«Ο μεταλλευτικός κλάδος διαχρονικά – ιδιαίτερα στα πρόσφατα χρόνια της κρίσης – αποτελεί σταθερό εργοδότη, οδηγό επενδύσεων και εξαγωγών, συνεισφέροντας σημαντικά στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και στην ανάπτυξη ξεπερνώντας την εθνική οικονομία σε ρυθμούς ανάπτυξης».
Αυτά ανέφερε, ανάμεσα στα υπόλοιπα, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, Αθανάσιος Κεφάλας, στη συζήτηση στρογγυλής Τραπέζης με θέμα «οι ορυκτές ύλες ως βασικός μοχλός Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία» – οργανώθηκε στο αμερικανικό περίπτερο της 83ης ΔΕΘ.
Παραθέτοντας κάποια ενδεικτικά στοιχεία και μεγέθη σχετικά με τη θέση του μεταλλευτικού κλάδου στην εθνική οικονομία σήμερα, ο κ. Κεφάλας τόνισε:
-Συνολική αξία πωλήσεων €1,8 δισ. το 2016.
-Συνολική συμμετοχή στο ΑΕΠ €5,4 δισ. ή πάνω από 3%
-Συνεισφορά στη βιομηχανία 5,5% το μερίδιο της εξορυκτικής βιομηχανίας στο σύνολο της προστιθέμενης αξίας της εγχώριας βιομηχανίας (7η στην ευρωπαϊκή κατάταξη και 7η μεταξύ των κλάδων της βιομηχανίας στην Ελλάδα)
-Απασχόληση: μερίδιο 3,7% στο σύνολο της βιομηχανίας όσον αφορά την απασχόληση με πάνω από 100 χιλιάδες θέσεις πλήρους απασχόλησης (τέταρτη στην ευρωπαϊκή κατάταξη και 7η μεταξύ των κλάδων της βιομηχανίας στην Ελλάδα – ειδικά στην περιφέρεια)
-Επενδύσεις: 8,4% μερίδιο στις εγχώριες επενδύσεις (~€300 εκατ. ετησίως)
-Εξαγωγές: 1 δισ. ευρώ η αξία των εξαγωγών το 2016, οδηγούμενη κυρίως από μέταλλα, μάρμαρα και βιομηχανικά ορυκτά. Μάλιστα, η εξωστρέφεια του μεταλλευτικού κλάδου ολοένα αυξάνεται φτάνοντας να εξάγει το 80% των εξαγώγιμων προϊόντων το 2016 σε χώρες όπως Ιταλία (16%), Γερμανία (10%) και ΗΠΑ (10%). Συγκεκριμένα, προς τις ΗΠΑ – την τιμώμενη χώρα στη φετινή ΔΕΘ – οι εξαγωγές ανέρχονται σε ~€180 εκατ. και αποτελούνται από βιομηχανικά ορυκτά (22%), μη σιδηρούχα μεταλλεύματα όπως αργίλιο, αλουμίνα (10%) και αλουμίνιο 4%
-Συμβολή στην περιφερειακή ανάπτυξη: συνεισφορά κατά 30% στην προστιθέμενη αξία στη Δυτική Μακεδονία και κατά 13% στη Στερεά Ελλάδα.
Δίνοντας το περίγραμμα των πλεονεκτημάτων του μεταλλευτικού κλάδου που οδήγησαν στην επιτυχημένη πορεία του κλάδου, ο πρόεδρος του ΣΜΕ τόνισε ότι και σήμερα αποτελούν το κλειδί για τη μελλοντική του ανάπτυξη και είναι:
-Καινοτομία: ανάπτυξη νέων κοιτασμάτων, υλικών και εφαρμογών, έρευνα και ανάπτυξη κατά μήκος ολόκληρης της αλυσίδας αξίας και ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας
-Ανθρώπινο κεφάλαιο: συστηματική επένδυση στην εκπαίδευση (8,3 ώρες ανά εργαζόμενο για τα μέλη του ΣΜΕ), προγράμματα απασχόλησης νέων (4 από τα μέλη του ΣΜΕ) και συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα για τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την εργασιακή αγορά και τη συγκράτηση του brain drain
-Αξιοποίηση πόρων: συστηματική έρευνα και επενδύσεις για τη μετατροπή πόρων σε βεβαιωμένα αποθέματα και ταυτόχρονη αξιοποίηση του πλεονεκτήματος στις μεταφορές (το οποίο σε κάποιο βαθμό πηγάζει και από το γεωγραφική / μορφολογικό πλεονέκτημα)
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Κεφάλας υπογράμμισε ότι για τη συνέχιση και την ανάπτυξη αυτής της πορείας, υπάρχει μία σειρά προϋποθέσεων:
-Ενεργοποίηση μηχανισμών και κινήτρων για επενδύσεις
-Πρόσβαση σε υποδομές (λιμάνια κ.ά.)
-Σταθερό και δίκαιο φορολογικό περιβάλλον
-Γρήγορες και συνεπείς δικαστικές διαδικασίες και αποφάσεις
-Πρόσβαση σε πόρους χρηματοδότησης καινοτομίας και έρευνας.
Επιπλέον, συγκεκριμένα για τη μεταλλευτική δραστηριότητα:
-Η εφαρμογή της Εθνικής Πολιτικής Ορυκτών Πόρων με συγκεκριμένο νομικό κείμενο, χρονοδιάγραμμα και προτεραιότητες είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιώσιμη διαχείριση των ορυκτών πρώτων υλών στην Ελλάδα
-Εκπόνηση Ειδικού Χωροταξικού για τις ΟΠΥ – η εφαρμογή προϋποθέτει διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες
-Περιβαλλοντική αδειοδότηση σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο με επαρκή στελέχωση και δυνατότητα εκτίμησης των πραγματικών επιπτώσεων του έργου
-Ενίσχυση ελεγκτικών και εγκριτικών υπηρεσιών (Ανεξάρτητες Επιθεωρήσεις Μεταλλείων)
-Αναβάθμιση όλων των τμημάτων και σχολών γεω-επιστημών, πληροφορικής και επαγγελματική κατάρτισης
-Άρση εμποδίων στην πρόσβαση των κοιτασμάτων Ο.Π.Υ.
-Προαγωγή ομογενοποίησης προτύπων λειτουργίας όλων των εξορυκτικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης.