ο στρατιώτης, τις δυσκολίες του ή τα σχέδια της μονάδας του.
Κάποιες φορές οι άνδρες τούς στέλνουν φωτογραφίες από τις στρατιωτικές τους ταυτότητες ή τον οπλισμό τους, ή τους λένε ότι κάποιος συνάδελφός τους σκοτώθηκε μετά από ουκρανική επίθεση. Ολα καταγράφονται με λεπτομέρειες και πηγαίνουν στο τμήμα ανάλυσης, με τελικό αποδέκτη το υπουργείο Αμυνας της Ουκρανίας.
Οι δύο γυναίκες λένε στους Times ότι δεν ασχολούνται πολύ με εκείνους που θέλουν σεξ, είναι χάσιμο χρόνου. Προτιμούν τους «ρομαντικούς», εκείνους που θέλουν να κάνουν σχέση μαζί τους και άρα είναι έτοιμοι να τους αποκαλύψουν περισσότερα για την καθημερινότητά τους.
Λένε ότι τα περισσότερα «ορκ» είναι κουτά, σαν μικρά παιδιά. Πολλοί δεν πιστεύουν στον πόλεμο, αλλά κατετάγησαν για τα χρήματα και τώρα δεν ξέρουν πώς να απεμπλακούν από αυτόν. Κάποιοι σταματούν απότομα την επικοινωνία. «Μας υποπτεύονται ή απλώς σκοτώθηκαν», λένε οι κοπέλες.
Οι Ρώσοι μαθαίνουν, όμως, και πλέον έχει περιοριστεί κατά πολύ η χρήση των κινητών τους. Οι κοπέλες δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να βρουν τα κατάλληλα «θύματα». Συνεχίζουν την προσπάθεια, παρ’ όλα αυτά, όπως και όλοι οι συμπατριώτες τους.