Τέσσερις ημέρες. Τόσες του πήρε του Ευκλείδη Τσακαλώτου να σχολιάσει τα όσα είπε ο Κλάους Ρέγκλινγκ στο τελευταίο Eurogroup, όπου ο Γερμανός του ESM, εξέφρασε τις ανησυχίες των δανειστών για την προεκλογική παροχολογία της κυβέρνησης.
Μολονότι ο υπουργός Οικονομικών είχε σπεύσει να χλευάσει τον Γιάννη Στουρνάρα (εδώ), όταν ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος είχε διατυπώσει τις δικές του ανησυχίες για τον κίνδυνο εκτροχιασμό της ελληνικής οικονομίας, για τα όσα έγιναν στο Eurogroup της περασμένης Πέμπτης είχε μείνει βουβός. Αλλωστε είχε φροντίσει να απουσιάζει, στέλνοντας τον αναπληρωτή του, Γιώργο Χουλιαράκη, προδικάζοντας ότι η Ελλάδα δεν θα ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ομως τελικά η Ελλάδα συζητήθηκε και με άσχημο τρόπο.
Ετσι, τη Δευτέρα, ο κ. Τσακαλώτος αναγκάστηκε τελικά να κάνει μια δήλωση, την οποία διένειμε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Σε αυτήν χαρακτήρισε την αντίδραση του Κλάους Ρέγκλινγκ «αυστηρή».
«Το πακέτο μέτρων που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα κομμάτι ενός συνολικού σχεδίου. Ένα ισορροπημένο σχέδιο, που άρχισε να φαίνεται μετά το καλοκαίρι του 2018, που δημιουργεί δημοσιονομικό χώρο και για την ανάπτυξη και για το κοινωνικό κράτος. Η Ελλάδα, εκτός μνημονίου πια, αλλάζει σελίδα όχι με ουδέτερο τρόπο, αλλά υπέρ των πολλών.
» Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό ήταν οι αναμενόμενες: ανακούφιση από τους πολλούς και αμφισημίες από τους συνήθεις ύποπτους: συγχρόνως μας κατηγορούν για λαϊκισμό και παροχολογία, και, την ίδια στιγμή, ότι δίνουμε λίγο, λες και έχουμε ένα εναλλακτικό κοστολογημένο σχέδιο από την αντιπολίτευση που θα επέτρεπε περισσότερα.
» Στο εξωτερικό είχαμε αυστηρή αντίδραση από τον επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, και τον επικεφαλής του ΕΛΚ και υποψήφιο για την προεδρία της ΕΕ, Μάνφρεντ Βέμπερ, ενώ ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, μίλησε για το success story της κυβέρνησης και ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ για την οικονομική και νομισματική πολιτική, Πιερ Μοσκοβισί, για το ό,τι η ελληνική κυβέρνηση μάς έχει συνηθίσει στην τήρηση των στόχων.
» Και αυτά αναμενόμενα. Βλέπετε η μακροοικονομική πολιτική δεν είναι ουδέτερη και προφανώς θα υπάρχουν αντιδράσεις από πολιτικές δυνάμεις κολλημένες στην πολιτική της λιτότητας. Για αυτό, εκτός από στρατηγική, έχουμε δημιουργήσει και τις απαραίτητες συμμαχίες».