Οσοι εκτιμούσαν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν μόνο για την επίλυση μιας χρόνιας διένεξης μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων –άλλωστε το αν όντως θα επιλύσει ζητήματα απομένει να αποδειχθεί– αλλά αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό ένα πολιτικό εργαλείο που επιστράτευσε ο ΣΥΡΙΖΑ για να αναδιατάξει υπέρ του το πολιτικό σκηνικό, να διαλύσει μικρά κόμματα και, κυρίως, να διχάσει τη Νέα Δημοκρατία, δεν έχει παρά να δει πώς περιγράφεται από το Μαξίμου αλλά και τον φιλοκυβερνητικό Τύπο η αξιωματική αντιπολίτευση σε σχέση με τις εξελίξεις στο θέμα.
Ο στόχος είναι, πρώτον, να βγει ότι η ΝΔ είναι… ακροδεξιά και, δεύτερον, ότι ακόμα και αν δεν είναι, υπάρχουν πολλοί ακροδεξιοί εντός της που επιβάλλουν την άποψή τους.
Σε πρώτη φάση, λοιπόν, επιχειρήθηκε μια βιαστική απόπειρα ταύτισης της ΝΔ με τους τραμπούκους που προπηλακίζουν κυβερνητικούς βουλευτές ή ακόμα και εκείνους που έκαναν τα επεισόδια στο συλλαλητήριο της Κυριακής 20 Ιανουαρίου.
Οταν αυτό δεν έπιασε, διότι από τη ΝΔ υπήρξε ομόθυμη καταδίκη τέτοιων φαινομένων, αλλά και η υπενθύμιση ότι άλλοι (βλέπε Συριζαίοι των Αγανακτισμένων) ήταν εκείνοι που ύψωναν κρεμάλες έξω από τη Βουλή, επιχειρούσαν εφόδους κατάληψης του Κοινοβουλίου και προπηλάκιζαν βουλευτές, ήρθε το δεύτερο επικοινωνιακό στρατήγημα: ότι η ΝΔ έχει υιοθετήσει την εθνικιστική ατζέντα του Αντώνη Σαμαρά (κεντρικού προσώπου του αδιεξόδου του Σκοπιανού από το 1992).
Και όταν ούτε αυτό έπιασε, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε ως μετριοπαθής ηγέτης (εδώ) και ο Κώστας Καραμανλής έγραψε για λάθη της κυβέρνησης και διχαστικό κλίμα (εδώ), ήρθε το τρίτο τέχνασμα: η δεξιά πολυκατοικία είναι, λέει, κατακερματισμένη και υπάρχουν δυο και τρεις διαφορετικές φωνές για το ίδιο θέμα.
Αυτό έγραψε η φιλοκυβερνητική «Νέα Σελίδα» την Κυριακή, η οποία μάλιστα υπερθεμάτισε ανακαλύπτοντας και έναν ακόμη, τέταρτο, παράγοντα επιλέγοντας τον πρωτοσέλιδο τίτλο «Τρεις τάσεις και ένας δελφίνος» –στον ρόλο του τελευταίου η εφημερίδα έβαλε τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, Νίκο Δένδια. Ο οποίος είχε υποπέσει στο εξής «έγκλημα»: σε μεγάλο βαθμό ήταν το πρόσωπο της (περασμένης) εβδομάδας με την ιδιαίτερη παρουσία του στη Βουλή και την επίθεση στη Χρυσή Αυγή στην, κατά τα άλλα θυελλώδη, συζήτηση της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών (εδώ).
Σε κάθε περίπτωση η ΝΔ επιχειρείται να περιγραφεί αν όχι ως ακροδεξιά, σίγουρα ως κόμμα με προβλήματα και προσωπικές ατζέντες που αναδείχθηκαν με τις Πρέσπες. Ακόμα και οι παρουσιαστές της «Δεύτερης Ματιάς» της ΕΡΤ όπου βρεθούν και όπου σταθούν αναφέρουν τον Νίκο Δένδια!
Επίσης χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν ο ίδιος ο κ. Δένδιας έσπευσε να σχολιάσει το πρωτοσέλιδο της «Νέας Σελίδας» –υπενθυμίζοντας με ραδιοφωνική του συνέντευξη στα «Παραπολιτικά 90,1» την Κυριακή το αυτονόητο, ότι ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, όταν μιλάει στη Βουλή εκπροσωπεί τον κ. Μητσοτάκη– κατέφθασε από την άλλη άκρη του φιλοκυβερνητικού εκδοτικού φάσματος η εφημερίδα «Δημοκρατία» να τον κατηγορήσει ότι «παριστάνει τον δελφίνο»!
