Οι Γερμανοί δεν είναι ευρωσκεπτικιστές φυσικά, ωστόσο και άνευ συζητήσεως είναι επιφυλακτικοί απέναντι στις πολιτικές της Ευρωτράπεζας – τον αντιδραστικό τρόπο τους ένας επιτελικός δημοσιογράφος των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς (με συνδρομή), ο γερμανόφιλος Τόνι Μπάρμπερ, τον περιγράφει ως «το ενοχλητικό παράδοξο».
Οπως και να την παρομοιάσει κανείς –είτε σαν ατμομηχανή είτε σαν παλλόμενη καρδιά της Ευρωζώνης είτε σαν ηγέτιδα οικονομική δύναμη-, η Γερμανία είναι η πλέον σκεπτικιστική χώρα (εν συνόλω: πολιτικοί, Bundesbank και πολίτες) απέναντι στα «αντισυμβατικά» μέτρα της απερχόμενης διοίκησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) – μέτρα τα οποία ο πρόεδρός της, Μάριο Ντράγκι, έλαβε με στόχο τη διάσωση της Ευρωζώνης.
Η κρίση της Ευρωζώνης επιδείνωσε την κατάσταση και τις τριβές στο εσωτερικό της ΕΚΤ καθώς αναζωπύρωσε τον μεγαλύτερο γερμανικό φόβο: τον πληθωρισμό.
Αν και –χωρίς αμφιβολία όσον αφορά την ποσοτική χαλάρωση, λόγου χάρη– ο ιταλός τραπεζίτης κινήθηκε με τη σιωπηρή συγκατάνευση της γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, οι υπερβολές του φτηνού γερμανικού Τύπου ξεπέρασαν τα όρια της ευπρεπείας και η λαοφιλής πλην κίτρινη Bild παρουσίασε τον Ντράγκι σαν βαμπίρ που πίνει το αίμα των Γερμανών!
Παραίτηση στο παρά πέντε
H γερμανική αντίδραση σε επίπεδο τραπεζιτών συνεχίστηκε μέχρι την τελευταία ώρα: στο τέλος της περασμένης εβδομάδας παραιτήθηκε η εκπρόσωπος της Γερμανίας στο Διοικητικό Συμβούλιο και στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ, η Σαμπίνε Λαουτενσλέγκερ, λίγο πριν από την έναρξη του μεγάλου προγράμματος της ΕΚΤ περί αγοράς ομολόγων. (Είναι γνωστό ότι από τον Νοέμβριο η ευρωτράπεζα θα αγοράζει χρεόγραφα με ρυθμό 20 δισ. κάθε μήνα, με σκοπό την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος με ρευστό.)
Πρόκειται για την τρίτη περίπτωση παραίτησης γερμανού τραπεζίτη από την ΕΚΤ. Τα περισσότερα οικονομικά φύλλα συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι οι βαθιές αντιθέσεις και διαιρέσεις στο πλαίσιο της ΕΚΤ σχετίζονται με τον καθορισμό των επιτοκίων και την κατεύθυνση της οικονομίας της Ευρωζώνης σε ένα πλαίσιο επιβράδυνσης ή και ύφεσης στο εσωτερικό της Ευρώπης αλλά και μεγάλων κινδύνων σε διεθνές επίπεδο.
Eν όψει της άφιξης της Κριστίν Λαγκάρντ στη Φρανκφούρτη, ώστε να αναλάβει τα ηνία της ΕΚΤ, ο Μπάρμπερ με το σχόλιό του υπενθυμίζει προς άπαντες ότι οι αγορές δεν θέλουν και πολύ να αρχίσουν να αμφισβητούν τη σταθερότητα της Ευρωζώνης και κατόπιν να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στη νομισματική ευρωπαϊκή ενοποίηση, δηλαδή στο ευρώ.
Πρέπει να βρεθεί ένας συγκερασμός απόψεων ώστε να πάψει να υφίσταται «το ενοχλητικό παράδοξο». Ο αρθρογράφος προτείνει, ακριβώς όπως έκανε και η εφημερίδα του πριν από λίγες ημέρες, γερμανική υποχώρηση όσον αφορά τη δημοσιονομική ακαμψία με ταυτόχρονη περικοπή της ποσοτικής χαλάρωσης από πλευράς ΕΚΤ.
Προϋπολογισμός και δημόσιες δαπάνες!
Σε «άλλες στήλες», όπως λέγαμε παλιότερα, της ίδιας εφημερίδας, των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, δημοσιεύεται συνέντευξη του απερχομένου προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, γεύση της οποίας όσον αφορά την ελληνική απόληξη της κρίσης -τα γεγονότα του 2015 δηλαδή- πήρατε ήδη εδώ.
Ο απερχόμενος πρόεδρος απευθύνει μέσα από τη βρετανική εφημερίδα έκκληση στις χώρες της Ευρωζώνης για τη δημοσιονομική ανασύνταξη όλων υπό έναν κοινό Προϋπολογισμό. Το μήνυμά του συμπληρώνεται από την παραίνεση για άμεση αύξηση των δημοσίων επενδύσεων οι οποίες δυνητικώς αντιμετωπίζουν αναπτυξιακά την επιβράδυνση ή και την ύφεση όπου αυτές υπάρχουν.
Προς επίτευξη των παραπάνω στόχων επιβάλλεται, λέει ο Ντράγκι στο έντυπο του Σίτι, η δέσμευση των κρατών της Ευρωζώνης σε μία πραγματική δημοσιονομική Ενωση, δηλαδή σε ενιαίο Προϋπολογισμό, άκρως απαραίτητο για την ενίσχυση του ευρώ στον διεθνή ανταγωνισμό. Ο Ντράγκι πιστεύει ότι η ιδέα έχει ωριμάσει και ότι σήμερα οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται τη σημασία της μεταρρύθμισης – κάτι που δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.