Η θέση ενός κυβερνητικού εκπροσώπου όποτε του απευθύνουν μια ερώτηση για ανασχηματισμό είναι μάλλον άβολη. Αν ξέρει ότι επίκειται, δεν μπορεί να το πει και αν δεν ξέρει ή ξέρει ότι δεν δρομολογείται, θα το πει, αλλά είναι σίγουρο ότι δεν θα τον πιστέψουν όλοι…
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Αριστοτελίας Πελώνη το μεσημέρι της Δευτέρας, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών. Όλο το Σαββατοκύριακο οι φήμες έδιναν και έπαιρναν, κυρίως στις εφημερίδες. Και η ίδια άλλωστε ρωτήθηκε το πρωί του Σαββάτου στο Open, αλλά διέψευσε τα σενάρια με χαμόγελο, λέγοντας το τετριμμένο ότι κάτι τέτοιες αποφάσεις είναι προνομία του Πρωθυπουργού κ.ο.κ. Ως εκ τούτου, η ερώτηση τη Δευτέρα ήρθε αυτονόητα, με τη διατύπωση της κυρίας Πελώνη αυτή τη φορά να είναι ισχυρότερη της αναμενόμενης.
«Αυτή είναι μια αγαπημένη συζήτηση των δημοσιογράφων, ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Σας θυμίζω ότι ο τελευταίος ανασχηματισμός έγινε πριν από 6 μήνες. Ο Πρωθυπουργός δεν είναι οπαδός των συχνών αλλαγών. Δεν υφίσταται, λοιπόν, τέτοιο θέμα», είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος. Θέλησε, έτσι, να φρενάρει τη σχετική συζήτηση, δίνοντας την εικόνα ενός πρωθυπουργού που δεν είναι φαν των μεγάλων αλλαγών και δεν βιάζεται.
Δεν πήρε, βεβαίως, μόνη της την απόφαση η κυρία Πελώνη. Το θέμα είχε συζητηθεί, έστω ακροθιγώς, στον πρωινό καφέ και ο κ. Μητσοτάκης ήθελε να κοπεί η σχετική εικοτολογία. Εξ ου και η οδηγία στην εκπρόσωπό του να προχωρήσει σε μια πιο ρητή διατύπωση που θα κλείνει τη συζήτηση. Κλείνει, όμως;
Δεν είναι απολύτως ακριβές ότι τη συζήτηση περί ανασχηματισμού την ξεκίνησαν οι δημοσιογράφοι, επειδή δεν είχαν τι να γράψουν και επειδή συνδέουν αυθαίρετα το τέλος ενός κύκλου διαχείρισης κρίσεων με αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα. Πράγματι, ο πρωθυπουργός δεν είναι φίλος των μεγάλων αλλαγών, δίνει χρόνο σε πρόσωπα και καταστάσεις και θέλει να μην αποφασίζει εν θερμώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι συνεργάτες του στο Μαξίμου ή πρόσωπα σε επαφή με το Μαξίμου δεν κάνουν συζητήσεις σχετικά με αλλαγές, τόσο ως προς τον χρόνο όσο και ως προς το εύρος τους. Ανθρωποι που είναι σε θέση να γνωρίζουν αντιλαμβάνονται ότι το πολιτικό restart που θα σηματοδοτηθεί μετά το τέλος μιας περιόδου ατέρμονης διαχείρισης κρίσεων μπορεί να έχει και χαρακτηριστικά αλλαγής προσώπων, όσο και αν αυτό από μόνο του δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Αυτές οι αλλαγές, μάλιστα, μπορεί να είναι και ευρύτερες και όχι στοχευμένες, όπως έγινε στις δύο προηγούμενες παρεμβάσεις του κ. Μητσοτάκη στο σχήμα του.
Μέχρι αυτά να γίνουν, πάντως, υπομονή. Η ώρα δεν έχει έρθει. Ακόμα…