Την πρώτη φορά που η Αγγλία φιλοξένησε το Euro Γυναικών, το 2005, η -τότε- προπονήτρια της εθνικής της ομάδας, Χόουπ Πάουελ, δεν μπορούσε παρά να παραδεχτεί on camera την πικρή αλήθεια: «το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι άθλημα δεύτερης κατηγορίας». Οι παίκτριες, ακόμη και οι καλύτερες, οι διεθνείς, ήταν ερασιτέχνες (αμείβονταν με το μεροκάματο), οι αγώνες «χώρεσαν» σε μικρά γήπεδα στα βορειοδυτικά της χώρας, και συμμετείχαν, μόλις, 8 ομάδες. Τα media, σχεδόν, αδιαφόρησαν για τη διοργάνωση. Και ο Λέναρτ Γιόχανσον, ο σουηδός πρόεδρος της UEFA εκείνη την εποχή, είχε μια ιδέα αντιπροσωπευτική του σεξισμού με τον οποίον αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες που έπαιζαν μπάλα. Πρότεινε στους χορηγούς να «τρέξουν» καμπάνιες, εστιάζοντας σε «μια ιδρωμένη, καλλίγραμμη κοπέλα» που γυμνάζεται μέσα στη βροχή.
Σήμερα, 17 χρόνια αργότερα, η Αγγλία είναι και πάλι η οικοδέσποινα της διοργάνωσης, όμως οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές.
Το εναρκτήριο ματς (Αγγλία – Αυστρία 1-0, Τετάρτη βράδυ στο «Γουέμπλεϊ») το παρακολούθησαν, περίπου, 70.000 θεατές. Πρόκειται για ρεκόρ προσέλευσης στα χρονικά των «θηλυκών» Euro (το προηγούμενο ήταν οι 41.000 θεατές του τελικού του 2013).
Από τα 700.000 εισιτήρια που κυκλοφόρησαν για το σύνολο των αγώνων, έχουν, ήδη, πουληθεί πάνω από 500.000 – αριθμός υπερδιπλάσιος από τα 240.000 που είχαν διατεθεί, συνολικά, στο προηγούμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Γυναικών, το 2017 στην Ολλανδία. Ολα τα νοκ-άουτ παιχνίδια πλην ενός είναι, ήδη, sold-out. Το 45% όσων αγόρασαν εισιτήρια είναι γυναίκες, και το 23%, παιδιά κάτω των 16 ετών. Οι επισκέπτες από άλλες χώρες εκτιμώνται σε, περίπου, 96.000, και τα ματς απλώνονται σε 9 αγγλικές πόλεις.
Οι φιναλίστ είναι, πλέον, 16, και θα μοιραστούν χρηματικά έπαθλα συνολικής αξίας 16 εκατομμυρίων ευρώ. Αν και το ποσό είναι 23 φορές μικρότερο από εκείνο το οποίο διανεμήθηκε στις ανδρικές ομάδες που συμμετείχαν στο Euro 2020, δεν παύει να είναι ρεκόρ – διπλάσιο από αυτό που μοιράστηκε στην προηγούμενη διοργάνωση (2017).
Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται σε επίσημη διοργάνωση Γυναικών η τεχνολογία VAR (Video Assistant Referee) για τις επίμαχες φάσεις.
Και -το κυριότερο- οι 31 αγώνες θα μεταδοθούν «ζωντανά» από το BBC σε 194 χώρες, σε ένα δυνητικό τηλεοπτικό κοινό 250 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οσο για τη Χόουπ Πάουελ, σήμερα δεν θα πρέπει να έχει παράπονο. Εργάζεται ως επικεφαλής προπονήτρια στην Μπράιτον Αλμπιον, η οποία διαγωνίζεται στην αγγλική Σούπερ Λιγκ (Women’s Super League): μια πλήρως επαγγελματική (από το 2018) ποδοσφαιρική λίγκα, η οποία πέρυσι εξασφάλισε το ακριβότερο τηλεοπτικό συμβόλαιο στα χρονικά του γυναικείου φούτμπολ.
Το «στοίχημα» του 13ου Euro Γυναικών, το οποίο οι διοργανωτές και η UEFA έχουν χαρακτηρίσει ως «το μεγαλύτερο γεγονός στην ευρωπαϊκή ιστορία του γυναικείου αθλητισμού», είναι να κεντρίσει το ενδιαφέρον των φιλάθλων και (κυρίως) των media. Οσο αυτά αγνοούν τις αθλήτριες, ή τις προβάλλουν με σεξιστικό τρόπο, για τα κάλλη τους κι όχι για τις δεξιότητές τους στα γήπεδα, τόσο οι χορηγοί είναι απρόθυμοι να επενδύσουν. Το αποτέλεσμα έχει καταγραφεί σε έρευνα της Nielsen (2018): αν και το 84% του παγκόσμιου φίλαθλου κοινού ενδιαφέρεται για τα γυναικεία σπορ, σε αυτά καταλήγει μόλις το 4% των συνολικών εμπορικών εσόδων του αθλητισμού.
