Ο Πάνος Καμμένος ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, αντιμέτωπος του κοινοβουλευτικού ελέγχου σχετικά με τις σχέσεις που διατηρούσε με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη. Ανέβηκε και ήταν όσο προετοιμασμένος, ώστε έκανε κάτι που δεν το συνηθίζει: διάβαζε από έγγραφο και μάλιστα έμεινε και πιστός στο χειρόγραφο. Ούτε δικόγραφο να διάβαζε.
Πράγματι, ο υπουργός ήταν τόσο προετοιμασμένος, ώστε δεν είπε απολύτως τίποτα. Μα τίποτα. Απλώς οχυρώθηκε πίσω από το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης: όποιος ασκεί κριτική στον Καμμένο, τότε είναι με τον Μαρινάκη. Δεν πάει όμως έτσι. Διότι ο Πάνος Καμμένος αρνήθηκε να απαντήσει στις παρακάτω ερωτήσεις:
Για ποιο λόγο επικοινώνησε δώδεκα φορές και συνολικά είχε συνομιλίες διάρκειας 21 λεπτών με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη; Με βάση όσα λέει ο υπουργός, δηλαδή ότι ζήτησε από τον ισοβίτη να συνεργαστεί με τις Αρχές, ο αριθμός των κλήσεων και μηνυμάτων ανάμεσα στους δύο, δείχνει υπερβολικός.
Υπάρχουν τηλεφωνικές συνομιλίες ανάμεσα στον υπουργό και στον ανακριτικό υπάλληλο του Λιμενικού που εμφανίζεται να πιέζει τον ισοβίτη; Υπάρχουν επίσης συνομιλίες του με τη δικαστικό που πήγε στις φυλακές για κατάθεση;
Ο Πάνος Καμμένος είπε ότι υποψιάζεται την εμπλοκή Μαρινάκη σε εμπόριο ναρκωτικών. Τότε γιατί δεν ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνηση, επιτρέποντας του όχι μόνο να λάβει μέρος στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά και να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό στο Μαξίμου;
Γιατί Καμμένος και Κοντονής δεν απάντησαν στη χρυσαυγίτικη καταγγελία, σύμφωνα με την οποία η επαφή Καμμένου-Γιαννουσάκη έγινε μέσω συνεργάτη του Κοντονή; Εντάξει, χρυσαυγίτες είναι, αλλά όταν εκτοξεύουν τόσο στοχευμένες κατηγορίες, κάποιος πρέπει να απαντήσει, έστω και με ένα φλέμα.