Με το μικρόφωνο στο χέρι ο γάλλος πρόεδρος απαντά σε ερωτήσεις και παρατηρήσεις των πολιτών, στην Ανζέ, στη δυτική Γαλλία | Facebook
Επικαιρότητα

Οι 77 ώρες και 51′ που βελτίωσαν τη δημόσια εικόνα του Εμανουέλ Μακρόν

Περιοδεύει ανά τη Γαλλία και ακούει με προσοχή τα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες της Γαλλίας από τον περασμένο Ιανουάριο, όταν άρχισε ο Μεγάλος Εθνικός Διάλογος. Περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες συμμετείχαν σε 10.452 συναντήσεις μαζί του σε ολόκληρη τη χώρα
Protagon Team

Ο Εμανουέλ Μακρόν παραμέρισε τις σημειώσεις του και, αφού έριξε μια ματιά στο κοινό, άρχισε να μιλάει επί δύο συναπτές ώρες για πλήθος ζητημάτων, είτε επρόκειτο για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα είτε για την υποστελέχωση των επαρχιακών νοσοκομείων της Γαλλίας. Δεν έχασε τον ειρμό του ούτε μια στιγμή, ούτε ζήτησε τη βοήθεια των συμβούλων του ενώ είχε μια απάντηση για όλους και για όλα, ακόμα και τον τοπικό σύμβουλο μιας μικρής κοινότητας στην Κοιλάδα του Λίγηρα ο οποίος θέλησε να διαμαρτυρηθεί για τα προβλήματα που προκαλούν τα περιττώματα των περιστεριών στο χωριό του.

Η στάση που έκανε την περασμένη Πέμπτη ο γάλλος πρόεδρος στην πόλη Ανζέ της δυτικής Γαλλίας θα μπορούσε να είναι ενδεικτική των σκληρών προσπαθειών που καταβάλλει εδώ και πολλές εβδομάδες για να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη των γάλλων πολιτών.

Κατά τη διάρκεια γεύματος που παρατέθηκε σε ένα πρώην αβαείο του 12ου αιώνα που λειτουργεί ως νομαρχία από την επανάσταση του 1789 και μετά, ο Μακρόν δέχτηκε πλήθος ερωτήσεων σχετικά με τις ανησυχίες ανθρώπων που ελάχιστα ενδιαφέρονται για τα ζητήματα της ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής που μονοπωλούσαν την προσοχή του γάλλου προέδρου έως την εξέγερση των «Κίτρινων Γιλέκων».

Εξήντα δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι αγροτικών, κυρίως, δήμων έθιξαν ζητήματα όπως το κλείσιμο σχολικών μονάδων, το κόστος λειτουργίας των γηροκομείων, η πρόσβαση στο Διαδίκτυο, η έλλειψη γιατρών σε αγροτικές περιοχές, τα σχέδια για τη λειτουργία καζίνο στην ιστορική πόλη Σομύρ, η τιμή του πετρελαίου, το ανώτατο όριο ταχύτητας στο επαρχιακό δίκτυο, η αύξηση του αριθμού των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων αλλά και η απαγόρευση θανάτωσης των περιστεριών που λερώνουν τα χωριά τους.

Ο Μακρόν ακούει με προσοχή και εξετάζει τα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες της Γαλλίας από τον περασμένο Ιανουάριο, όταν άρχισε ο Μεγάλος Εθνικός Διάλογος, Le Grand Débat National, ως απάντηση στη μεγαλύτερη και πιο σοβαρή κρίση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει από τότε που κέρδισε την προεδρία. Εως και σήμερα σχεδόν δύο εκατομμύρια Γάλλοι κατέθεσαν τις απόψεις τους για πλήθος ζητημάτων στον ιστότοπο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό, ενώ περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες συμμετείχαν σε 10.452 συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη τη Γαλλία.

Η θετική πορεία του εθνικού διαλόγου εκλαμβάνεται και ως μια προσωπική (μικρή αλλά, συγχρόνως, σημαντική) νίκη του γάλλου προέδρου ο οποίος συμμετείχε προσωπικά σε 14 συναντήσεις, ξοδεύοντας 77 ώρες και 51 λεπτά συνολικά, σύμφωνα με ρεπορτάζ των λονδρέζικων Times, για να ακούσει τις ανησυχίες και να απαντήσει στα ερωτήματα των συμπατριωτών του. Και αποδείχτηκε πως ήταν πολύ καλά διαβασμένος και έτοιμος να συζητήσει επί παντός επιστητού, «ακόμα και για τις αρκούδες στα Πυρηναία ή τις τοξίνες στα ταμπόν Tampax», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά κάποιος, μιλώντας στην εφημερίδα Figaro.

Ο εθνικός διάλογος παρείχε στον Μακρόν τη δυνατότητα «να αποδείξει πως η Γαλλία έχει έναν αρχηγό που κρατάει τα ηνία, πως δεν είναι ο υπερόπτης παριζιάνος για τον οποίο μιλούν οι αντίπαλοί του, πως είναι πρόθυμος να ακούσει τους απλούς ανθρώπους της επαρχίας».

Μετά την καταβαράθρωση που υπέστησαν τους προηγούμενους μήνες, τα ποσοστά δημοτικότητας του προέδρου έχουν αρχίσει να βελτιώνονται αισθητά. Παραμένει άγνωστο, ωστόσο, πώς θα μπορέσει να παρουσιάσει ένα νέο βιώσιμο εθνικό σχέδιο για τη Γαλλία που θα ικανοποιεί τα αιτήματα και τις προσδοκίες εκατομμυρίων ανθρώπων.

Πάντως, ενόψει των πολιτικών που αναμένεται να ανακοινώσει τον επόμενο μήνα, ο Εμανουέλ Μακρόν επισήμανε – και δύο, μάλιστα, φορές- ότι θα αποφύγει τις μεθόδους των προκατόχων του οι οποίοι επιδίωκαν τον τερματισμό των διαμαρτυριών μέσω της αύξησης των δημοσίων δαπανών, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα, ωστόσο, τους πολίτες με περισσότερους φόρους.