Η εβδομάδα στη διεθνή επικαιρότητα ξεκίνησε με τον Τζο Μπάιντεν να εξουσιοδοτεί τη χρήση αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, τύπου ATACMS, εντός της Ρωσίας. Ο Λευκός Οίκος ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε την είδηση, όμως την επιβεβαίωσαν οι ίδιοι οι Ουκρανοί, εκτοξεύοντας έναν τέτοιον πύραυλο εναντίον ρωσικής αποθήκης πυρομαχικών στο Μπριάνσκ, περίπου 350 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Μόσχας. Με την κίνηση αυτή διέψευσαν, ταυτόχρονα, την εικασία ότι η άδεια του Μπάιντεν αφορούσε μόνο χτυπήματα στην περιοχή του Κουρσκ.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν αντέδρασε αστραπιαία, υπογράφοντας μια αναθεώρηση του πυρηνικού δόγματος της Ρωσίας, που ορίζει ότι η Αμερική θα θεωρηθεί ότι επιτέθηκε στη Ρωσία εάν βοηθήσει το Κίεβο. Ο ρώσος πρόεδρος, όμως, κράτησε αρκετά ψηλά τον πήχη για ενδεχόμενη χρήση πυρηνικών όπλων.
Εδώ που έχουμε φτάσει, ποιος απειλεί να κάνει τι; Αυτό αναρωτιέται ο Ρόλαντ Ολιφαντ στην Telegraph. Πρέπει να φοβόμαστε ή να παραμείνουμε ψύχραιμοι; Και, βασικότερο ερώτημα όλων, πρέπει να είμαστε έτοιμοι για έναν πυρηνικό πόλεμο;
Στρατιωτικά, λέει ο αρθρογράφος, η προφανής και λογική απάντηση είναι να διατηρήσει η Δύση την ψυχραιμία της και να συνεχίσει αυτό που κάνει.
Ο ρωσικός στρατός, εξηγεί, έχει προσαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό στην απειλή των ATACMS και των HIMARS στην κατεχόμενη Ουκρανία. Τα ρωσικά στρατεύματα δεν θα πρέπει να δυσκολεύονται πολύ να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες μεθόδους και στο Κουρσκ. Απομάκρυναν τα αεροσκάφη πέρα από την εμβέλεια των εν λόγω πυραυλικών συστημάτων, πριν από έναν μήνα.
Υπάρχουν πολλά «αν», όμως. Οπως τι θα γινόταν «αν η Αμερική δεν έχει παράσχει στην Ουκρανία πολύ περισσότερους πυραύλους από ό,τι πιστεύεται». Σε περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο, η άδεια να χρησιμοποιηθούν τα συστήματα πέρα από τα σύνορα είναι απίθανο να σταματήσει τη ρωσική και βορειοκορεατική δύναμη των 50.000 ανδρών που συγκεντρώθηκαν για να αντεπιτεθούν στα ουκρανικά στρατεύματα στο Κουρσκ.
Διπλωματικά, η αναθεώρηση του πυρηνικού δόγματος έχει πολλαπλά οφέλη. Γίνεται πρωτοσέλιδο, φαίνεται τρομακτική και μπορεί να κάνει τους Αμερικανούς να σκεφτούν ξανά για τους πυραύλους, γράφει η Telegraph.
Δίνει επιχειρήματα στους εγχώριους επικριτές του Μπάιντεν που τον κατηγορούν για κλιμάκωση του πολέμου και ενδεχομένως ενισχύει το μήνυμα του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ότι ο πόλεμος πρέπει να τερματιστεί το συντομότερο δυνατό.
