Οι δρόμοι έχουν πάντα πολλές ιστορίες να μας πουν. Αυτοί που διασχίζουμε, αυτοί που αφήνουμε πίσω και αυτοί προς τους οποίους οδεύουμε, σε μία διαρκή προσπάθεια να αλλάξουμε κατεύθυνση και να βρούμε τον εαυτό μας κάπου στα μισά της διαδρομής.
Υπό τον τίτλο «Crossings», το φημισμένο πρακτορείο Magnum παρουσιάζει διάσημες εικόνες διάσημων φωτογράφων του, οι οποίοι ασχολήθηκαν κατά τη διάρκεια της εντυπωσιακής καριέρας τους (και) με το τόσο γοητευτικό θέμα της μεταφοράς, της μετάβασης και της μετατόπισης.
Οπως αναφέρει και η βρετανική εφημερίδα Guardian, το Magnum διοργανώνει λοιπόν το «Square Print Sale», προσκαλώντας τους λάτρεις της φωτογραφίας να αποκτήσουν αντίτυπα εικόνων που έχουν τραβήξει διάσημοι δημιουργοί στην τιμή των 100 δολαρίων. Η προσφορά λήγει αύριο το βράδυ 2 Νοεμβρίου 2018 στις 11.59 μ.μ.
Γοητευτικές στιγμές καθημερινότητας, έγχρωμες ή ασπρόμαυρες, άσημων ή διάσημων ανθρώπων, μέσα από τον ευφυή φακό των Τζόελ Μεγέροβιτς, Μπρους Ντέιβιντσον, Μικ Ροκ, Μάρτιν Παρ, Στιβ ΜακΚάρι, Ρόμπερτ Κάπα, κ.ά.
Είτε έχετε σκοπό να αποκτήσετε έναν τέτοιο μικρό θησαυρό, είτε όχι, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στις εικόνες, αλλά και στις περιγραφές των ίδιων των δημιουργών που τις συνοδεύουν:
Ο κορυφαίος φωτογράφος Μπρους Ντέιβιντσον περιγράφει για την εικόνα του, τραβηγμένη το 1959 στη Νέα Υόρκη: «Εδώ βλέπετε ένα νεαρό ζευγάρι, μέλος μιας παράξενης, στην πραγματικότητα όχι και τόσο επικίνδυνης, συμμορίας. Κι όπως μου είχαν πει, “δεν προερχόμαστε από δυσλειτουργικές οικογένειες. Ολόκληρη η γειτονιά ήταν δυσλειτουργική”».
Ο Μικ Ροκ φωτογράφισε τον Ντέιβιντ Μπάουι το 1973 και λέει χαρακτηριστικά: «Ο Ντέιβιντ Μπάουι μού είχε ζητήσει να γυρίσω το βίντεο για το τραγούδι του “Life on Mars”. Τον φωτογράφισα με αυτό το κοστούμι και με αυτό το μακιγιάζ. Δεν ξαναχρησιμοποίησε για την εικόνα του, τίποτα από τα δύο. Δεν ξαναήταν τόσο απόκοσμος, σαν διαστημική κούκλα. Λίγους μήνες αργότερα, αποχαιρέτησε τον διάσημο ανδρόγυνο χαρακτήρα του Ziggy Stardust και ενέδωσε σε διαφορετικού τύπου, στιλάτα κοστούμια. Αυτή η εικόνα τον συνέλαβε να μεταβαίνει από το ένα διάσημο λουκ, στο επόμενο»
Ο Μάρτιν Παρ, από αυτή την υπέροχη εικόνα του 1991 πάνω στο φέρι Ελσίνκι-Στοκχόλμη, αφηγείται: «Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, δίδασκα φωτογραφία στο Ελσίνκι. Τα Σαββατοκύριακα πήγαινα με το φέρι στη Στοκχόλμη. Οι Φινλανδοί λατρεύουν τη σάουνα και αυτός εδώ ο τύπος έχει βγει έξω για να δροσιστεί, ύστερα από την απόλυτη ζέστη».
Ο Χάρι Γκρούγιαερτ για την εικόνα από τον δρόμο του Τόκιο το 1996: «Η Ιαπωνία και το Τόκιο με συνεπήραν από το πρώτο μου ταξίδι εκεί, το 1996. Νιώθεις απόλυτα ασφαλής. Τα παιδιά μετακινούνται μόνα τους με το μετρό και αν ξεχάσεις τη φωτογραφική σου μηχανή σε κάποιον τηλεφωνικό θάλαμο, θα τη βρεις εκεί ακριβώς που την άφησες, ακόμη κι αν περάσουν μέρες ολόκληρες. Η ίδια αρμονία υπάρχει και στις διαβάσεις, όλοι περιμένουν υπομονετικά να αλλάξει χρώμα το φανάρι. Και κάτι άλλο για την Ιαπωνία: κανείς δεν σε κοιτάει, κανείς δεν σου δίνει σημασία, μπορείς να κάνεις τα πάντα. Είναι ο παράδεισος του φωτογράφου. Μόνο που ύστερα από λίγο καιρό, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν υπάρχεις στ΄αλήθεια».