Ο Χάαλαντ δεν σταματά να σκοράρει και με την φανέλα της Νορβηγίας | GettyImages
Επικαιρότητα

Ο Χάαλαντ στο κυνήγι ενός ρεκόρ 89 ετών

Η επίδοση του Γιόργκεν Γιούβε, του αρχισκόρερ της εθνικής Νορβηγίας, παραμένει αξεπέραστη από το 1934. Αλλά δεν θα «αντέξει» για πολύ ακόμη. Ο Ερλινγκ Χάαλαντ θέλει να γράψει ιστορία και με την ομάδα της χώρας του. Η οποία, όμως, έχει να εμφανιστεί σε μεγάλη διοργάνωση από το 2000 - τη χρονιά που εκείνος ήρθε στη ζωή
Sportscaster

Το όνομά του -Γιόργκεν Γιούβε- το έσβησε ο χρόνος. Ακόμη και στη χώρα του, τη Νορβηγία, οι περισσότεροι φίλαθλοι δεν τον έχουν ακουστά. Θα έπρεπε να τον γνωρίζουν. Διεθνής ποδοσφαιριστής μέχρι το 1937, και μετέπειτα αθλητικογράφος (απεβίωσε το 1983), κατέχει το μακροβιότερο ατομικό ρεκόρ στο σκοράρισμα, σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

Πέτυχε 33 γκολ σε 45 αγώνες, αν και στους μισούς από αυτούς δεν έπαιζε σέντερ-φορ. Οταν οδήγησε τη Νορβηγία στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, ως αρχηγός της, αγωνιζόταν στην άμυνα. Αυτό εξηγεί και το γιατί σκόραρε για τελευταία φορά, τρία χρόνια πριν ολοκληρώσει τη διεθνή του καριέρα.

Ηταν Ιούνιος του 1934. Καμία άλλη χώρα, από τις 213 που είναι μέλη της FIFA, δεν έχει να επιδείξει αντίστοιχο ρεκόρ, το οποίο να «άντεξε» τόσο πολύ. Σήμερα, 89 χρόνια μετά, το απειλεί ο μεγαλύτερος «γκολτζής» του καιρού μας. Ο Ερλινγκ Χάαλαντ χρειάζεται άλλα έξι τέρματα για να το φτάσει, και πολύ σύντομα θα προσπεράσει τον Γιούβε. Αν όχι εφέτος, πιθανότατα μέσα στο 2024. Απίθανο, αν σκεφτεί κανείς ότι ο νορβηγός «killer» της Μάντσεστερ Σίτι πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας το 2020.

Υπήρχε και ένα παλαιότερο ρεκόρ, του Νιλς Νίλσεν, ο οποίος από το 1910 έως το 1925 σκόραρε 52 γκολ σε 38 ματς της εθνικής Δανίας. Αυτό, όμως, ισοφαρίστηκε το 2010 από τον Γιον Νταλ Τόμασον, τον σημερινό προπονητή της Μπλάκμπερν Ρόβερς στην Τσάμπιονσιπ (Β’ Κατηγορία Αγγλίας), που εκείνη τη χρονιά αποσύρθηκε από τη δράση μετά το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Ετσι, η επίδοση του Γιούβε είναι η μόνη που παραμένει «ανέγγιχτη» για, σχεδόν εννέα δεκαετίες.

Εκτός από τη Νορβηγία και τη Δανία, ρεκόρ σκοραρίσματος που δεν έχει καταρριφθεί για πάνω από μισό αιώνα θα συναντήσουμε μόνο σε τέσσερις χώρες: τη Λιβύη, το Σουδάν, τη Γουϊνέα και την Ουγγαρία. Αυτό της Ουγγαρίας είναι, ίσως, το πιο εντυπωσιακό, αν σκεφτεί κανείς ότι ο κάτοχός του, Φέρεντς Πούσκας, πέτυχε 84 γκολ σε μόλις 85 αγώνες. Και ότι η διεθνής του καριέρα διακόπηκε πρόωρα, στα 29 του, αμέσως μετά την ουγγρική επανάσταση του 1956. Ο «Καλπάζων Συνταγματάρχης» έμεινε… ορφανός από εθνική ομάδα για μια πενταετία, μέχρι να εμφανιστεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962 με τα χρώματα της Ισπανίας.