Είναι επίσης σχετικά ασφαλής: ο Πούτιν ανακοίνωσε τις αλλαγές τον Σεπτέμβριο, οπότε δεν αποτελούν έκπληξη. Είναι ένα έγγραφο, όχι μια βόμβα, επομένως τηρεί αποτελεσματικά τον άγραφο κανόνα των προσεκτικών αντιπαραθέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Ο Μπάιντεν τήρησε τον ίδιο κανόνα, καθώς περίμενε να μπει η Βόρεια Κορέα στον πόλεμο προτού χορηγήσει στην Ουκρανία άδεια για τα χτυπήματα. Επιπλέον, έκανε στη Μόσχα τη χάρη να διαρρεύσει η απόφαση στους New York Times.
Οπότε, ο Πούτιν μπορεί να αφήσει τα πράγματα ως έχουν.
Η Τατιάνα Στανόβια, ανώτερη συνεργάτις στο Carnegie Russia Eurasia Centre, προειδοποίησε ότι ο Πούτιν μπορεί να βρει την περαιτέρω κλιμάκωση επικίνδυνα δελεαστική.
Διότι κάτι τέτοιο θα εξέθετε τον Μπάιντεν σε περαιτέρω κριτική και θα ενίσχυε το επιχείρημα του Τραμπ για άμεσο διάλογο με τη Ρωσία, αυξάνοντας τις πιθανότητες διευθέτησης του πολέμου με τους όρους της Μόσχας, εξήγησε.
Για την πυρηνική απειλή γίνονται πολλές συζητήσεις, αλλά η Ρωσία έχει πολλές επιλογές για να κλιμακώσει την κατάσταση χωρίς να γεμίσει τον κόσμο πυρηνικά μανιτάρια, συνεχίζει η Telegraph.
Θα μπορούσε να παρέχει όπλα και περισσότερα δεδομένα στόχευσης στους Χούθι της Υεμένης για να πιέσει τη δυτική ναυτιλία.
Θα μπορούσε να ενθαρρύνει άλλους πληρεξούσιους να χτυπήσουν αμερικανικά και δυτικά στρατεύματα και εγκαταστάσεις, αλλού στον κόσμο.
Θα μπορούσε να εντείνει την εκστρατεία δολιοφθοράς στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των υποθαλάσσιων καλωδίων επικοινωνιών.
Η χρήση πυρηνικών, παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς.
Αλλά ακόμη και το διάταγμα του Πούτιν χρησιμοποιεί προσεκτική γλώσσα σχετικά με την πραγματική πυροδότηση ενός πυρηνικού όπλου.
Μόνο εάν ένα πυρηνικό ή άλλο όπλο μαζικής καταστροφής χρησιμοποιηθεί κατά της Ρωσίας, ή εάν αντιμετωπίσει μια συμβατική επίθεση που αποτελεί «κρίσιμη» απειλή για την κυριαρχία ή την εδαφική της ακεραιότητα, θα χρησιμοποιηθούν πυρηνικά ως αποτρεπτικό μέσο.
Αυτό αφήνει χώρο για περισσότερες ερμηνείες από ό,τι η προηγούμενη διατύπωση. Ωστόσο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς τα χτυπήματα με ATACMS, ακόμη και στο Μπριάνσκ, θα μπορούσαν να πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις.
Το διάταγμα προβλέπει τη μαζική εξαπόλυση «αεροδιαστημικής επίθεσης» προς τέτοιες απειλές, παράλληλα με τον παραδοσιακό εντοπισμό επίθεσης βαλλιστικών πυραύλων. Θα μπορούσε αυτό να εννοεί τις επιδρομές ουκρανικών drones; Ισως. Αλλά και πάλι, απέχει πολύ από τη χρήση πυρηνικών.
Το πιο σημαντικό σημείο του διατάγματος, γράφει η Telegraph, βρίσκεται στο άρθρο 4: «Η κρατική πολιτική στον τομέα της πυρηνικής αποτροπής καθορίζεται από τον πρόεδρο».
Με άλλα λόγια, ο ίδιος ο Πούτιν θα αποφασίσει εάν και πότε η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο.
Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, καταλήγει η Telegraph, εάν αυτό είναι ανησυχητικό, ή καθησυχαστικό.