Μα, έτσι θα… κάνει την Αμερική μεγάλη; Πολεμώντας την Ευρωπαϊκή Ενωση; Εχουν οι ΗΠΑ πόλεμο με την υπόλοιπη Δύση;
Η τελευταία επίθεση του αμερικανού προέδρου στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι με αφορμή την υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου αντικατοπτρίζει την εικόνα που έχει σχηματίσει η σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ για την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ναι, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν βλέπει την ευρωπαϊκή Δύση με τα «μάτια» των προηγουμένων ενοίκων του Λευκού Οίκου.
Η εκτίμηση της Corriere della Sera είναι ότι οι κινήσεις Ντράγκι προς αντιμετώπιση του χαμηλού πληθωρισμού και της οικονομικής αβεβαιότητας στην Ευρωζώνη της αδύναμης ανάπτυξης και της υψηλής ανεργίας έδωσαν το έναυσμα για να εκδηλωθεί η αντίδραση Τραμπ και να αποκαλυφθεί το μέγεθος του προβλήματος: ο πάγος στις σχέσεις ΕΕ και ΗΠΑ είναι γεγονός, και η τήξη του υπόθεση του μακρινού μέλλοντος. Πράγματι, ο πρόεδρος των ΗΠΑ «μιλάει και ενεργεί λες και η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο στρατηγικός στόχος του».
Το χάσμα έχει ανοίξει και πιστοποιείται από διάφορα γεγονότα που δείχνουν την προσπάθεια απαξίωσης της ΕΕ αλλά και την απροκάλυπτη εχθρότητα των ΗΠΑ.
Λόγου χάρη, η έκθεση συμβούλων του Πενταγώνου περί της επαναστατικής τεχνολογίας G5 (από την οποία εξαρτώνται όλες οι καινοτομίες -τεχνητή νοημοσύνη και ρομποτική, πραγματική αυτοκίνηση, κ.λπ.- αλλά και τα κέρδη και η δημιουργία θέσεων εργασίας και η κρατική ισχύς) κατατάσσει τις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ (τη Γερμανία και τη Γαλλία) στη δεύτερη κατηγορία, δηλαδή τις αντιμετωπίζει σαν χώρες που είναι εκ της αδυναμίας τους αναγκασμένες να επιλέξουν μεταξύ της κινεζικής και της αμερικανικής τεχνολογίας. Η έκθεση υπογραμμίζει δε την άρνηση των Ευρωπαίων να αποκλείσουν τους Κινέζους από τον ρόλο του προμηθευτή.
Αλλο παράδειγμα: ενώ πριν από μερικά χρόνια, την εποχή του Μπαράκ Ομπάμα, ο παράγων ΗΠΑ ήταν φίλιος προς την ΕΕ και συνεκτικός, όπως στην περίπτωση του Grexit -μια περιπέτεια που θα μπορούσε να καταστρέψει την Ευρωζώνη-, τώρα, την εποχή του Ντόναλντ Τραμπ, οι ΗΠΑ στηρίζουν τις φυγόκεντρες τάσεις εκδηλώνοντας την υποστήριξή τους σε άτομα όπως ο Μπόρις Τζόνσον ενθαρρύνοντας το Brexit. (Τις προάλλες ο Τραμπ υποσχέθηκε στον Τζόνσον, στον «επόμενο πρωθυπουργό», ότι μια μεγάλη εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ είναι δυνατή, εφόσον το Ηνωμένο Βασίλειο προηγουμένως έχει ξεφορτωθεί «τις αλυσίδες της ΕΕ».)
Και ένα τρίτο: η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» επιχειρήθηκε ακόμη και στον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, όπως αποκάλυψε η Washington Post γράφοντας ότι από πλευράς Τραμπ του προσφέρθηκε μια «καλύτερη εμπορική συμφωνία» υπό τον όρο η Γαλλία να εγκαταλείψει την ΕΕ. (Η ιταλική εφημερίδα αναφέρει και μία χοντράδα των ΗΠΑ προς τη Γερμανία, που αφορά αιφνίδια ακύρωση, την τελευταία στιγμή, μίας συνάντησης του ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ.)
Συμπέρασμα: ο Τραμπ όντως νομίζει ότι μια ασθενέστερη Ευρώπη «θα κάνει μεγαλύτερη την Αμερική», καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι «η ΕΕ δημιουργήθηκε για να αποκομίσει οφέλη από τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Εχει νόημα να απαντήσουν οι Ευρωπαίοι ότι ο κόσμος δεν λειτουργεί όπως πιστεύει ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ;
Υπάρχει και η σύγχυση…
Η Corriere della Sera ρώτησε έναν από τους κορυφαίους αμερικανούς οικονομολόγους, τον Τζόζεφ Γκάνιον, που είναι αναλυτής στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Peterson, να σχολιάσει την αντίδραση του Τραμπ στις δηλώσεις Ντράγκι.
Η απάντηση που έλαβε σκοτεινιάζει περισσότερο τα πράγματα και ίσως κάνει πιο επίφοβη την κατάσταση: «Ο Τραμπ κάνει λάθος. Συγχέει τους ελιγμούς στις συναλλαγματικές ισοτιμίες με τη νομισματική πολιτική. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, έχει κατηγορήσει και στο παρελθόν τους Ευρωπαίους για χειρισμό της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Ισως είναι η πρώτη φορά που αμφισβητεί άμεσα τον Μάριο Ντράγκι. Είναι σαφές ότι η ΕΚΤ δεν αγοράζει, ούτε πωλεί ευρώ ή άλλα νομίσματα για να επηρεάσει τη συναλλαγματική ισοτιμία.
»Αυτή η διαφορά είμαι βέβαιος ότι είναι αντιληπτή από τους συμβούλους του Λευκού Οίκου οι οποίοι δεν ήταν παρόντες όταν ο Τραμπ τιτίβισε»…