Εικοσιτέσσερις ώρες μετά την ασύλληπτη νίκη (4-1) του Αγιαξ επί της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ρεάλ, στη Μαδρίτη, το Champions League μας επεφύλασσε ένα -ακόμη μεγαλύτερο- «θαύμα»: την επική πρόκριση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που στην πρώτη της αναμέτρηση με την Παρί Σεν Ζερμέν, στο «Ολντ Τράφορντ», είχε χάσει με 2-0. Καμία άλλη ομάδα στα χρονικά της διοργάνωσης (σε 34 περιπτώσεις) δεν είχε καταφέρει να ανατρέψει ήττα στην έδρα της με δυο γκολ διαφορά (και πάνω).
Χωρίς τον Πογκμπά, τον Μάτα, τον Μάτιτς, τον Ερέρα, τον Λίνγκαρντ, τον Τζόουνς, τον Νταρμιάν, τον Βαλέντσια και τον Αλέξις Σάντσες, αλλά και τον Μπαϊγί που τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε στο 36′, η αποδεκατισμένη Γιουνάιτεντ πήγε στο Παρίσι σαν πρόβατο στη σφαγή. Κι ενώ οι Γάλλοι κρατούσαν το εισιτήριο για τους «8», τους το άρπαξε μέσα από τα χέρια στην εκπνοή των καθυστερήσεων. Για μερικά λεπτά μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, στο «Παρκ ντε Πρενς» άκουγες μόνον Αγγλικά: τις κραυγές μιας ανείπωτης ευτυχίας.
Η νεκρανάσταση της Γιουνάιτεντ από τον τάφο στον οποίο την είχε θάψει ο «πολύς» Ζοσέ Μουρίνιο -τι να σκεφτόταν, άραγε, τη στιγμή που ο Ράσφορντ πετύχαινε το «χρυσό» γκολ;- έχει ονοματεπώνυμο: Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ. Από τις 19 του περασμένου Δεκεμβρίου, που την παρέλαβε σε κακά χάλια, η ομάδα «πάει τρένο». Η ήττα της στο πρώτο παιχνίδι με την Παρί ήταν η μόνη της αποτυχία. Αλλά κι αυτή διορθώθηκε, το βράδυ της Τετάρτης, με μια υπέρβαση που δεν είχαν ονειρευτεί οι πιο φανατικοί φίλοι των «Κόκκινων Διαβόλων». Η Γιουνάιτεντ σκόραρε, χθες, για 21ο εκτός έδρας ματς στη σειρά. Μόνο μια φορά στο ένδοξο παρελθόν της είχε καταφέρει να σημειώσει αντίστοιχο ρεκόρ: στο χρονικό διάστημα από το Νοέμβριο του 1956 έως τον Σεπτέμβριο του 1957, με τον Σερ Ματ Μπάσμπι στην τεχνική της ηγεσία.
Είναι η δεύτερη φορά που ο Νορβηγός συνδέει το όνομά του με μια ιστορική ανατροπή της Γιουνάιτεντ στο Champions League. Η πρώτη ήταν στον τελικό του 1999, στο «Καμπ Νου» της Βαρκελώνης. Είχε μπει ως αλλαγή στο 81′, ενώ η Μπάγερν Μονάχου προηγείτο με 1-0, για να σκοράρει στις καθυστερήσεις του αγώνα (93′) το νικητήριο γκολ, που χάρισε στην ομάδα του το δεύτερό της Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο τότε συμπαίκτης του, Γκάρι Νέβιλ, τηλεσχολιαστής πλέον, το θυμήθηκε μετά τον χθεσινό θρίαμβο της Γιουνάιτεντ, στη μίνι συνέντευξη που του πήρε. Στο τέλος τον ρώτησε: «Πού, ακριβώς, θα ήθελες να στηθεί το άγαλμά σου;». Ο πάντα σεμνός Σόλσκιερ κοκκίνησε…
Ολα άρχισαν από ένα τραγικό λάθος του Κέρερ, μόλις στο δεύτερο λεπτό της αναμέτρησης. Γύρισε απρόσεκτα στον Μπουφόν, ο Λουκάκου «μυρίστηκε» την ευκαιρία, έφτασε πρώτος στην μπάλα και άνοιξε το σκορ, αφού προηγουμένως ξεπέρασε και το εμπόδιο του ιταλού τερματοφύλακα. Η Παρί «απάντησε» σε δέκα λεπτά με κοντινό πλασέ του Μπερνάτ (1-1) και, στη συνέχεια, έπαιξε τη Γιουνάιτεντ… μονότερμα μέχρι το 60′. Αλλά, αντί για το 2-1, έγινε το 1-2. Στο ημίωρο του αγώνα ο Ράσφορντ δοκίμασε ένα μακρινό σουτ, ο Μπουφόν δεν απέκρουσε σωστά, και ο Λουκάκου, που καραδοκούσε, πέτυχε το δεύτερο προσωπικό του γκολ.
