Η Κίνα δεν είναι ηλίθια και συνεπώς δεν θέλει να ξεκαβαλικέψει τον… πύραυλο της παγκοσμιοποίησης όπου την ανέβασαν οι ΗΠΑ στις 11 Δεκεμβρίου 2001 εντάσσοντάς την στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αντιθέτως, επιθυμεί τη συνέχιση και την επέκταση των μπίζνες της με τις ΗΠΑ και γενικώς με τη Δύση, άρα τη μείωση των μεταξύ τους τριβών. Ούτε όμως οι ΗΠΑ έχουν τρελαθεί, και αυτό φαίνεται από τις κινήσεις του Λευκού Οίκου που δείχνουν ότι τα οικονομικοπολιτικά κεκτημένα 22 χρόνων δεν θα τιναχτούν στον αέρα ελαφρά τη καρδία.
Ο Τζο Μπάιντεν ξέχασε γρήγορα την κρίση των «κατασκοπευτικών μπαλονιών της Κίνας», όπως και τον χαρακτηρισμό «δικτάτορας» που είχε απονείμει στον Σι Τζινπίνγκ, έτσι απέστειλε στο Πεκίνο για διαβουλεύσεις δύο σημαντικούς υπουργούς του, τον Αντονι Μπλίνκεν του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την Τζάνετ Γιέλεν του υπουργείου Οικονομικών, όπως και διάφορες αντιπροσωπείες τεχνοκρατών αξιωματούχων.
Εξάλλου, στο υπ’ αριμθ. 1 ζήτημα των σινοαμερικανικών σχέσεων, δηλαδή στην τεχνολογία μικροτσίπ, οι δύο χώρες πρέπει αναγκαστικώς να συνεργαστούν: η Κίνα διαθέτει τα ορυχεία των σπανίων γαιών, οι οποίες είναι απαραίτητες στη δημιουργία των μικροτσίπ, ενώ οι ΗΠΑ κατέχουν την τεχνολογία παραγωγής τους. Οι Σι και Μπάιντεν θα συζητήσουν κατ’ ιδίαν αυτά τα θέματα σε λίγες ημέρες στο Σαν Φρανσίσκο, στη Σύνοδο APEC (Asia-Pacific Economic Cooperation) η οποία αφορά τις χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού.
Ωστόσο ο «φιλοξενούμενος» έστειλε ήδη στον «νοικοκύρη» ένα «πεσκέσι» με οδηγίες που υποτίθεται ότι δεν εξυπηρετούν μόνο την Κίνα αλλά και τις ΗΠΑ, άρα πρέπει να τηρηθούν ώστε να υπάρξει αμοιβαίο όφελος. Ο κινέζος πρόεδρος απέστειλε χαιρετιστήριο μήνυμα στην Εθνική Επιτροπή Σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας, η οποία έκανε την ετήσια συνεστίασή της στη Νέα Υόρκη. Το μήνυμά του ήταν θερμό, ασφαλώς εν όψει της Συνόδου APEC. Και πήγε στην Ουάσινγκτον μέσω Μεγάλου Μήλου.
Ο Σι ζήτησε τη σταθεροποίηση της σχέσης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων και υπαγόρευσε τρεις αρχές για τον «ορθό δρόμο» στον οποίο πρέπει να βαδίσουν μαζί και αγαπημένες. Χρειάζονται μερικά απλά πράγματα: ο «αμοιβαίος σεβασμός», η «ειρηνική συνύπαρξη», το εμπορικό «win-win». Ο Σι διάνθισε το μήνυμά του και με διεθνιστική πρασινάδα, ότι οι δύο υπερδυνάμεις πρέπει οπωσδήποτε να συνεννοηθούν, διότι το ζήτημα αυτό είναι ζωτικής σημασίας για όλον τον κόσμο.
Η Corriere della Sera σχολίασε ότι οι παραπάνω φράσεις του Σι είναι τρε μπανάλ. Και θύμισε ότι και πέρσι τέτοιαν εποχή είχε αποστείλει ένα άλλο μήνυμα, ανάλογο, στην Επιτροπή των βιομηχάνων και των πολιτικών οι οποίοι εδώ και 60 χρόνια προωθούν τη σύσφιξη των σινοαμερικανικών σχέσεων. Εδωσε και την πληροφορία ότι ο Χένρι Κίσινγκερ, ο άνθρωπος που τη δεκαετία του ’70 κατάφερε να στρέψει τον Μάο κατά της Σοβιετικής Ενωσης και υπέρ των ΗΠΑ, παραβρέθηκε στη συνεστίαση παρά τον αιώνα που κουβαλάει στις πλάτες του.
Σημασία έχουν και τα λόγια που προ δεκαημέρου απηύθυνε ο Σι προς μία αμερικανική αντιπροσωπεία στο Πεκίνο: «Εχουμε χίλιους λόγους για να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας, αλλά κανέναν για να τις καταστρέψουμε» τους είπε. Η επίσκεψη Σι στο Σαν Φρανσίσκο τον Νοέμβριο θα είναι η πρώτη κινέζου προέδρου στις ΗΠΑ εδώ και έξι χρόνια. Την τελευταία φορά, τον Απρίλιο του 2017, είχε πάει στη Φλόριντα για να συζητήσει με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Εκτοτε οι δύο υπερδυνάμεις διολίσθησαν σε έναν ιδιότυπο Ψυχρό Πόλεμο, κατά τους αναλυτές τουλάχιστον. Πάντως προπομπός της ελεύσεως του Σι είναι ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας, Γουάνγκ Γι, ο οποίος θα ταξιδέψει αύριο 26 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον για να κλείσει το deal περί των όρων του ταξιδιού του Σι. Οι επαφές του Γι με τους παράγοντες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα διαρκέσεουν μέχρι τις 28 του μηνός. Μέλημα των Αμερικανών είναι να μην υπάρξουν αντικινεζικές διαδηλώσεις στο Σαν Φρανσίσκο την περίοδο της Συνόδου APEC.
Πέρα από τα μικροτσίπ, πάγο στις σινοαμερικανικές σχέσεις έχει βάλει και η… μεροληπτική αποστασιοποίηση της Κίνας στο Ουκρανικό και στη Μέση Ανατολή, δηλαδή η φιλορωσική και φιλοπαλαιστινιακή στάση της. «Και πάνω απ’ όλα η Ταϊβάν» έγραψε η Corriere, το γεωπολιτικό πρόβλημα στο οποίο η Κίνα δεν υποχωρεί βήμα από την πάγια θέση της ότι το νησί αυτό (σημειωτέον, χωρίς κρατική υπόσταση ακόμη και για τις ίδιες τις ΗΠΑ) της ανήκει.
«Γεγονός είναι ότι ο διάλογος ΗΠΑ-Κίνας έχει αρχίσει ξανά, και αυτά είναι καλά νέα για τον κόσμο» κατέληξε το ιταλικό μέσο. Ιδίως αυτήν την εποχή, του προεκλογικού αγώνα των Αμερικανών και της κινεζικής προσπάθειας για ανόρθωση της οικονομίας που κλυδωνίστηκε από τις «φούσκες» στον κλάδο των ακινήτων. «Και οι δύο πλευρές χρειάζονται εκεχειρία για να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο».