Τον υποδέχτηκαν με δυσπιστία. Κάποιοι τον χλεύασαν, στα social media. Το βιογραφικό του δεν ήταν χειρότερο από εκείνα προηγούμενων προπονητών του Ολυμπιακού – άρα έφταιγε η καταγωγή του που δεν τους «γέμισε το μάτι». Οπως και να ‘χει, το πρώτο του διαγώνισμα, το βράδυ της Τρίτης στο Βελιγράδι, ο Μπέσνικ Χάσι το πέρασε με «άριστα». Και τα… θέματα που του έπεσαν, δεν ήταν διόλου εύκολα.
Ελειπαν τέσσερις παίκτες: ο Ομάρ, ο Μποτία, ο Ταχτσίδης και ο Ανδρούτσος. Εάν ήταν υγιείς, τουλάχιστον οι δύο θα βρίσκονταν στην ενδεκάδα. Αλλοι δύο ποδοσφαιριστές, ο Ρέτσος και ο Μπεν, προέρχονταν από τραυματισμούς. Δεν είχαν παίξει στα δύο τελευταία φιλικά. Τρεις από τις πιο σημαντικές καλοκαιρινές μετεγγραφές (Βούκοβιτς, Εμενίκε και Καρσελά) είχαν χαμηλό βαθμό ετοιμότητας. Ο τερματοφύλακας Καπίνο, την Κυριακή, ψηνόταν στον πυρετό. Το… κερασάκι στην τούρτα ήταν η γαστρεντερίτιδα του Κώστα Φορτούνη. Λίγα λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα, ο Χάσι είδε τον παίκτη πάνω στον οποίο έχει «χτίσει» την ανάπτυξη του Ολυμπιακού, να κατευθύνεται προς την τουαλέτα – κι όχι προς τον αγωνιστικό χώρο.
Η ομάδα που μπήκε στο παιχνίδι δεν είχε καμία σχέση με ό,τι ο προπονητής επί εβδομάδες δοκίμαζε, στις προπονήσεις και στα φιλικά ματς. Ο Ρομαό με τον Ρέτσο έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί στο κέντρο της άμυνας. Το «δίδυμο» Οφόε – Σιώπη είχε εμφανιστεί μόνο στον αγώνα προετοιμασίας με τη Λόκερεν. Ο Μάριν, που μάθαινε να παίζει ως εξτρέμ από την πρώτη μέρα του μονταρίσματος της ενδεκάδας μέχρι και χθες, στο «ζέσταμα», κλήθηκε αιφνιδίως να πάρει τον ρόλο του Φορτούνη. Ο παραγκωνισμένος Σεμπά βρέθηκε βασικός – ούτε ο ίδιος δεν το περίμενε. Ο Κούτρης, ο Καρσελά, ο Οτζίτζα-Οφόε και ο Σιώπης δεν είχαν ξαναφορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα σε επίσημο παιχνίδι. Το ίδιο και ο «άνθρωπος του ματς», ο Μοχάμεντ Μπεν: έπαιξε για πρώτη φορά με την ομάδα στην οποία ανήκει από το 2015.
Η περίπτωση του Μπεν είναι η πιο χαρακτηριστική της γενναιότητας με την οποία ο Χάσι αντιμετώπισε τα προβλήματα σε αυτόν τον κομβικό, για τον Ολυμπιακό, αγώνα. Συνήθως οι προπονητές επιλέγουν ενδεκάδες για… τις συνεντεύξεις Τύπου, όχι για τα παιχνίδια. Ιδίως οι «φρέσκοι», που έχουν βιώσει την αμφισβήτηση από την πρώτη στιγμή. Θα μπορούσε να το έχει κάνει και ο Χάσι: να βάλει μέσα τον ανέτοιμο Εμενίκε, που ήρθε στην ομάδα με τυμπανοκρουσίες, και όχι τον ταπεινό φορ που -κάποτε- ο Ολυμπιακός αγόρασε από τη Βέροια, για να τον «εξοστρακίσει» πρώτα στον Λεβαδειακό κι έπειτα στον Πανιώνιο. Ή τον Ανσαριφάρντ, περήφανη μετεγγραφή του περασμένου Χειμώνα. Ο Αλβανο-κοσοβάρος, όμως, προτίμησε εκείνον που πίστεψε ότι θα του κάνει τη δουλειά καλύτερα. Γνωρίζοντας πως, εάν το ματς «στράβωνε» και τελείωνε 3-1 αντί για 1-3, θα έπρεπε να απολογηθεί που άφησε εκτός τους δύο πιο «ποιοτικούς» φορ και εμπιστεύτηκε τον τρίτο.
Για καλή του τύχη, ο Μπεν (που η θητεία του στον Πανιώνιο τον ευεργέτησε και τον ανέβασε επίπεδο) πέτυχε δύο γκολ – με το δεύτερο να είναι για σήμα αθλητικής τηλεοπτικής εκπομπής. Αλλά, δεν ήταν -ακριβώς- τύχη. Ο Χάσι διάλεξε τον κομωριανό διεθνή, όπως και τους υπόλοιπους, με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια. Αυτό είναι το θεμέλιο της επιτυχίας ενός προπονητή: να προτιμά μία ενδεκάδα φορμαρισμένων, συνεπών και προθύμων, από μία ενδεκάδα «ονομάτων» και μεγάλων συμβολαίων – αυτή που, συνήθως, αρέσει στους οπαδούς. Ολοι οι τεχνικοί γνωρίζουν, παρατηρώντας τις προπονήσεις, ποιοί αξίζει να παίζουν κάθε εβδομάδα, όμως οι περισσότεροι φροντίζουν να κρατήσουν τις ισορροπίες – και να εξασφαλίσουν στον εαυτό τους ένα «άλλοθι», για την περίπτωση που το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.
