Η Λανγκ, μοντέλο και σταρ των περιοδικών εκείνης της περιόδου, αγόρασε το ανωτέρω έργο του Γουόρχολ για 2.500 δολάρια. Την περίοδο εκείνη, ο Άλις, θυμάται ο ατζέντης του, «ηχογραφούσε δύο άλμπουμ το χρόνο και τον υπόλοιπο καιρό ταξίδευε δίνοντας συναυλίες ανά τον κόσμο. Ήταν η εποχή του ροκ εντ ρολ, κανένας μας δεν σκεφτόταν τίποτα. Τελικώς κατέληξε σε άσυλο αποτοξίνωσης από το ποτό, μετακομίζοντας κατόπιν στο Λος Άντζελες».
Ως αποτέλεσμα το έργο «Little Electric Chair» περνά στην κατοχή του Κούπερ και χάνεται…
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος Έντουαρντ Χέλμοουρ συζητήθηκε το 2013, σε γεύμα εργασίας ανάμεσα στον Γκόρντον και τον Ρουθ Μπλουμ, γνωστό έμπορο έργων τέχνης με έδρα το L.A., η άνοδος στις τιμές πώλησης έργων του Γουόρχολ, με τον ατζέντη του Κούπερ να αναφέρει ότι ο τελευταίος έχει στην κατοχή του πίνακα του αμερικανού πρωτοπόρου. Με τον Μπλουμ κατόπιν να προτρέπει να ψάξουν να τον βρουν.
«Απευθυνθήκαμε σε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι πιθανώς να γνώριζαν το πού μπορεί να έχει ξεμείνει ο πίνακας, με την μητέρα του ροκ μουσικού να μας αναφέρει κάτι για μία αποθήκη. Ψάξαμε όλα τα πιθανά αποθηκευτικά μέρη και τον βρήκαμε τελικά τυλιγμένο μέσα σε ένα κύλινδρο», σημειώνει ο Γκόρντον.
Ως εκ τούτου το έργο «Little Electric Chair» βρέθηκε μετά από χρόνια αναζήτησης. Είναι όμως ανυπόγραφο και το ίδρυμα του Γουόρχολ (The Andy Warhol Foundation) έχει ήδη από το 2011 σταματήσει να αποφαίνεται επί αιτημάτων αυθεντικότητας ή μη· τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν σαφώς αποτρεπτικούς παράγοντες για τιμές υψηλές σε δημοπρασίες.
Ο εκπρόσωπος του μουσικού δίνει τον πίνακα για εκτίμηση στον Ρίτσαρντ Πόλσκι, έναν ειδικό αξιολογητή έργων τέχνης, ο οποίος επικυρώνει την όλη ιστορία και φυσικά την αυθεντικότητα της μεταξοτυπίας: «Eίμαι 100% σίγουρος, ο πίνακας είναι γνήσιος, η ιστορία εύρεσής του πειστική. Είναι πραγματικά δύσκολο να αντιληφθείς το γιατί τα έργα του Γουόρχολ είχαν τόσο μικρή αξία στην εποχή του. Γύρω στις 2.500 δολάρια ήταν το ποσό πώλησης. Επομένως γιατί ο Άντι να έδινε στον Κούπερ ένα πλαστό αντίγραφο; Eίχε δεκάδες έργα με ηλεκτρικές καρέκλες. Δεν ήταν ιδιαιτέρως ευπώλητες, καθότι δεν είναι διακοσμητικού χαρακτήρα με την συμβατική έννοια. Είναι έργα βίαια».
Φαίνεται, πάντως, ότι ο πίνακας δεν θα δοθεί προς πώληση, με τον Άλις Κούπερ να δηλώνει πως με την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, περί τα τέλη του χρόνου, θα κρεμάσει την μεταξοτυπία σπίτι του…