Αποκαλύφθηκε ότι οι μεγάλες δυνάμεις έχουν κατακτημένο τον τρόπο να επικοινωνούν μεταξύ τους για τα μείζονα, ό,τι και αν συμβαίνει σε χαμηλότερο επίπεδο. Αφορμή για να αποδειχθεί αυτή η αλήθεια στάθηκε η ρωσική «βαγκνεριάδα» που κατέληξε οπερέτα.
Ο Λευκός Οίκος παρακολούθησε τις εξελίξεις στη Ρωσία εξαρχής, μόλις ο πρώην μάγειρας Πριγκόζιν έστρωσε το πρώτο τραπέζι και άρχισε να σερβίρει τα πικάντικα ορεκτικά του στον Πούτιν. Οι Αμερικανοί φοβήθηκαν το δηλητηριασμένο κύριο πιάτο και αποφάσισαν ότι πρέπει να επικοινωνήσουν απευθείας με το Κρεμλίνο.
Υπέθεσαν ότι αυτό το κύριο πιάτο ήταν η κατάληψη του Κρεμλίνου από τους μισθοφόρους και η κατάλυση της εξουσίας του Πούτιν. Θεώρησαν μεν το όλο θέμα ρωσική υπόθεση, όμως μετέφεραν στη Μόσχα την πληροφορία ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν την παραμικρή ανάμειξη στην κουζίνα του Πριγκόζιν.
Αλλο πράγμα η βοήθεια στην Ουκρανία ώστε να υπερασπιστεί τον εαυτό της, είπαν, και εντελώς διαφορετικό η απόπειρα αλλαγής καθεστώτος στη Ρωσία ή το εμφυλιοπολεμικό αιματοκύλισμά της σε συνθήκες σύγχυσης.
Ενας αξιωματούχος της αμερικανικής διοίκησης, έγραψε το Politico, επιβεβαίωσε την επικοινωνία με τους Ρώσους (backchanneling στο πρωτότυπο), τονίζοντας ότι τέτοια κανάλια χρησιμοποιούνται συνήθως όταν οι αξιωματούχοι και των δύο πλευρών έχουν σημαντικά μηνύματα για τους απέναντι.
Ο συναγερμός στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν προληπτικού χαρακτήρα, δεν αφορούσε αντίδραση σε κάποια απειλή (εκ Ρωσίας), ενώ και ο πρόεδρος Μπάιντεν είπε στους ηγέτες του ΝΑΤΟ ότι το σωστό είναι να αποφευχθεί η οποιαδήποτε δήλωση.