Περνώντας τις αόρατες πύλες της συνοικίας Βαγιέκας, το βλέμμα του ταξιδιώτη δύσκολα φτάνει στον ουρανό. Τα αμέτρητα ρούχα που κρέμονται με σκοινιά ανάμεσα από τα μπαλκόνια των σπιτιών κρύβουν τη θέα. Αυτή η γειτονιά της Μαδρίτης είναι ξεχωριστή. Μια γειτονιά κατά βάση φτωχών εργατών που οι μεγαλύτεροι εξ αυτών μπορούν επί ώρες να διηγούνται ιστορίες για την εποχή που η περήφανη περιοχή τους αντιστάθηκε στον δικτάτορα Φράνκο.
Καμάρι της συνοικίας είναι η Ράγιο Βαγιεκάνο. Μία ομάδα γνωστή σε εκατομμύρια ανθρώπους, όχι μόνο από τους αγώνες της με την Μπαρτσελόνα του Μέσι και την Ρεάλ του Κριστιάνο Ρόναλντο. Η Ράγιο είναι για πολλούς το «γαλατικό χωριό» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Από τους παίκτες μέχρι τους οπαδούς, ο κάθε ένας στην ομάδα οφείλει πάνω από όλα να κρατά ψηλά τη σημαία της διαφορετικότητας και να βρίσκεται πάντα στο πλευρό της κοινωνίας και των αδικημένων.
Το 2014, η ομάδα ανέλαβε δράση προκειμένου μία 85χρονη γυναίκα να επιστρέψει στο σπίτι της το οποίο έχασε μετά από έξωση. Ηταν η μόνη ομάδα που κατέβηκε σε απεργία όταν η κυβέρνηση Ραχόι ανακοίνωσε μέτρα λιτότητας ενώ οι οπαδοί της συμμετέχουν σε κάθε μεγάλη απεργία στην Μαδρίτη. Μπορεί όμως μία ομάδα που αγωνίζεται στην δεύτερη επαγγελματική κατηγορία της Ισπανίας να λειτουργεί μονίμως «έξω από το σύστημα»;
Τις τελευταίες ημέρες του 2016 οι άνθρωποι της ομάδας ξενυχτούσαν μπροστά από φωτεινές οθόνες. Ισως σε κάποιο κτίριο της πόλης, μερικοί κοστουμαρισμένοι κύριοι αποφάσιζαν για τους μεταγραφικούς στόχους της ομάδας. Ο χρόνος περιορισμένος. Και κάπου εκεί εμφανίζεται ένα όνομα: Ρόμαν Ζοζούλια.
Ο ουκρανός ποδοσφαιριστής στα 27 του χρόνια έχει να επιδείξει μία αξιοπρεπή καριέρα σε ομάδες της χώρας του και λίγα παιχνίδια στην πρώτη κατηγορία της Ισπανίας. Ετσι οι άνθρωποι της Ράγιο θεώρησαν ότι ο Ζοζούλια θα μπορούσε να βοηθήσει τον σύλλογο τους. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Ο Ζοζούλια δεν ποζάρει μόνο φορώντας ποδοσφαιρικές φανέλες και κοντά σορτσάκια.
Ο Ουκρανός φαίνεται ότι στην πατρίδα του είχε συνδεθεί με νεοναζιστικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις. Εχει φωτογραφηθεί ουκ ολίγες φορές κρατώντας όπλα και φορώντας ρούχα παραλλαγής, παρέα με εθνικιστικά σύμβολα αλλά και δίπλα στο πρόσωπο του Στεπάν Μπαντέρα (ουκρανού εθνικιστή και αντικομουνιστή). Αυτό ήταν! Μέσα σε λίγες ώρες, η είδηση έφερε μαύρα σύννεφα πάνω από την γειτονιά του Βαγιέκας. Και τα σύννεφα δεν άργησαν να βρέξουν φωτιά.
«Είναι γελοίο αυτό που συμβαίνει. Είναι πλήγμα στις αξίες και στην ιστορία μας: ανάμεσα σε χιλιάδες παίκτες που ήταν διαθέσιμοι απέκτησαν έναν γνωστό νεοναζί. Δεν είναι μόνο ιδεολογικό το θέμα. Είναι κάτι περισσότερο. Αυτός ο ποδοσφαιριστής κουβαλά όπλα, έχει στηρίξει οικονομικά φασιστικές οργανώσεις, φέρει τα σύμβολά τους κι έχει δηλώσει τη συμπαράστασή του στην ακροδεξιά παράταξη της πατρίδας του. Είναι σύμβολο γι’ αυτούς» ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους οι «Bukaneros», φανατικοί οπαδοί της ομάδας.
Κρέμασαν και πανό στο γήπεδο: «το Βαγιέκας δεν είναι τόπος για Ναζί». O ουκρανός ποδοσφαιριστής προσπάθησε να τα μαζέψει υποστηρίζοντας λίγο πολύ ότι «τον έχουν παρεξηγήσει». Μάταια. Ξημερώματα Τετάρτης ο Ζοζούλια ανακοινώθηκε από την Ράγιο Βαγιεκάνο ενώ λίγες ώρες αργότερα η μετεγγραφή ακυρώθηκε και ο Ουκρανός επέστρεψε στη Ρεάλ Μπέτις.
Ετσι, ο φούρναρης, ο φοιτητής και ο εργάτης στο Βαγιέκας ηρέμησαν και αύριο θα επιστρέψουν στις δουλειές τους. Ο ήλιος θα βγει από την σωστή πλευρά και όλοι οι φίλοι της Ράγιο θα έχουν να λένε ότι η ομάδα τους ήταν και παραμένει διαφορετική. Τι σημασία έχουν οι νίκες; Ο ρομαντισμός τους, νίκησε. Και αν σε λίγες ημέρες στη Μαδρίτη, συναντήσουν κάποιον φίλο της Ρεάλ, είναι ικανοί να του χτυπήσουν συμπονετικά την πλάτη. «Εντάξει, εσείς μπορεί να έχετε τον Ρονάλντο, όμως εμείς διώξαμε τον Ζοζούλια».