Γυρίζουμε 40 χρόνια πίσω, στη λογική του Ψυχρού Πολέμου. Η Ρωσία ετοιμάζεται να αναπτύξει πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς οι οποίοι θα στοχεύουν την Ευρώπη, έγραψε η Corriere della Sera. Το μιλανέζικο μέσο κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα αφού ανέλυσε τις τελευταίες δηλώσεις του ρώσου υπ. Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.

Ο ρώσος αξιωματούχος, μιλώντας στα media της πατρίδας του, ανακοίνωσε το τέλος του «μονομερούς μορατόριουμ» σε σχέση με τη Συνθήκη INF που αφορά τα πυρηνικά όπλα μέσου βεληνεκούς και συνυπεγράφη στις 8 Δεκεμβρίου 1987 από τους ηγέτες των δύο πυρηνικών υπερδυνάμεων, τον Αμερικανό Ρόναλντ Ρίγκαν και τον Σοβιετικό Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Η συμφωνία εκείνη απαγόρευε όπλα ικανά να χτυπούν στόχους σε απόσταση μεταξύ των πεντακοσίων και των χιλίων χιλιομέτρων (τα λεγόμενα όπλα «μικρής εμβέλειας») και μεταξύ χιλίων και πέντε χιλιάδων χιλιομέτρων. Ετσι εκείνη την εποχή οι Αμερικανοί διέλυσαν τους πυραύλους «Pershing» και «Tomahawk», οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί στην Ευρώπη. Από πλευράς τους οι Ρώσοι διέλυσαν το σύστημα «Rsd-10 Pioneer».

Η δήλωση Λαβρόφ είναι η επιβεβαίωση της αναθεώρησης της ίδιας της έννοιας της αποτροπής, κάτι που κατά τα φαινόμενα θα διαρκέσει καιρό πολύ, σχολίασε η Corriere. Πέρασαν μερικές δεκαετίες σε κλίμα συναίνεσης, όπου η εξάλειψη των πυραύλων εξασφάλιζε την ισοδυναμία πυρός και η αμοιβαία ασφάλεια βασιζόταν στην αμοιβαία αδυναμία καταστροφής του αντιπάλου, τώρα όμως επανεμφανίζεται η στρατηγική της μετωπικής σύγκρουσης.

Η μετατόπιση στο θέμα αυτό άρχισε το 2019, όταν η πρώτη κυβέρνηση Τραμπ αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Συνθήκη INF λέγοντας ότι οι Ρώσοι είχαν επανειλημμένως παραβιάσει τις δεσμεύσεις τους. Με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο ο στρατός του Πούτιν άρχισε να εκτοξεύει πυραύλους και drones εναντίον πόλεων και υποδομών. Και στις 21 Φεβρουαρίου 2023 το Κρεμλίνο ανακοίνωσε την αναστολή της συνθήκης που περιορίζει σε 1.550 τις πυρηνικές κεφαλές τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας.

Τον περασμένο Ιούλιο ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει την παραγωγή πυραύλων «Iskander» σε παραλλαγές τόσο μικρού βεληνεκούς (έως 500 χλμ.) όσο και μεσαίου βεληνεκούς (στα 1.500 χιλιόμετρα). Σύμφωνα με ΝΑΤΟϊκούς κύκλους, η Ρωσία μπορεί να παράγει τέσσερις πυραύλους τον μήνα. Μεγάλη ανησυχία προκαλεί και η δοκιμή του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου «R-26 Rubezh», ικανού να πλήξει στόχο σε απόσταση ακόμη και 5.500 χιλιομέτρων. Η Μόσχα εκτόξευσε έναν τέτοιον κοντά στον Δνείπερο, κοντά στο Ντονμπάς.

Για αυτήν την επικίνδυνη κλιμάκωση ο Πούτιν και ο Λαβρόφ κατηγορούν απολύτως τους Αμερικανούς. Και η εξήγηση είναι απλή: το Κρεμλίνο φοβάται τα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης η οποία ετοιμάζεται να αναπτύξει αμερικανικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς στο έδαφός της. Η Μόσχα κατηγορεί επίσης την Πολωνία ότι συμμετέχει στην περικύκλωση της Ρωσίας, αντλώντας έμπνευση από το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που προμήθευσαν οι ΗΠΑ στη βάση Ρεντζίκοβο.

Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να προβλέψουμε πότε οι ρωσικοί πύραυλοι μικρού και μεσαίου βεληνεκούς θα στοχεύσουν την Ευρώπη και συγκεκριμένα ποια σημεία της. Η υπόθεση που θεωρείται η πλέον πιθανή είναι ότι οι Ρώσοι θα τοποθετήσουν αυτούς τους πυραύλους σε πλοία και σε υποβρύχια και όχι σε χερσαίες βάσεις.

Ο ρωσικός στόλος, συνέχισαν οι Ιταλοί, έχει μεγάλα περιθώρια κίνησης, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Βαλτική. Η πολιτική ερμηνεία των δηλώσεων Λαβρόφ είναι περίπλοκη: μήπως οι Ρώσοι αυξάνουν τη γενικότερη επικινδυνότητα ως ατού για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στο Ουκρανικό; Ο Ζελένσκι ζήτησε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εγγυήσεις για στρατιωτική ασφάλεια. Και η Ρωσία απάντησε με αμφισβήτηση των γενικών ισορροπιών στην Ευρώπη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News