Στην Αγγλία, καταλύτης για την πρόοδο του γυναικείου ποδοσφαίρου υπήρξε το ματς Ηνωμένου Βασιλείου – Βραζιλίας, στο Ολυμπιακό τουρνουά του 2012, το οποίο είχαν παρακολουθήσει (στο «Γουέμπλεϊ») 70.000 θεατές. «Πριν από εκείνο το παιχνίδι, τα media μας περιφρονούσαν εντελώς», αφηγείται στον Guardian η Φέι Γουάιτ, επί δεκαετία αρχηγός της εθνικής ομάδας της Αγγλίας (2002-2012). «Επειτα από αυτό, κάθε αγώνας μας ήταν ένα κανονικό ματς στα αθλητικά νέα». Τότε ήταν, που έπεσε στο τραπέζι η ιδέα μιας επαγγελματικής λίγκας για γυναίκες. Τότε ήταν, που άρχισαν να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο τα κορίτσια που γράφονταν σε ποδοσφαιρικούς συλλόγους της χώρας. Το 2020 ήταν 3,14 εκατομμύρια, τα διπλάσια σε σχέση με τρία χρόνια πριν.
Ενα παρόμοιο ορόσημο, προσδοκά ότι θα αποτελέσει αυτό το Euro ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Τσέφεριν, ο οποίος στον χαιρετισμό του ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Το Euro Γυναικών είναι το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό αξιοθέατο αυτού του καλοκαιριού. Θα βρεθεί στα αθλητικά πρωτοσέλιδα, θα βάλει το γυναικείο ποδόσφαιρο στο προσκήνιο σε όλο τον Κόσμο και, το πιο σημαντικό, θα προσελκύσει πολλούς νέους φιλάθλους – όλα απαραίτητα για την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος για το άθλημα». Για να γεμίσει τα γήπεδα, η UEFA κράτησε τις τιμές των εισιτηρίων χαμηλά (6 έως 70 ευρώ).
Οι «μπουκ» δίνουν ως πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου την Ισπανία. Εστω και χωρίς την Αλεξία Πουτέγιας, την 29χρονη αρχηγό της Μπαρτσελόνα, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό της γόνατο. Ο «θηλυκός Μέσι», όπως την αποκαλούν, «πούλησε» εφέτος περισσότερες φανέλες από οποιονδήποτε άλλον παίκτη του συλλόγου της, των ανδρών συμπεριλαμβανομένων. Στις προβλέψεις ακολουθεί η Αγγλία, της Σαρίνα Βίγκμαν, που θεωρείται ως η κορυφαία γυναίκα προπονητής ποδοσφαίρου. Εχει οδηγήσει την Ολλανδία στην κατάκτηση του προηγούμενου Euro και στον τελικό του τελευταίου Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών. Από τη μέρα που την ανέλαβε, τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Αγγλία είναι αήττητη: μετράει 13 νίκες και 2 ισοπαλίες σε 15 ματς, με συντελεστή τερμάτων… 85-3.
Τρίτο φαβορί είναι η Γαλλία, με κόουτς την Κορίν Ντιάκρ, την πρώτη γυναίκα που πριν από μερικά χρόνια προπόνησε επαγγελματική ανδρική ομάδα. Υπάρχουν και αουτσάιντερ: η 8 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης, Γερμανία, η κάτοχος του τίτλου, Ολλανδία, η «αργυρή» Ολυμπιονίκης, Σουηδία, και η Νορβηγία: που διαθέτει τη φοβερή σκόρερ, Αντα Χέγκερμπεργκ, με το αδιανόητο ρεκόρ των 154 γκολ σε 134 ματς ως παίκτρια της Λιόν.
Από τη δεκαετία των ‘80s, που θεσμοθετήθηκε ο «Ευρωπαϊκός Διαγωνισμός της UEFA για αντιπροσωπευτικές ομάδες γυναικών», προπομπός του Euro Γυναικών, μέχρι σήμερα, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Οι αθλήτριες, όμως, εξακολουθούν να παλεύουν για το αυτονόητο: να αντιμετωπίζονται όπως οι άνδρες συνάδελφοί τους. «Οι γυναίκες έχουν πολλά προβλήματα. Ο σεξισμός δεν είναι δικό τους πρόβλημα. Μας αφορά όλους. Ο σεξισμός αρχίζει από τους άνδρες, και πρέπει να σταματάει στους άνδρες», αναφέρει ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ στο βίντεο της ΕΕ Ηοpe United κατά του σεξισμού. Εκτός από τον προπονητή της εθνικής Ανδρών της Αγγλίας συμμετέχουν, οι Αντι Ρόμπερτσον, Τρεντ Αλεξάντερ – Αρνολντ, Ρίο Φέρντιναντ και Ντέκλαν Ράις.