Συμβαίνει σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Μπροστά στον φόβο ενός ακραίου καιρικού φαινομένου, μίας άλλης φυσικής καταστροφής ή μίας μεγάλης οικονομικής κρίσης, οι άνθρωποι μετατρέπονται σε προνοητικά μυρμήγκια που γεμίζουν στα σπίτια-σπηλιές τους με φαγητά και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, που θα τους βοηθήσουν να επιβιώσουν.
Τέτοια είναι και η ψυχολογία των Βρετανών μπροστά στο ενδεχόμενο του Brexit. Οπως αναφέρει το κατατοπιστικό όσο και διασκεδαστικό ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Guardian, πολλοί Βρετανοί αδειάζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά και των πετ σοπ, γεμίζοντας τα αντίστοιχα του σπιτιού τους με τρόφιμα και ό,τι άλλο χρήσιμο για τους ίδιους και τα κατοικίδιά τους.
«Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ότι θα φροντίσει τον σκύλο μου» είναι το σλόγκαν που κυκλοφορεί, με τα σκυλάκια να κουνούν ξέφρενα την ουρά τους, βλέποντας ότι για κάποιον παράξενο λόγο, τα αφεντικά τους, αγοράζουν σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες τις αγαπημένες τους κροκέτες με κοτόπουλο και συκώτι.
Στα social media ανθίζουν τα προπαρασκευαστικά γκρουπ, με επικεφαλής τη δραστήρια Τζο Ελγκαρφ (φωτογραφία πάνω), το όνομα της οποίας αναφέρεται αυτές τις ημέρες σχεδόν όσο συχνά και της Τερέζα Μέι.
Η σελίδα που δημιούργησε στο Facebook με όνομα «48% Preppers» – το ποσοστό είναι μία αναφορά στο ποσοστό 48% υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ενωση όπως προέκυψε από το περίφημο δημοψήφισμα, δέχεται περίπου 100 με 200 αιτήματα την ημέρα, ενώ κάτω από τον λογαριασμό της στο Twitter, θα δεις δημοσιογράφους από όλα τα σημαντικά βρετανικά και διεθνή μέσα να ξεροσταλιάζουν για να της πάρουν συνέντευξη.
Η Τζο Ελγκαρφ, στην ουσία παρακινεί και τους υπόλοιπους να κάνουν ό,τι ακριβώς κάνει και η ίδια: να γεμίσουν τα ράφια και τα ντουλάπια τους με πακέτα ζυμαρικών, ρύζι, σάλτσες σε βαζάκια, κονσέρβες, γάλα σε σκόνη και απορρυπαντικό πλυντηρίου. Υπάρχουν και κάποια τρόφιμα που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα αγόραζε ποτέ, όπως λαχανικά σε κονσέρβα, τα οποία όμως, δεν θα πάνε χαμένα, αφού αν δεν επιτευχθεί το Brexit, η ίδια θα τα δώσει σε αστέγους ή σε όποιους άλλους τα έχουν ανάγκη.
Οι προμήθειες που έχει μέχρι στιγμής συγκεντρώσει κάθε προνοητικό νοικοκυριό, φτάνουν για να περάσουν άνετα για έναν μήνα με έξι εβδομάδες το πολύ.Το συγκεκριμένο γκρουπ δεν δημιουργήθηκε για να τρομοκρατήσει τον κόσμο. Ισα-ίσα, έγινε με το σκεπτικό να ηρεμήσει εκείνους που είχαν αρχίσει να πανικοβάλλονται.
«Ρίξτε μια ματιά στα ντουλάπια σας. Αν για παράδειγμα, αναγκαζόσασταν να μείνετε μέσα στο σπίτι για έναν μήνα λόγο σφοδρής κακοκαιρίας, θα είχατε όλα όσα χρειάζεστε; Δεν λέω ότι δεν θα μπορείτε να βρείτε τίποτα. Αλλά αν για παράδειγμα μπαίνατε σε ένα κατάστημα και δεν βρίσκατε καθόλου ρύζι, έχετε αυτή τη στιγμή κάτι για να το αντικαταστήσετε;» εξηγεί η ίδια.
Και συνεχίζοντας: «Στην Ελβετία η βασική συμβουλή είναι να έχουν όλοι στα σπίτια τους στοκ για δύο εβδομάδες, ανά πάσα στιγμή. Οχι μόνο επειδή μπορούν να αποκλειστούν λόγω χιονοπτώσεων, αλλά και επειδή τα σύνορά τους δεν είναι τόσο ευέλικτα με τις εισαγωγές προϊόντων».
Η Τζο Ελγκαρφ έχει πτυχίο Ευρωπαϊκών Σπουδών και έχει εργαστεί στον χώρο της τροφοδοσίας. Θα λέγαμε ότι είναι ο ιδανικός συνδυασμός για μία τέτοια περίσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Βρετανία.
Το ζήτημα όμως, δεν είναι μόνο τα τρόφιμα και οι σκυλοτροφές. Είναι και τα φάρμακα. Ενα από τα δίδυμα τετράχρονα κοριτσάκια της Ελγκαρφ, η Νόρα, πάσχει από μία πολύ σπάνια μορφή εγκεφαλοπάθειας. Χωρίς δύο βασικά φάρμακα, παθαίνει πολύ σοβαρές κρίσεις επιληψίας. Και τα δύο αυτά φάρμακα, είναι εισαγόμενα. Αν μπορούσε να τα αγοράσει σε στοκ, θα το έκανε. Είναι όμως συνταγογραφούμενα και μπορεί να έχει τα φάρμακα που χρειάζεται μόνο για έναν μήνα, μία φορά τον μήνα.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι η Ελλάδα είχε μπει σε αντίστοιχο τρόπο σκέψης εν όψει του Grexit, όταν τις παραμονές του περίφημου δημοψηφίσματος που είχε ζητήσει ο Αλέξης Τσίπρας, είδαμε τα ράφια των σούπερ μάρκετ να αδειάζουν από μακαρόνια, όσπρια, πάνες μωρών και συμπυκνωμένο γάλα, ενώ όσοι είχαν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, είχαν μπει σε αντίστοιχες ανησυχίες με εκείνες της βρετανίδας ακτιβίστριας.
Οσο γραφικές και υπερβολικές κι αν φαντάζουν κάποιες κινήσεις, το αίσθημα της αυτοσυντήρησης είναι πολύ ισχυρό και μας προστάζει, όταν νιώθουμε πως χάνουμε τον έλεγχο, να συμπεριφερθούμε σαν εργατικά και προνοητικά μυρμήγκια.