Η νίκη του Ολυμπιακού στο Βερολίνο το βράδυ της Τετάρτης ήταν άνετη: με 33 πόντους διαφορά (93-60). Ιστορική: η δεύτερη πιο ευρεία σε εκτός έδρας αγώνα του στην Ευρωλίγκα μετά το 100-53 (+47) εναντίον της Οβαρένσε τον Νοέμβριο του 2000. Η έκτη διαδοχική στην εφετινή διοργάνωση και η όγδοη σε 12 παιχνίδια του μακριά από το ΣΕΦ. Μα πάνω απ’ όλα ήταν απολαυστική, όπως και πολλές από τις προηγούμενες σε αυτή τη σεζόν.
Οταν ένα ματς μπάσκετ φτάσει στο τέλος της τρίτης περιόδου και έχει κριθεί, είναι η ώρα για τον τηλεθεατή να αλλάξει κανάλι. Εκτός αν είναι… συγγενής ή φίλος κάποιου από τους παίκτες. Ή αν μία από τις δύο αντίπαλες ομάδες παίζει τόσο υπέροχα όσο χθες ο Ολυμπιακός εναντίον της Αλμπα. Σαν σε PlayStation.
Ακόμη και απέναντι στην τελευταία της βαθμολογικής κατάταξης, τέτοιες παραστάσεις είναι σπάνιες. Γι’ αυτό είναι καθηλωτικές, για όποιους δεν ενδιαφέρονται μόνο για το αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε εντυπωσιακά και στις δυο πλευρές του παρκέ, δίνοντας ρεσιτάλ δημιουργίας (αν και χωρίς τον Κώστα Σλούκα, κατέγραψε 25 ασίστ) και ανασταλτικής λειτουργίας (10 κλεψίματα και μόλις 60 πόντους παθητικό, αν και η Αλμπα σκοράρει στην έδρα της 83,5 σε κάθε ματς κατά μέσον όρο). Είχε 73,5% ευστοχία στα δίποντα και 40% στα τρίποντα. Αξιοθαύμαστη ομαδικότητα, αυτοματισμούς που νοστιμεύουν το άθλημα, ρυθμό και τρομερή διάθεση από τους παίκτες, που φαινόταν ξεκάθαρα ότι το διασκέδαζαν.
Χωρίς υπερβολή, αυτή την εποχή ο Ολυμπιακός παίζει το καλύτερο, το πιο θεαματικό μπάσκετ στην Ευρώπη. Στα παιχνίδια του υπάρχουν διαστήματα στα οποία αγγίζει την τελειότητα. Με τον Σάσα Βεζένκοφ να έχει βρει ξανά τον καλό του εαυτό (χθες τελείωσε το ματς με 28 πόντους και 13 ριμπάουντ), με τον Τόμας Γουόκαπ να παίζει άμυνα για σεμινάριο και να μοιράζει καταπληκτικές ασίστ (χθες έκανε double-double), με τον Κώστα Παπανικολάου, στα 33 του, να θυμίζει τις απίθανες εμφανίσεις του τη διετία 2012-2013, αλλά… στο πιο ώριμο. Με τον Σλούκα στα καλύτερά του. Με όλους όσοι αγωνίζονται να προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν.
Αυτή η έκδοση του Ολυμπιακού, που σίγουρα δεν είναι η ακριβότερη της ιστορίας του και δεν έχει να επιδείξει παίκτες σούπερ-σταρ όπως ο Βασίλης Σπανούλης (όταν βρισκόταν στο ζενίθ της καριέρας του), είναι ίσως πιο «πειστική» και πιο ελκυστική στο μάτι από όλες της προηγούμενες. Ενα αριστούργημα του Γιώργου Μπαρτζώκα, το οποίο οι λάτρεις του καλού μπάσκετ ανυπομονούν να απολαύσουν στο επόμενο παιχνίδι. Μια ΟΜΑΔΑ που δεν επηρεάζεται από τις απουσίες βασικών της μονάδων και αναδεικνύει διαρκώς νέους πρωταγωνιστές. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ χωρίς τον Βεζένκοφ, τη Φενέρμπαχτσε στην Πόλη χωρίς τον Σλούκα, τη Ρεάλ Μαδρίτης με πρώτο σκόρερ τον Γουόκαπ, την Εφές με κορυφαίο τον Λούντζη, στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη με «κλειδί» τον Λαρεντζάκη…
Φροντίζοντας και για το μέλλον της, ο κόουτς Μπαρτζώκας έριξε χθες στον αγώνα, στο τελευταίο ενάμισι λεπτό, δυο ταλαντούχους πιτσιρικάδες. Ο 17χρονος Βενιαμίν Αμπόσι έγινε ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία του Ολυμπιακού που εμφανίστηκε σε αγώνα της Ευρωλίγκας. Ο 20χρονος Παναγιώτης Τσάμης πέτυχε και το πρώτο καλάθι του στη διοργάνωση.
Στα 2/3 της διαδρομής στην κανονική περίοδο ο Ολυμπιακός φιγουράρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, με 17 νίκες σε 24 αγώνες. Με μια-δυο νίκες ακόμη η πρόκρισή του στα πλέι-οφ θα είναι εξασφαλισμένη. Αν κάνει πέντε-έξι νίκες στα 10 ματς που απομένουν θα μπει στη μάχη για το Φάιναλ-4 του Κάουνας με πλεονέκτημα έδρας. Προς το παρόν, ένα είναι βέβαιο: ότι παίζει το μπάσκετ των ονείρων των οπαδών του.