Το ρεκόρ σκοραρίσματος με την εθνική Ιταλίας δεν είναι τόσο παλιό, όμως στέκει απλησίαστο – κι έτσι θα παραμείνει στο ορατό μέλλον. Ανήκει στον Τζίτζι Ρίβα με τα 35 διεθνή γκολ. Μετά το Μουντιάλ του 1974, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο και ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο πέτυχαν από 27 γκολ για την «Σκουάντρα Ατζούρα», και κανείς άλλος ιταλός διεθνής δεν έφτασε πιο κοντά στην επίδοση του Ρίβα. Από τους εν ενεργεία, ο Τσίρο Ιμόμπιλε έχει 17, και σε τρεις μήνες θα κλείσει τα 34. Οι υπόλοιποι έχουν σημειώσει λιγότερα από 8 τέρματα. Το ιταλικό ποδόσφαιρο έχει αναδείξει πολλούς χαρισματικούς «γκολτζήδες», αλλά, όπως γράφει το Athletic, το αμυντικό στιλ παιχνιδιού της εθνικής Ιταλίας, δεν τους επέτρεψε να λάμψουν, παρά μόνο στους συλλόγους τους.

Ιδιαίτερη έμφαση στην άμυνα δίνουν και οι Νορβηγοί. Ακόμη και στα καλύτερά τους χρόνια, τη δεκαετία των ‘90s, προτιμούσαν το παιχνίδι των αντεπιθέσεων, ενώ οι σέντερ-φορ τους αγωνίζονταν, συχνά, ως εξτρέμ. Εξαιρετικοί σκόρερ, όπως ο Τζον Κάριου, ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ, ο Τόρε Αντρε Φλο, ή ο Στέφεν Ιβερσεν, δεν είχαν πολλές ευκαιρίες για γκολ. Αλλά ο Γιούβε, και τώρα ο Χάαλαντ, κατόρθωσαν να ξεπεράσουν και αυτό το εμπόδιο.

Με την εθνική Νορβηγίας ο Χάαλαντ πετυχαίνει, κατά μέσον όρο, (περίπου) ένα τέρμα σε κάθε ματς. Ακόμη και ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος έχει συμπληρώσει 127 γκολ με την Πορτογαλία, σκοράρει με μικρότερη συχνότητα (0,63 γκολ ανά αγώνα). Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι στα νιάτα του έπαιζε ως εξτρέμ. Ο Νορβηγός, που είναι μόλις 23 ετών, μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος σκόρερ όλων των εποχών (και) σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

Το μέγα ερώτημα είναι, πόσες διεθνείς συμμετοχές μπορεί να του προσφέρει η χώρα του. Η Νορβηγία απέτυχε να κερδίσει μια θέση στο Euro 2024 (από τον προκριματικό της όμιλο προκρίθηκαν, η Ισπανία και η Σκωτία). Εχει να εμφανιστεί σε μεγάλη διοργάνωση από το 2000 – τη χρονιά που ο Χάαλαντ ήρθε στη ζωή. Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός της άθλος παραμένει εκείνο το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1936.

Απόψε (Πέμπτη) υποδέχεται στο Οσλο τα Νησιά Φερόε, σε φιλικό ματς. Την προσεχή Κυριακή θα αντιμετωπίσει τη Σκωτία στη Γλασκώβη, στα προκριματικά του Euro. Δυο καλές ευκαιρίες για τον Χάαλαντ, να πλησιάσει ακόμη περισσότερο το αρχαίο ρεκόρ του Γιούβε.