Η λίστα των ομάδων που θα εμφανιστούν εφέτος στους ημιτελικούς των τριών Κυπέλλων Ευρώπης συμπληρώθηκε αργά το βράδυ της Πέμπτης, μετά το τέλος της αγωνιστικής δράσης στο Γιουρόπα και το Τσάμπιονς Λιγκ. Αρκεί μια ματιά, για να αντιληφθεί κανείς ότι το calcio επιστρέφει δυναμικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πέντε από τους 12 συλλόγους που θα διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους στους τελικούς, προέρχονται από τη Serie A.
Το 2014-2015 ήταν η τελευταία σεζόν, πριν από την εφετινή, που υπήρξε ιταλική εκπροσώπηση στους «4» σε όλες τις διοργανώσεις, όμως τότε δεν ήταν τρεις, αλλά δυο. Το Κόνφερενς Λιγκ μπήκε στη ζωή μας το 2021. Η Γιουβέντους είχε φτάσει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, στον οποίο είχε ηττηθεί από την Μπαρτσελόνα με 3-1, ενώ η Φιορεντίνα και η Νάπολι δεν είχαν καταφέρει να προκριθούν στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ.
Από τις 7 ιταλικές ομάδες που στάθηκαν εφέτος στην αφετηρία των Κυπέλλων Ευρώπης, μόνο δυο δεν συνεχίζουν: η Λάτσιο, η οποία αποκλείστηκε στη φάση των «16» του Κόνφερενς Λιγκ (από την Αλκμααρ) και η Νάπολι, η οποία έπεσε θύμα του… ιταλικού εμφυλίου Νάπολι – Μίλαν. Αλλά το γεγονός ότι η υποψήφια πρωταθλήτρια Ιταλίας (Νάπολι) έφτασε στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία της, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως επιτυχία.
Από το κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης, την Πρέμιερ Λιγκ, έχουν επιβιώσει μόνο δυο ομάδες (Μάντσεστερ Σίτι και Γουέστ Χαμ). Δυο και από την Ισπανία (Ρεάλ Μαδρίτης, Σεβίλλη), μία από τη Γερμανία (Μπάγερ Λεβερκούζεν), μια από την Ολλανδία (Αλκμααρ) και μια από την Ελβετία (Βασιλεία). Καμία από τη Γαλλία. Καμία από την Πορτογαλία.
Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, στις 10 Ιουνίου στην Κωνσταντινούπολη, θα υπάρχει οπωσδήποτε μια ιταλική ομάδα, που για πρώτη φορά μετά το 2010 δεν θα λέγεται Γιουβέντους. Θα είναι, είτε η Ιντερ, η οποία εκείνη τη χρονιά είχε σηκώσει την τρίτη της Μεγάλη Κούπα, είτε η Μίλαν, το πιο επιτυχημένο club της χώρας στην Ευρώπη (με 7 Κύπελλα Πρωταθλητριών στη συλλογή του), που θα αναμετρηθούν στον έναν από τους δυο ημιτελικούς. Για να φτάσουν ως εδώ έκαναν, και οι δυο, τεράστια υπέρβαση.
Πάνε 16 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που η Μίλαν εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε τελικό του Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ. Ηταν το 2007 στην Αθήνα, και είχε κατακτήσει το τρόπαιο με ηγέτη τον Πάολο Μαλντίνι, ο οποίος σήμερα κατέχει τη θέση του γενικού διευθυντή του συλλόγου. Σε εκείνον οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, η επιστροφή της Μίλαν στο κορυφαίο επίπεδο, στην ουσία χωρίς να ξοδέψει τίποτα. Κάτι που, μέχρι πριν από τρία χρόνια, ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Οταν η Μίλαν κληρώθηκε αντίπαλος της Νάπολι στα προημιτελικά, τις δυο ομάδες τις χώριζαν καμιά 20αριά βαθμοί στη Serie A. Οι Ναπολιτάνοι, που καλπάζουν προς τον τίτλο στην Ιταλία, πανηγύριζαν σαν να είχαν, ήδη, προκριθεί. Τελικώς, όχι μόνο αποκλείστηκαν, αλλά και σε τρία ματς (αν προσμετρήσουμε και εκείνο το 0-4 στο πρωτάθλημα) πέτυχαν μόνο ένα γκολ. Στο 93’ της ρεβάνς, όταν τα πάντα είχαν κριθεί.
Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί η θριαμβευτική πορεία της Ιντερ. Αν και στο ιταλικό πρωτάθλημα «παραπαίει» (βρίσκεται στην 5η θέση της βαθμολογίας), ξεπέρασε το εμπόδιο της Μπενφίκα του Οδυσσέα Βλαχοδήμου με σχετική άνεση, με συνολικό σκορ 5-3. Με ηγέτη τον απίθανο Νικολό Μπαρέλα, στην Ευρώπη πέτυχε άθλους που λίγοι περίμεναν. Η τελευταία φορά που οι δυο ομάδες του Μιλάνου συναντήθηκαν σε ευρωπαϊκό ημιτελικό ήταν πριν από 20 χρόνια, τη σεζόν 2002-2003, όταν οι «ροσονέρι» είχαν προκριθεί με δύο ισοπαλίες – τότε ίσχυε, ακόμη, ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ.
Διπλή εκπροσώπηση του calcio έχουμε και στους ημιτελικούς του Γιουρόπα Λιγκ. Η Γιουβέντους απέκλεισε την Σπόρτινγκ Λισαβώνας, και τώρα θα αντιμετωπίσει τη Σεβίλλη, την οποία δεν έχει νικήσει ποτέ, σε πέντε συναντήσεις τους. Η Ρόμα ξεπέρασε το εμπόδιο της Φέγενορντ (4-1), σε ένα ματς – θρίλερ που κρίθηκε στην παράταση. «Με παιχνίδια σαν αυτό καταλαβαίνετε γιατί έχω άσπρα μαλλιά», σχολίασε στο τέλος ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος στα ημιτελικά θα βρει μπροστά του τη Λεβερκούζεν (είναι η πρώτη φορά μετά το 2002, που η γερμανική ομάδα φτάνει τόσο κοντά στον τελικό μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης).
Οι μετοχές του διάσημου πορτογάλου τεχνικού έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν, πάλι, στο διεθνές ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Από τότε που ολοκληρώθηκε ο πρώτος του κύκλος στην Ιταλία, με την κατάκτηση του «τρεμπλ» από την Ιντερ το 2010, κανένας άλλος ιταλικός σύλλογος δεν είχε κερδίσει κάποιο ευρωπαϊκό Κύπελλο, μέχρι τη στιγμή που ο «Special One» επέστρεψε, ως προπονητής της Ρόμα. Μπορεί το Κόνφερενς Λιγκ, το οποίο έφερε στη Ρώμη πέρυσι, να μη διαθέτει τη λάμψη του Τσάμπιονς ή του Γιουρόπα Λιγκ, όμως έχει κι αυτό τη σημασία του. Ιδίως για έναν σύλλογο που η μόνη του διάκριση στην Ευρώπη ήταν το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων του 1961. Και που είχε να γιορτάσει μια σπουδαία επιτυχία από το 2008, όταν είχε πάρει το τελευταίο του «ασημικό», το Κύπελλο Ιταλίας. Χάρη στην καλή δουλειά του Μουρίνιο, το «Ολίμπικο» γεμίζει ξανά.
Στα ημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ θα εκπροσωπήσει την Ιταλία η Φιορεντίνα, η πρώτη ιταλική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο (το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1961). Ονειρεμένη χρονιά για τους Ιταλούς, που τα τελευταία χρόνια έχουν ταπεινωθεί και σε επίπεδο εθνικών ομάδων.