Η Παρτίζαν δεν είναι… Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι το Νο 121 της ευρωπαϊκής κατάταξης, ενώ ο Ολυμπιακός, το Νο 28. Πρόκειται, όμως, για την Πρωταθλήτρια και Κυπελλούχο Σερβίας, που χθες έδινε το τέταρτο εφετινό επίσημο παιχνίδι της (για τον Ολυμπιακό ήταν το πρώτο), ήταν αήττητη εδώ και 339 νύχτες -σε όλες τις διοργανώσεις- και επί σχεδόν ένα χρόνο στο «Stadion Partizana», και διαθέτει το περίφημο σερβικό ταλέντο μεσοεπιθετικά. Δεν είχε απουσίες, ούτε νέα πρόσωπα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνοχή και την ομοιογένεια της ομάδας, απέναντι στους Πρωταθλητές Ελλάδας που παρατάχτηκαν με μισή ενδεκάδα καινούργιους. Επιπλέον, τα νοκ-άουτ παιχνίδια (και δη τα καλοκαιρινά), ποτέ δεν ήταν… το φόρτε του Ολυμπιακού.
Ο ρεαλιστικός στόχος των «ερυθρόλευκων», χθες, ήταν να μην ηττηθούν. Από το 1997 και έπειτα, όποτε κατάφεραν να μη χάσουν στον εκτός έδρας αγώνα τους, πέρασαν στον επόμενο γύρο: με τη Μοζίρ το 1997, με την Ανόρθωση το 1998, με τη Σλόβαν και τη Σέριφ το 2009 (για το Champions League), με τη Νόρτζελαντ το 2008, με την Μπέσα το 2010, με την Αρόουκα το 2016 (για το Europa League). Κι αν, παρ’ ελπίδα, έχαναν, να έχουν πετύχει γκολ. Οσο κι αν η Παρτίζαν εκπροσωπεί ένα παρηκμασμένο πρωτάθλημα, ελάχιστοι περίμεναν αυτή την… παρέλαση στο Βελιγράδι, που έκρινε την πρόκριση προτού, καν, αρχίσει η ρεβάνς (την άλλη Τετάρτη, στο «Γ. Καραϊσκάκης»). Ο Χάσι έχει μία εντυπωσιακή… ειδίκευση στις καλοκαιρινές ευρωπαϊκές προκρίσεις. Πέρυσι, με τη Λέγκια Βαρσοβίας, έφτασε στους Ομίλους του Champions League αήττητος, με τρεις νίκες και τρεις ισοπαλίες. «Μέτρησε» πολύ, αυτό, για την πρόσληψή του. Ο Ολυμπιακός δεν «αντέχει» να μείνει για δεύτερη διαδοχική χρονιά εκτός Ομίλων – δεν του έχει συμβεί ποτέ, την τελευταία εικοσαετία. Αλλά, το πρώτο τεστ δείχνει πως, ίσως, ο νέος του προπονητής θα είναι κάτι περισσότερο από… ειδικού σκοπού.
Πέρυσι ο Ολυμπιακός έπαιξε στους προκριματικούς βασιζόμενος στους παίκτες που είχαν κατακτήσει το Πρωτάθλημα. Ο τότε προπονητής του -ο Βίκτορ, που είχε διαδεχθεί τον Μάρκο Σίλβα- προσπάθησε να μάθει στην ομάδα πολλά καινούργια και αχρείαστα (για την περίσταση) κόλπα. Απέτυχε και απολύθηκε. Σε αυτή τη φάση, την προκριματική, λάθη και ασάφειες στην τακτική δεν συγχωρούνται. Τώρα ο Χάσι κάνει το ακριβώς αντίθετο. Δεν πειραματίζεται καθόλου με το σχήμα, όμως αλλάζει πολύ συχνά τα πρόσωπα της ενδεκάδας. Μέχρι στιγμής, αυτός ο εσωτερικός ανταγωνισμός του έχει βγει σε καλό. Αλλωστε, αυτό είναι το… στιλ του. Θέλει να έχει στη διάθεσή του δύο (σχεδόν) ισάξιους ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση. Και να «σφάζονται», ποιος θα πρωτοπαίξει.
Το αν ο Ολυμπιακός βρήκε στο πρόσωπο του Χάσι τον προπονητή που αναζητούσε, είναι νωρίς -ακόμη- να το πούμε. Το βέβαιο είναι, πως έχει κάποιες καλές ιδέες που δεν φοβάται να δοκιμάσει, προσπαθεί να εφαρμόσει έναν τρόπο παιχνιδιού που αρέσει στους οπαδούς -η μπάλα κάτω, όχι τυφλές αποκρούσεις, γρήγορη ανάπτυξη κ.λπ.- και έχει στο μυαλό του ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την ομάδα που θέλει να δημιουργήσει. Η διοίκηση του Βαγγέλη Μαρινάκη του έχει κάνει, ήδη, όλα τα χατίρια. Του έφερε αυτούς που ζήτησε, του έδιωξε εκείνους που δεν «γούσταρε». Εάν τον βοηθήσουν και τα πρώτα αποτελέσματα, όπως χθες, θα κερδίσει και την εμπιστοσύνη των οπαδών. Και τότε, θα έχει βάλει τις βάσεις ώστε να μακροημερεύσει στο Λιμάνι.