Βέβαια στα λόγια του κ. Δένδια μπορεί κανείς να διακρίνει μια κάποια μομφή για ορισμένες απόψεις εντός του κόμματός του που, όπως λέει, δεν πρέπει να γίνουν κυρίαρχες. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κατήγγειλε μεν την επιχείρηση του ΣΥΡΙΖΑ να ετεροπροσδιορίσει την παράταξη ως ακροδεξιό κόμμα. αλλά έκρουσε και τον κώδωνα του κινδύνου αν αυτός ο ετεροπροσδιορισμός γίνει αυτοπροσδιορισμός.
«Θεώρησα ότι έπρεπε να εξηγήσω στους συναδέλφους και στον ΣΥΡΙΖΑ τι είμαστε. Γιατί τους βολεύει να λένε ότι δεν είμαστε αυτό που είμαστε, να μας περιγράφουν σαν κάτι άλλο, σαν “ένα ακροδεξιό γκρουπούσκουλο με εθνικιστικές κραυγές” κλπ. Εμείς δεν είμαστε αυτό το πράγμα. Ούτε με τον παρόντα αρχηγό ούτε διαχρονικά ήμασταν αυτό το πράγμα. Η κυρίαρχη τάση μέσα σε αυτό το κόμμα είναι μια κεντροδεξιά τάση του μέτρου και της αντίληψης του μέσου ανθρώπου, με προσέγγιση στα λαϊκά στρώματα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Δένδιας, για να συμπληρώσει:
«Η αντίληψή μας για το Μακεδονικό είναι μια αντίληψη βαθιά πατριωτική. Δεν είναι μια αμυντική κραυγή ενός ανασφαλούς πολιτικού κόμματος το οποίο δε βρίσκει άλλο λόγο ύπαρξης και το ρίχνει στον εθνικισμό. Αυτή είναι και η “γραμμή” που υπηρετεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η εκλογή Μητσοτάκη έχει ορίσει τη γραμμή, το ουσιαστικό θέμα έχει λυθεί».
Επειτα όμως, ο κ. Δένδιας προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα. Προειδοποίησε ότι «η ΝΔ είναι μεν ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα αλλά εάν χάσουμε τον ανοικτό ευρωπαϊκό μας χαρακτήρα την πατήσαμε, θα κάνουμε τέτοια χάρη στον κ. Τσίπρα που δεν το ονειρεύεται. Προσπαθεί να μας ετεροπροσδιορίσει έτσι, φανταστείτε να καταντήσουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε έτσι. Θα περιοριστούμε σε ένα κομματίδιο του 18% και θα δούμε πού θα πάμε από εκεί και πέρα»…
(Υπενθυμίζεται ότι η ΝΔ μια φορά έπεσε στο 18%, επί ηγεσίας Σαμαρά, τον Μάιο του 2012 – για την ακρίβεια στο 18,85%).
«Εαν οι (διαφορετικές φωνές) είναι κομμάτι ενός ουράνιου τόξου το οποίο έχει το κόμμα, δεν πειράζει καθόλου, μπορεί να είναι και θετικό. Εαν όμως είναι κυρίαρχες, έχει μετρηθεί πού θα μας προσδιορίσουν, σε τι ποσοστό θα μας προσδιορίσουν» κατέληξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωποςτης ΝΔ.
«Τα λοιπά εκ του πονηρού»…
Αυτές οι δηλώσεις του έτυχαν τέτοιας εκμετάλλευσης ώστε ο κ. Δένδιας εξέδωσε και ανακοίνωση:
«Μετά την έκταση που πήρε η χθεσινή μου συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά, επισημαίνω το αυτονόητο. Η Νέα Δημοκρατία είναι παράταξη που ιστορικά επεκτείνεται από τις παρυφές της Κεντροαριστεράς μέχρι την εντός του συνταγματικού τόξου Δεξιά. Οσάκις παρέκκλινε συρρικνώθηκε. Εγγύηση ότι το κέντρο βάρους του ιδεολογικού και πολιτικού προσανατολισμού της παράταξης παραμένει σταθερό, επαναλαμβάνω ότι είναι ο πρόεδρος της Κυριάκος Μητσοτάκης, με τον οποίο συντεταγμένα δίνουμε τη μάχη για να απαλλαγούμε από την χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος.
Τα λοιπά εκ του πονηρού…»