Η τελευταία μάχη του ελληνικού Εμφυλίου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στο ψηφιακό «πεδίο μάχης» που λέγεται ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, περισσότερο από επτά δεκαετίες μετά τη λήξη της πιο μαύρης σελίδας της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας .
Αφορμή για τη νέα «σύρραξη» και τους διαξιφισμούς αποτέλεσαν οι δημοσιεύσεις εκ μέρους ρώσου ιστορικού στο Twitter εγγράφων που αποχαρακτηρίστηκαν από το ρωσικό κράτος και αφορούν στον εξοπλισμό και τη χρηματοδότηση του «Δημοκρατικού Στρατού» από τη Σοβιετική Ενωση.
Οπως γίνεται αντιληπτό, τα συγκεκριμένα ντοκουμέντα που δημοσιοποίησε ο Σεργκέι Ραντσένκο, καθηγητής στη Σχολή Ανώτερων Διεθνών Σπουδών του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, έγιναν viral από την πρώτη στιγμή και ανέδειξαν το κενό που υπάρχει στην ιστορική έρευνα, δεδομένου ότι σημαντικά στοιχεία της συγκεκριμένης περιόδου παραμένουν στο σκοτάδι.
«Χρειάστηκαν επίμονες προσπάθειες – πολλές φορές με το αζημίωτο – των ιστορικών ερευνητών που επιδίωξαν να αποκτήσουν πρόσβαση στο τεράστιο αυτό πρωτογενές υλικό, προκειμένου να έχουμε σήμερα ένα μόνο μέρος του αρχείου που φυλάσσεται ως επτασφράγιστο μυστικό παρά την παρέλευση τόσων δεκαετιών», γράφει ο Λάμπρος Σταυρόπουλος στο «Βήμα της Κυριακής».
Τι αποκαλύπτουν τα έγγραφα που έφερε στο φως ο ρώσος ιστορικός; Οτι η Σοβιετική Ενωση, σε παραβίαση της Συμφωνίας της Γιάλτας, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Εμφυλίου, ενισχύοντας με χρήματα και κυρίως με γερμανικό οπλισμό τις δυνάμεις του ΚΚΕ.
Αυτό προκύπτει όχι από κάποιες φήμες, εικασίες ή εκτιμήσεις αλλά από αναφορά του Μολότοφ προς τον ίδιο τον Στάλιν, το 1948.
«Τα αιτήματα του Ζαχαριάδη έχουν ικανοποιηθεί πλήρως, εκτός από δύο σημεία», ενημέρωνε ο υπουργός Εξωτερικών τον πανίσχυρο Γενικό Γραμματέα. Αντί για ορεινό πυροβολικό εστάλησαν γερμανικά αντιαρματικά πυροβόλα (σαν εκείνα που είχαν ξανασταλεί στους Ελληνες «και είχαν μείνει ικανοποιημένοι», συμπληρώνει) ενώ δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα «παροχής υποδημάτων και ρουχισμού, λόγω έλλειψης στρατιωτικών στολών και υποδημάτων ξένου τύπου».
Δεν βρέθηκαν, προφανώς, στις γερμανικές αποθήκες (αυτό σημαίνει το «ξένου τύπου»), και όπως γίνεται αντιληπτό, δεν μπορούσαν να σταλούν ρωσικής κατασκευής και προελεύσεως…
Οσον αφορά στο οικονομικό μέρος της βοήθειας, ο Μολότοφ αναφέρει πως «100 χιλ. δολάρια θα σταλούν στον Ζαχαριάδη μέσω του τμήματος του συντρόφου Σουσλόφ». O Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς Σουσλόφ ήταν επικεφαλής του τμήματος Διεθνούς Πολιτικής της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ.
Ενα άλλο έγγραφο, προγενέστερο, του 1947, είναι ένας λεπτομερής κατάλογος με οπλισμό – γερμανικής προελεύσεως, φυσικά – που με την έγκριση του Στάλιν έφτασε στα χέρια των δυνάμεων του «Δημοκρατικού Στρατού», από πιστόλια και τυφέκια μέχρι αντιαρματικά πυροβόλα, πιθανότατα αυτά που αναφέρει στην έκθεση του ο Μολότοφ.
Το τρίτο έγγραφο είναι ακόμη παλαιότερο και περιλαμβάνει την αναφορά του αντισυνταγματάρχη Νετσάεφ για την υποδοχή που έτυχαν τα τμήματα του Κόκκινου Στρατού από οπαδούς του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ σε πόλεις της Βόρειας Ελλάδας τον Νοέμβριο του 1944. «Ο κόσμος λαχταρούσε να μας δει, έτρεχε γρήγορα προς το μέρος μας. Αγκάλιαζαν τα αυτοκίνητά μας, χειροκροτούσαν και φώναζαν: “Ζήτω η Σοβιετική Ρωσία! Ζήτω ο Κόκκινος Στρατός! Ζήτω οι Αμερικανοί! Ζήτω ο Νίκος Ζαχαριάδης! Ζήτω ο φίλος και πατέρας μας σύντροφος Στάλιν!», αναφέρει.
Τέλος, το τέταρτο έγγραφο, το μόνο που είναι γραμμένο στα ελληνικά, είναι μια αναφορά του Νίκου Ζαχαριάδη και του Μάρκου Βαφειάδη, τον Ιούλιο του 1948 προς το ΚΚΣΕ, στην οποία οι δύο κομμουνιστές ηγέτες εκφράζουν παράπονα για τη στάση των αλβανών «συντρόφων» που αποφάσισαν να κλείσουν τα σύνορα και να μην επιτρέπουν διελεύσεις οπλιτών και οπλισμού.
«Το ταξίδι του σ. Ζαχαριάδη σε σας με την κατανόηση και τη βοήθεια που δείξατε προς την υπόθεσή μας, στερέωσε ακόμα πιο πολύ την πίστη μας και την απόφασή μας να χτυπήσουμε εξοντωτικά το μοναρχοφασισμό και να δυσκολέψουμε πιο πολύ τις επιδιώξεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας», γράφουν μεταξύ άλλων, ενώ ζητούν προθεσμία 15 ημερών για να μετακινήσουν τον οπλισμό που είχαν αποθηκεύσει εκεί (στην Αλβανία) αλλά και να διαφύγουν τραυματισμένοι αντάρτες.