Η Παρί έχασε μερικές καλές ευκαιρίες, με τον Εμπαπέ, τον Μπερνάτ και τον ντι Μαρία, όμως ήταν φανερό πως το άγχος του αποκλεισμού βάραινε τα πόδια των παικτών της. Ακόμη και ο «αέρινος» Εμπαπέ, δυο τρεις φορές… πάτησε την μπάλα. Στο 83′ έχασε ένα ανεπανάληπτο τετ-α-τετ με τον Ντε Χέα και στην εξέλιξη της φάσης ο Μπερνάτ, σε κενή εστία, «σημάδεψε» το δοκάρι. Η γαλλική ομάδα άφησε την πρόκριση ξεκλείδωτη – και το πλήρωσε. Με έναν τρόπο που μόνον το ποδόσφαιρο μπορεί να φανταστεί.
Ενα σουτ απελπισίας του Νταλότ, στις καθυστερήσεις, βρήκε το χέρι του Κιμπεμπέ. Ο σλοβένος διαιτητής, Σκόμινα, ζήτησε τη βοήθεια του VAR. Είδε το ριπλέι και έδειξε την άσπρη βούλα. Τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν, φάνηκαν αιώνας. Η τιτανομαχία δυο κορυφαίων συλλόγων μετατράπηκε, ξαφνικά, σε μονομαχία του Ράσφορντ με τον Μπουφόν. Ο 21χρονος φορ της Γιουνάιτεντ δεν λύγισε από το βάρος της ευθύνης, απέναντι από τον εμβληματικό γκολκίπερ που έχει τα διπλά του χρόνια. Εστειλε την μπάλα στα δίχτυα – και την ομάδα του στον έβδομο ουρανό.
Η UEFA άνοιξε απρόθυμα την πόρτα στο VAR, όμως από την πρώτη στιγμή της χρήσης του στο Champions League οι πολέμιοι της νέας τεχνολογίας εκτέθηκαν. Χωρίς τον «βιντεοδιαιτητή», η Γιουνάιτεντ δεν θα είχε φτάσει στην πιο ιστορική της πρόκριση. Στο σουτ του Νταλότ, ο Σκόμινα -αρχικώς- είχε δώσει κόρνερ. Αλλά και στο άλλο ματς της βραδιάς, στην Πορτογαλία, ο τούρκος ρέφερι, Τσακίρ, δεν είχε δει το τράβηγμα του Φλορέντσι στον Φερνάντο. Εάν δεν είχε δοθεί αυτό το πέναλτι, η Πόρτο δεν θα κέρδιζε την πρόκριση στην παράταση (116′), αλλά θα έλυνε τους λογαριασμούς της με τη Ρόμα στη «ρώσικη ρουλέτα» των πέναλτι.
Και τι δεν έχει δώσει ο Νασέρ αλ-Κελαΐφι, για να καμαρώσει την ομάδα του πρωταγωνίστρια στην Ευρώπη. Κι όμως, παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που έχει δαπανήσει για παίκτες – αστέρες και διάσημους προπονητές, η Παρί του αποκλείστηκε πρόωρα, στη φάση των «16», για τρίτη διαδοχική χρονιά. Με εξαίρεση την περασμένη σεζόν, που ηττήθηκε μέσα – έξω από τη Ρεάλ Μαδρίτης, έπεσε θύμα των δυο πιο ηχηρών ανατροπών στην ιστορία της διοργάνωσης. Το 2016-2017 έγινε η πρώτη ομάδα που το 4-0 στον πρώτο της αγώνα δεν της ήταν αρκετό. Η Μπαρτσελόνα «απάντησε» με ‘κείνο το αλησμόνητο 6-1 στο «Καμπ Νου». Κι εφέτος «κατάφερε» να μείνει εκτός, παρά τη νίκη της με 2-0 στο «Ολντ Τράφορντ», από μια Γιουνάιτεντ που απέχει πολύ από το κανονικό της μέγεθος.
Από το 2011, που εξαγόρασε την Παρί Σεν Ζερμέν, μέχρι σήμερα, ο Aλ-Κελαΐφι έχει ξοδέψει σχεδόν 1,2 δισ. ευρώ σε μεταγραφές (στο ίδιο χρονικό διάστημα, από πωλήσεις παικτών έχει εισπράξει μόλις 220 εκατομμύρια ευρώ), αλλά δεν έχει πλησιάσει το τρόπαιο του Champions League πέρα από την προημιτελική του φάση. Σκεφτείτε: σε ποιο άλλο σπορ θα μπορούσε να συμβεί κάτι αντίστοιχο; Σε κανένα! Το ποδόσφαιρο είναι το πιο συναρπαστικό σπορ – και το Champions League, η αυλή των θαυμάτων του.