Η Λιντς έχει επιστρέψει στους «μεγάλους» του αγγλικού πρωταθλήματος, βρίσκεται περίπου στη μέση της βαθμολογικής κατάταξης, ισόβαθμη της Αρσεναλ, διαθέτει έναν εξαιρετικό προπονητή (Μπιέλσα) και πανάκριβους παίκτες. Αλλά στο Κύπελλο Αγγλίας, βεβαιότητες δεν υπάρχουν. Στον τρίτο του γύρο αντιμετώπισε -με πολλούς βασικούς στη σύνθεσή της- την Κρόλεϊ Τάουν, ομάδα της League Two (Δ’ Κατηγορία) και, μάλιστα, όχι από τις καλύτερες. Κι αποκλείστηκε με πάταγο (0-3). Η ασήμαντη Κρόλεϊ έγινε ο πρώτος, μετά το 1987, σύλλογος Δ’ Κατηγορίας που νίκησε αντίπαλο από την Πρέμιερ με διαφορά δύο ή παραπάνω τερμάτων.
Μια άλλη ομάδα Δ’ Κατηγορίας, η Νιούπορτ, πήγε τον αγώνα της με την Μπράιτον στα πέναλτι. Η Μπλάκπουλ, Γ’ Κατηγορίας, πέταξε εκτός Κυπέλλου την Ουέστ Μπρόμιτς Αλμπιον. Η πάμπλουτη Εβερτον «λαχτάρησε» απέναντι στην ταπεινή Ρόδεραμ (τη νίκησε 2-1 στην παράταση). Μα δεν είναι μόνον οι εκπλήξεις, που κάνουν αυτή τη διοργάνωση ξεχωριστή εδώ και 149 χρόνια. Στο FA Cup, ακόμη και το πιο «τρελό» όνειρο μπορεί να βγει αληθινό.
Αυτό που έζησαν οι (ερασιτέχνες) ποδοσφαιριστές της Μαρίν, δεν θα το ξεχάσουν ποτέ. Το παιχνίδι τους εναντίον της Τότεναμ του Ζοσέ Μουρίνιο ήταν το πρώτο στα χρονικά του Κυπέλλου Αγγλίας, στο οποίο ένας σύλλογος της όγδοης(!) τη τάξει κατηγορίας αναμετρήθηκε με κάποιον από την Πρέμιερ – από τους πιο ονομαστούς, μάλιστα. Ηττήθηκαν με 5-0, όμως αυτή η μιάμιση ώρα ήταν, γι’ αυτούς, εμπειρία ζωής.
Παρατάχθηκαν απέναντι στους «αστέρες» των «Σπιρουνιών», τους οποίους έβλεπαν μόνο στην TV. Πάτησαν το ίδιο χορτάρι με παίκτες που κερδίζουν εκατομμύρια, ενώ εκείνοι κάνουν άλλες δουλειές για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, γιατί από την μπάλα βγάζουν μόνο 100 λίρες την εβδομάδα. Για παράδειγμα, ο Νάιαλ Κάμινς, σέντερ-φορ και αρχηγός της ομάδας, είναι δάσκαλος. Ο τερματοφύλακας, Μπέιλι Πάσαντ, ταχυδρομικός υπάλληλος. Ο κεντρικός χαφ, Τζέιμς Μπάριγκαν, οδοκαθαριστής στο Λίβερπουλ. Ο Νιλ Γιανγκ, ο προπονητής, διευθυντής των σιδηροδρόμων του Μέρσεϊσαϊντ.
Φιλοξένησαν, λοιπόν, τους διάσημους επαγγελματίες συναδέλφους τους στο γηπεδάκι τους, που χτίστηκε το 1903 και διαθέτει εξέδρες μόνο πίσω από το ένα τέρμα του. Το «Ρόσετ Παρκ» -έτσι λέγεται-, που βρίσκεται στο Κρόσμπι του Μέρσεϊσαϊντ, χωράει μόλις 3.185 θεατές, ενώ υπάρχουν μόνο 389 καθίσματα. Οι υπόλοιποι παρακολουθούν τα παιχνίδια, όρθιοι.
Το σκηνικό θύμιζε περισσότερο Ελλάδα περασμένων δεκαετιών, παρά την ακμάζουσα βιομηχανία θεάματος του αγγλικού ποδοσφαίρου. Οι φίλαθλοι των οποίων τα σπίτια γειτονεύουν με το γήπεδο, παρακολούθησαν το ματς από τις αυλές τους. Ενας από αυτούς, ονόματι Κρίστοφερ, φωτογράφισε τον Γκάρεθ Μπέιλ από το παράθυρό του και ανέβασε το στιγμιότυπο στο Διαδίκτυο, για να συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες «likes». Κάποιες γιαγιάδες φώναζαν στον αμήχανο Μουρίνιο το όνομα του Γίργκεν Κλοπ (το Κρόσμπι είναι γεμάτο από οπαδούς της Λίβερπουλ), ενώ στο γήπεδο υπήρχε κι ένα ομοίωμα του γερμανού τεχνικού.
Η Μαρίν έφτασε να παίξει με την Τότεναμ, δίνοντας μόνον αγώνες Κυπέλλου. Τα πρωταθλήματα των ερασιτεχνικών κατηγοριών έχουν διακοπεί λόγω Covid-19. Η εκπληκτική της πορεία στο FA Cup της πρόσφερε σημαντικά (και ανέλπιστα) έσοδα. Περίπου 75.000 λίρες εισέπραξε από το BBC για τα δικαιώματα τηλεοπτικής μετάδοσης του αγώνα, ενώ οι οπαδοί της αγόρασαν πάνω από 20.000 εισιτήρια μέσω Διαδικτύου, έναντι 10 λιρών το καθένα, απλώς και μόνο για να βοηθήσουν οικονομικά την αγαπημένη τους ομάδα. Βρήκε και κάποιους σπόνσορες. Ενας από αυτούς ήταν ο Τζέιμι Κάραχερ, παλιά δόξα της Λίβερπουλ, που έγινε χορηγός μέσω του ιδρύματός του (JC23).
Οταν το παιχνίδι τελείωσε, ο Νιλ Κένγκνι είχε να υπερηφανεύεται οτι λίγο έλειψε να σκοράρει εναντίον της Τότεναμ. Σε δικό του σουτ, η μπάλα τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι του Τζο Χαρτ. Ο Τζέιμς Τζόις, οτι υποχρέωσε τον Χαρτ σε μια δύσκολη απόκρουση. Αλλά ο πιο ευτυχισμένος παίκτης της Μαρίν ήταν ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας, Γκερμάνο Μέντες. Ο Μουρίνιο έτυχε να ακούσει συνέντευξή του, στην οποία έλεγε οτι πολύ θα ήθελε ένα τζάκετ της Τότεναμ. Και του χάρισε μια φανέλα γκολκίπερ της ομάδας, με το όνομα «Μέντες» γραμμένο στην πλάτη.
Είναι το «Κάνε Μια Ευχή» του ποδοσφαίρου, το Κύπελλο Αγγλίας. Οι 736 σύλλογοι που συμμετέχουν, ξέρουν πως τίποτα δεν είναι απίθανο να συμβεί.