Η εξέγερση των ιρανών γυναικών κατά της υποχρέωσης να φορούν μαντίλα προκαλεί αμηχανία στις γαλλίδες αριστερίστριες, και αυτό διότι εσχάτως το κόμμα του Ζαν-Λικ Μελανσόν έχει μεταβάλει άποψη σχετικά με το τι ακριβώς συμβολίζει το συγκεκριμένο μουσουλμανικό ένδυμα.
Υπενθυμίζεται ότι από το 2004 η Γαλλία έχει απαγορεύσει την εμφάνιση της μουσουλμανικής μαντίλας σε συγκεκριμένους δημόσιους χώρους, όπως είναι τα σχολεία, προβάλλοντας το επιχείρημα της ανεξιθρησκίας. Ως γνωστόν, το γαλλικό κράτος –που ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα επέβαλε την κοσμικότητα, τη laïcité– θεωρεί τη μαντίλα «εμφανές σημάδι θρησκευτικής πίστης».
Ωστόσο, η λεγόμενη «πολυπολιτισμικότητα» που πρεσβεύουν οι αριστεριστές επιβάλλει την κοινωνική ανοχή στο φαινόμενο της μαντίλας. Πολλές αριστερές φεμινίστριες έχουν θεωρητικοποιήσει κιόλας το θέμα, έτσι βλέπουν το μουσουλμανικό μαντίλι που φοριέται στην Ευρώπη όχι ως επιβολή και καταναγκασμό, αλλά το αντίθετο: ως έκφραση της ελευθερίας των γυναικών! Ντύνονται όπως θέλουν, λένε.
Ομως τώρα, οι Ιρανές που επαναστάτησαν, κόβουν μαλλιά και σκίζουν μαντίλες, δημιουργούν προβλήματα στη μάλλον ρηχή αριστερίστικη ρητορεία.
Υστερα από αρκετές ημέρες σιγής για τα γεγονότα στο Ιράν, το περασμένο Σάββατο η φεμινίστρια Σαντρίν Ρουσό, μία αναδυόμενη προσωπικότητα των γάλλων Πρασίνων, πήγε σε μία διαδήλωση αλληλεγγύης στις γυναίκες της Τεχεράνης. Ωστόσο, οι Ιρανές παραλίγο να κυνηγήσουν τη Ρουσό. Διότι η «Πράσινη» φεμινίστρια θεωρεί τη μαντίλα «στολισμό» που ελεύθερα κάνουν στο κεφάλι τους οι γαλλίδες μουσουλμάνες. Στην Τεχεράνη, βέβαια, αν δεν τον κάνουν, επιλαμβάνεται η «χωροφυλακή της ηθικής» και σπάει τα κακά κεφάλια που δεν στολίζονται ελευθέρως κατά τας υποδείξεις…